ปีนี้เข้าปีที่เราจะอายุสี่สิบ...ถามว่าแก่มั้ยปัญหาไม่อยู่ตรงนั้น แต่สี่สิบปีที่ผ่านมาหรือจะนับจริงๆสำหรับวัยทำงานหลังเรียนจบมหาวิทยาลัยก็ 17 ปี ที่ผ่านมาเรามีอะไรบ้างที่พอจะสามารถบอกได้ว่าเรามั่นคงในชีวิต สำหรับบางคนคงมีชีวิตที่ดีการงานมั่นคงมีครอบครัวและวางแผนชีวิตต่อไปได้อย่างราบรื่น แต่เราเป็นคนอีกส่วนนึงที่ไม่มีสิ่งใดเลยเป็นอย่างนั้น การงาน ทรัพย์สินเงินทอง ครอบครัว สำหรับเราวันที่จะใกล้สี่สิบบอกเลยกำลังจะเริ่มจาก 0.... ที่ผ่านมาเราไม่เคยวางแผนใดๆให้ชิวิตใช้ไปตามที่มันจะเป็น ทำงานหนัก ใช้จ่าย ไปเที่ยว จนวันนี้ทุกอย่างไม่เหลือสักอย่าง การงานไม่มี เงินเก็บหมด บ้าน-รถ ที่เคยมีก็กำลังจะหมดไปด้วยการไม่วางแผนอะไรเลยในชิวิตที่ผ่านมา...แต่มันก็ตลกดีที่เรามีความคิดว่าชิวิตเริ่มใหม่ได้ตอนนี้แหละ ตอนอายุจะสี่สิบนี่แหละ เราจะเริ่มมันใหม่ ทั้งอาชีพการงาน การดำเนินชีวิตการใช้ชีวิตหลังจากนี้คงต้องมาดูกันว่า ชีวิตที่เริ่มต้นจาก 0 หลังอายุสี่สิบ จะออกมาเป็นอย่างไร...