ฉันจำได้ว่าครั้งหนึ่งฉันจำเป็นต้องใช้เงินมากๆคือตอนที่ฉันมีหนี้ก้อนแรกประมาณ 2 ล้านกว่าๆกับการซื้อคอนโดที่กรุงเทพแถบชานเมือง คอนโดนี้ราคาห้องเปล่าอยู่ที่ 1.89 ล้านบาท ฉันไปกู้เงินส่วนนี้มาจากธนาคารสีเขียวที่ดอกเบี้ยสูงแต่ก็กรุณาอนุมัติให้ฉัน ที่ฉันพูดว่ากรุณานั้น เพราะตอนนั้นฉันเพิ่งเริ่มทำงานใหม่ๆ ไม่มีประกันสังคม ไม่มีหลักทรัพย์ใดๆมาค้ำประกัน มีเพียงเงินฝากประจำของธนาคารสีชมพูเท่านั้น แต่ธนาคารสีเขียวก็ยังอุตส่าห์อนุมัติเงินเป็นล้านมาให้ฉันได้ซื้อคอนโดอีก คอนโดนี้มีเงื่อนไขราคาที่ว่า ห้องที่อยู่ชั้น 5 ถึงชั้น 12 ห้องสตูดิโอจะอยู่ที่ราคา 1.89 ล้านบาท ส่วนห้องที่อยู่สูงไปกว่านั้นราคาจะอยู่ที่ 2.1 ล้านบาท งานนี้ฉันต้องขแเงินพ่อเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆ ซึ่งพ่อหมดเงินไปประมาณ 2 แสนกับค่าตกแต่งนี้ ฉันไปเดินเล่นที่ห้างฟิวเจอร์รังสิตและไปเดินดูแผนกของแต่งบ้านที่ SB และสุดท้ายก็โดนสถาปนิก (มั้ง) ตกเข้าให้ โดยเขาออกแบบห้องและตำแหน่งเฟอร์นิเจอร์ของฉันทั้งหมด และเอาใจฉันทุกอย่างจนกว่าฉันจะพอใจ ฉันกั้นห้องสตูดิโอออกเป็น 2 ส่วน คือส่วนห้องนั่งเล่น และห้องนอน ส่วนห้องนอนฉันใช้เฟอร์นิเจอร์สีน้ำตาลอ่อน เตียงมีปลั๊กชาร์ตมือถือในตัว และโต๊ะข้างเตียงเล็กๆแต่น่ารัก ส่วนโซนห้องนั่งเล่นฉันใช้เฟอร์นิเจอร์สีน้ำตาลเข้ม แต่ก็มีอะไรไม่มากนัก แค่ชั้นวางโทรทัศน์ที่มีลิ้นชักและตู้มากมายก็เท่านั้น จนมาถึงปัจจุบันฉันก็คิดว่าฉันคิดไม่ผิด เพราะฉันใช้ลิ้นชักทุกชิ้นอย่างคุ้มค่า หลังจากนั้นประมาณหลายปีต่อมา ฉันไปซื้อชั้นวางหนังสือและโต๊ะกาแฟที่ SB อีก คราวนี้เป็นสาขาบางใหญ่ สถาปนิกบริการไม่ดีเท่ากับที่รังสิตแต่ก็ถือว่าพอถูไถไปได้ ฉันจึงคิดว่าฉันเสียเงินให้กับคอนโดและการตกแต่งมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเสียมา