ผมบอกลาตาแก่

ผมบอกแกว่าไม่นานผมจะกลับ และผมจะเอาหนังสือเล่มนี้มาคืนแกแน่นอน

ตาแก่ไม่พูดอะไรมาก แกพ่นควันบุหรี่ แล้วเดินกลับไปชงชา

ผมไม่เคยคิดว่าการจากลาจะน่าใจหายถึงเพียงนี้

ถ้าเป็นอย่างในเรื่องเอลล่าผู้ต้องมนตรา ผมจะหาพ่อมดเจอ แต่พ่อมดจะไม่ถอนคำสาปให้ผม สิ่งที่ช่วยให้ผมหลุดพ้นจากคำสาป ก็คือพลังแห่งรักแท้

แต่ผมคงไม่เจอมันหรอก ไอสิ่งที่เรียกว่ารักแท้นั่นน่ะ

ทำไมน่ะเหรอ?

ผมกำลังแอบอยู่หลังพุ่มไม้ อย่างกับพวกโจรโรคจิต บนโขดหินข้างๆ มีชุดเกราะสลักตราอัศวินวางไว้อย่างเป็นระเบียบ เบื้องหน้าผมคือแม่น้ำสายเล็ก ส่องประกายใสแจ๋วรับแสงอาทิตย์ยามเที่ยงวันอันร้อนระอุ 

บุรุษกำยำนายหนึ่งกำลังอาบน้ำ

ผิวสีแทนที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ผมสั้นสีเกาลัดไหม้เผยให้เห็นท้ายทอยน่าลูบ แม่น้ำสูงเพียงช่วงสะโพก ปรากฏเป็นภาพกึ่งเปลือยชวนวาบหวิว หยดน้ำที่เกาะหนึบอยู่ตรงหัวนมทำเอาผมใจเต้นไม่เป็นส่ำ

นั่นไงล่ะเหตุผล