[ safe place ] - me : 2020

“My help and glory are in God —granite-strength and safe-harbor-God— So trust him absolutely, people; lay your lives on the line for him. God is a safe place to be.”
‭‭Psalm‬ ‭62:7-8‬ ‭MSG‬‬
อีกครั้ง
ที่หลับไปพร้อมกับความไม่เข้าใจ สับสน กังวล เกี่ยวกับชีวิต สิ่งที่ต้องทำทั้งหมด ทั้งสำหรับตัวเอง — และคนอื่น เพราะแบบนั้นหัวจึงหนักอึ้ง ตั้งแต่เริ่มวัน

อันที่จริงถ้าเราไม่ทำอะไรเลยโลกก็คงไม่แตกหรือคงไม่มีใครตาย แต่ตัวเราเองกลับยอมไม่ได้ที่จะปล่อยสิ่งต่างๆให้ out of control เมื่อมองดูสิ่งต่างๆ กลายเป็นว่าทุกเรื่องสำคัญหมด ; และนี่แหละ ที่กำลังทำให้โลก (ภายใน) ของเรากำลังแตกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยตัวของเราเอง

[ เหมือนตอนนี้ต้องเลือกว่า
จะควบคุมชีวิตภายนอกให้เป็นไปตามแผน
หรือรักษาชีวิตภายในไม่ให้แตกเป็นเสี่ยงๆไปเสียก่อน ]

“GOD said to Joshua, “Get up. Why are you groveling? Israel has sinned: They’ve broken the covenant I commanded them; they’ve taken forbidden plunder—stolen and then covered up the theft, squirreling it away with their own stuff. The People of Israel can no longer look their enemies in the eye—they themselves are plunder. I can’t continue with you if you don’t rid yourselves of the cursed things.”
‭‭Joshua‬ ‭7:10-12‬ ‭MSG‬‬

ข้อความนี้ในพระธรรมโยชูวาเป็นเหมือนข้อความตำหนิ
แต่สำหรับฉันมันเหมือนข้อความที่ช่วยชี้ทางออกว่า ทำไมเราถึงตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้...?
เราไม่ได้ถูกลงโทษหรือตกอยู่ในความทุกข์ใจ ทุกข์ยากเพราะเราทำบาปร้ายแรง ...

แต่เราทำเรื่องหนึ่งลงไปคือ —
• เราพยายามควบคุมทุกอย่างแทนพระเจ้า
• และไม่ได้มอบให้พระเจ้าผู้มีสิทธิอำนาจเหนือทุกสิ่งครอบครองทั้งชีวิตของเรา ... แน่นอนเรามอบให้ไปแล้ว แต่มีบางส่วนที่เรายังไม่ยอม (เหมือนอิสราเอลที่ไม่ยอมทำลายสิ่งที่พระเจ้าบอกให้ทำลายและเก็บไว้กับตัว และทำให้เขาต้องพบกับความพ่ายแพ้ในการพิชิตเยรีโค — ทั้งๆที่ก่อนหน้าเขาชนะเมืองอื่นมาตลอด )

สำหรับฉันแล้ว พระเจ้าไม่ได้ต้องการสิ่งของ เงินทองจากเราเหมือนพระอื่น ที่ต้องการให้เราเอาเงินมากๆไปถวาย ... แต่พระเจ้าพระเยโฮวาห์นั้น ต้องการ ‘หัวใจ’ เวลานี้ที่ฉันตกอยู่ในความกังวลความวิตกต่างๆเกี่ยวกับชีวิต หัวสมองที่หนักอึ้งและตื้อตันตั้งแต่เช้า ทำให้ฉันถามตัวเองว่า ‘เกิดอะไรขึ้นกับเรา?’

และเมื่อเฝ้าเดี่ยวในเช้าวันนี้ พระคัมภีร์ชวนให้ฉันค้นหาสิ่งที่ฉันกำลังสับสน และไม่เข้าใจ และบอกสิ่งนี้กับพระเจ้า

และฉันก็พบว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
และทำอะไรลงไป —

ขอบคุณพระเจ้าที่พระธรรมสดุดีบทที่ 62 ข้อที่ 7-8 ช่วยชี้ให้เห็นว่า พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัย เป็นผู้ที่เราจะไว้ใจ วางใจได้ ; เราสามารถเทความในใจต่อหน้าพระเจ้าได้
- สิ่งที่เรากังวล
- สิ่งที่เราสับสน
- สิ่งที่เราไม่เข้าใจ
- สิ่งที่เรายังขาดอยู่

สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนสิ่งของที่เรามีซุกซ่อนอยู่ในชีวิตแล้วไม่ยอมมอบให้พระเจ้า ไม่ยอมปล่อยมือจากสิ่งเหล่านี้ ; มันอาจจะเป็นสิ่งที่เป็นผลพวงมาจากการใช้ชีวิตของฉันตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ทำให้กลายเป็นคนวิตกกังวล และไม่ปล่อยอะไรไปง่ายๆ การเติบโตที่ส่งผลให้ไม่เคยชินกับการปล่อยให้คนอื่นช่วยเหลือ หรือไม่ชอบที่อะไรๆ มันไม่สมบูรณ์แบบอย่างทีาอยากให้เป็น — นี่แหละคือเรื่องยากสำหรับฉันในเวลานี้

ทั้งๆที่พระเจ้า พร้อมจะช่วยเสมอ
แต่ถ้าเราไม่ยอมให้พระองค์ช่วย
ไม่เปิดประตูให้พระองค์เข้ามา
หรือไม่ได้เทเรื่องที่ต้องการให้ช่วยออกมา
พระองค์ก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้ (แม้ว่าอยากจะช่วย)

เพราะแบบนั้น ฉันจึงตกอยู่ในสภาพที่เหี่ยวเฉา อิดโรย เหมือนผักค้างคืนไม่มีผิด!!

และมีความจริงข้อหนึ่งที่ฉันควรรู้คือ ;
• ไม่ว่าฉันจะเป็นยังไง พระเจ้าก็รักฉัน
• ไม่ว่าฉันจะย่ำแย่แค่ไหน แต่คนอย่างฉันก็ถูกรักได้
• ความรักจากพระเจ้าเป็นความรักที่ฉันสามารถรับเอาไว้ได้ ความรักเป็นสิ่งที่คู่ควรกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ เพียงแต่ บางครั้งเราเองที่ปิดประตูทุกบานเพื่อรับความรัก และหลอกตัวเองว่า เราไม่สมควรได้รับ ซึ่งไม่เป็นความจริง

ขอพระเจ้าช่วยเหลือที่ฉันเองจะกล้าเปิดใจของตัวเอง มอบหัวใจที่ซุกซ่อนสิ่งต่างๆเอาไว้ต่อหน้าพระเจ้า ‘เทใจ’ ของฉันออกมาต่อหน้าพระเจ้า เเม้ฉันจะมีมนุษย์ที่ดีมากมายรอบตัว แต่มนุษย์ทุกคนก็มีชีวิตที่ต้องแบกรับด้วยกันทั้งนั้น ทุกคนต่างก็ต้องเอาตัวให้รอด เพราะเช่นนั้น ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยและวางใจทั้งหมดลงได้เท่ากับการมีชีวิตอยู่ต่อหน้าพระเจ้าแล้ว ?

fri 06
sep,2020

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น