แน่นอนว่าเป็นหนังสือที่ทำให้เห็นความเหลื่อมล้ำทางโอกาสในชีวิตเยอะมาก ๆ บางคนเกิดมามีต้นทุน มีงานอดิเรกให้ทำ พอทำแล้วถึงได้รู้ว่าจริง ๆ ชอบอะไร ก็จับตรงนั้นมาทำเป็นอาชีพจริงจัง แต่บางคนไม่ได้ชอบงานที่ทำอยู่แต่ต้องทนทำเพราะมันได้เงิน ความฝันเป็นสิ่งที่คนจนไม่มี มีแต่จะคิดว่าขายอะไรถึงได้เงิน

ใครมาพูดอีกว่าจนเพราะขี้เกียจ กูจะเอาสันปกไปฟาดหน้ามึง

เราเห็นหลายคนขยัันมาก ๆ ทำทุกอย่างที่ได้เงินตอบแทน ทำร้านซ่อมรองเท้าถึงจะไม่มีแม้แต่ร้านให้อยู่ คนที่ปรับตัวให้เข้ากับทุกสถานการณ์เพื่อให้ตัวเองอยู่รอด คนแบบนี้ไม่ใช่คนขี้เกียจเลยแม้แต่นิดเดียว หันมามองตัวเองยังขี้เกียจกว่าอีก เสาร์อาทิตย์ก็ได้หยุด แต่เรามีโอกาสมากกว่าเท่านั้นแหละ

ที่อ่านแล้วหายใจลำบากมากสุดก็คงเป็นเรื่อง 6 ตุลาฯ จากปากของคนที่ผ่านเหตุการณ์มาจริง ๆ การนองเลือดในเมืองเทพสร้างจากฝีมือของคนด้วยกันเอง เงินเดือนที่ได้จากภาษีประชาชน อาวุธที่ซื้อโดยเงินภาษีประชาชนมายิงประชาชน ยิ่งกว่ายิงก็คือการกระทำไร้มนุษยธรรมที่สุดเท่าที่จะนึกออก บางคนรอที่จะเล่าเรื่องนี้มานาน แต่แค่อ่านผ่านตัวหนังสือก็รู้สึกได้ถึงความกระอักกระอ่วนปนหดหู่ทั้งหมด

เราอยู่กรุงเทพก็อยู่แต่ในที่เดิม ๆ ไม่ค่อยเคยได้เข้าไปคุยกับคนอื่นเท่าไร พอได้อ่านเล่มนี้แล้วเปิดโลกหลาย ๆ อย่างเยอะมากกกกก เหมือนได้เข้าใกล้กรุงเทพมากขึ้นอีกนิด รู้จักคนกรุงเทพเยอะขึ้นอีกหน่อย เพราะไม่ว่าจะเป็นใครมาจากไหนก็ล้วนเข้ามาต่อสู้อยู่ที่นี่กันทั้งนั้น