ด้วยความที่เรากำลังจะไปเกาหลี พอไปเดินงานหนังสือ "เกาหลีใต้ที่นอน" เลยเข้ามาอยู่ในลิสต์อย่างไม่ต้องคิดเลย

พอดีไปเจอรีวิวประมาณว่า คนเขียนลาออกจากงานเพื่อไปทำงานเป็นพนักงานในโฮสเทลที่เกาหลีใต้ เป็นอีกเล่มที่อาจทำให้ใครหลายคนอยากออกไปค้นหาตัวเองบ้าง ไอ้คนที่กำลังเบื่องานแบบฉิบหายวายป่วงแบบเราก็คือหยิบเลยจ่ะ รออะไร

ตอนแรกเราไม่ได้คาดหวังอะไรมากกับการอ่านเล่มนี้ ใจคิดว่าก็อาจจะคล้ายหนังสือรีวิวท่องเที่ยวทั่วไป แต่นี่ไม่ใช่เลย บางฟีลเราก็รู้สึกเหมือนอ่านนิยายเพลิน ๆ เล่มนึง เพราะคนเขียนเล่าสนุกและละเอียดมากกก ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนา หรือการเดินทาง การใช้ชีวิต และการเป็นพนักงานโฮสเทล แต่ด้วยความที่คนเขียนไปเพื่อไปทำงาน ประสบการณ์ย่อมต่างจากการไปเที่ยวอย่างสิ้นเชิง ส่วนตัวเราชอบอ่านหนังสือที่มาจากคนที่ไปพบเจอมาจริง ๆ ตรงนี้เลยประทับใจมาก (แล้วก็ชอบคนที่เล่าเรื่องแบบจริงใจ แต่น่าอ่าน เพราะบางทีภาษาที่พยายามมากเกินไปนอกจากจะอ่านไม่ค่อยลื่นแล้วยังไม่อินด้วย สำหรับเรา...)

สิ่งที่ได้จากหนังสือเล่มนี้เลยคือคนเขียนเป็นคนที่มีทัศนคติด้านบวกมาก ๆ ไม่ว่าจะเจอเรื่องไม่คาดคิด ลุ้นระทึก หรือต้องเอาตัวรอด แต่ก็ยังคงมีข้อคิดดี ๆ และการมองหาสิ่งดี ๆ จากเหตุการณ์นั้น ๆ ถ่ายทอดออกมาให้เราอ่าน เรียกว่าอ่านแล้ว Feel good มากจริง ๆ 

กับอีกเรื่องที่เราสนใจมากคือทำให้เรามองเห็นโลกกว้างขึ้น เราใช้ชีวิตไปวัน ๆ อยู่ตรงนี้เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนประเทศอื่นเขาอยู่กันอย่างไร หรือมีคนที่ใช้ชีวิตขั้วตรงข้ามกับเราอยู่ด้วย อย่างเช่นทุกคนที่ไปเป็นอาสาสมัครในโฮสเทลก็คือคนที่กล้าออกไปใช้ชีวิตจริง ๆ ในต่างแดน บางคนอยู่เป็นปีเลยก็มี  ทำให้เรานึกถึงตอนที่เคยไปเที่ยวแล้วเจอกับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่อายุใกล้เคียงกับเรา แต่เขาเดินทางมาแล้วเกือบทั่วเอเชีย ทั้ง ๆ ที่ตัวเองเป็นคนฟินแลนด์ เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย และใช้เวลาปิดเทอมที่ตัวเองว่างกับเงินที่ได้จากการทำงานออกท่องเที่ยวในประเทศที่ไม่แพงมาก ทำให้หลายครั้งคนที่ต้องอยู่ในกรอบเพราะคนที่บ้านค่อนข้างเป็นห่วง ยังแอบอิจฉาอยู่หน่อย ๆ 

แต่เราว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ต้องเป็นคนที่อินกับเกาหลีก็อ่านได้นะ เพราะเขาเล่าการใช้ชีวิตสนุกจริง ๆ ส่วนใครที่อินกับเกาหลียิ่งต้องอ่าน จะได้รู้เรื่อง Unseen ของเกาหลีใต้แบบที่เราอาจจะยังไม่รู้อีกเยอะเลย

ในฐานะที่ไปเกาหลีใต้มาเป็นครั้งที่สองแล้ว แต่ยังเที่ยวอยู่แค่ในโซล ครั้งหน้าคงต้องออกไปปูซาน หรือทงยองตามรอยเกาหลีใต้ที่นอนบ้างแล้ว

อีกข้อที่เราเห็นตรงกับคนเขียนอย่างแรงก็คือ คนเกาหลีนี่เขาไม่หลับไม่นอนกันเลยเนอะ...