who am i : แม้ร่วงโรยก็หวังใจที่จะได้ผลิบานขึ้นใหม่ - me : 2020

...

( I am a flower quickly fading
Here today and gone tomorrow )

ฉันเป็นเพียงดอกไม้ที่มีวันร่วงโรย
วันนี้ฉันอาจผลิบาน
แต่พรุ่งนี้ก็ร่วงโรย

และบางที...พรุ่งนี้ฉันอาจจะไม่มีอยู่

( Not because of who I am
But because of what you've done
Not because of what I've done
But because of who you are )

ไม่ใช่เพราะว่าฉันเป็นใคร ยิ่งใหญ่โด่งดังหรือวิเศษมาจากไหน
ไม่ใช่เพราะว่าฉันทำความดีอะไรมากมาย
มีเพียงอย่างเดียวที่เป็นเหตุผลให้พระเจ้าทรงใส่ใจชีวิตของฉัน
เพราะพระองค์รักฉัน รักฉันเหลือเกิน

Who am i
Song : Casting Crowns
Songwriters: Mark Hall

...

มีพระคัมภีร์สองข้อ
ที่ทำงานอยู่ภายในใจ

“He has filled the hungry with good things but has sent the rich away empty.”
‭‭Luke‬ ‭1:53‬ ‭NIV‬‬

พระเจ้าทรงเติมเต็มให้ผู้หิวกระหายด้วยสิ่งดี
ทรงให้ผู้ร่ำรวยไปด้วยมือเปล่า

“Humble yourselves, therefore, under God’s mighty hand, that he may lift you up in due time.”
‭‭1 Peter‬ ‭5:6‬ ‭NIV‬‬

ถ่อมใจลง ในฝีพระหัตถ์ของพระเจ้า
แล้วพระองค์จะยกเราขึ้นในเวลาที่สมควร

พระเจ้าทรงหนุนใจลูกกำพร้า ผู้ขัดสน ผู้ยากจน ผู้มืดบอดและจมอยู่ในความทุกข์

แล้วฉันก็มีคำถามขึ้นมาว่า ...
แล้วพระเจ้าเป็นพระเจ้าของคนที่ร่ำรวยไหม?
คนที่มีเงินมากมายแล้ว หรือแม้แต่เราเอง ถ้าวันนึงที่มีเงินมากมาย...เราจะต้องการพระเจ้าไหม?
คำตอบที่ได้คือ

ไม่ว่าจะรวยหรือจน
ผู้คนต่างต้องการพระเจ้า

บางคนร่ำรวยทางกายภาพ
แต่จิตวิญญาณกลับโหยหา
เพราะบางสิ่งที่ขาดหายไป

ไม่มีชีวิตมนุษย์คนใดที่สมบูรณ์แบบ
โดยสิ้นเชิง พวกเราล้วนตามหาบางสิ่ง เติมเต็มบางสิ่ง

วันนี้เรายากจน
เรากระเสือกกระสน
เราโหยหายสิ่งต่างๆ

เราอาจจะมีเงินมากมายแต่เราอาจจะขาดความรักที่อบอุ่น
เราอาจจะมีความสามารถและประสบความสำเร็จแต่เราอาจจะห่างหายจากความสัมพันธ์
เราอาจจะมีชีวิตแต่ไร้ซึ่งความมั่นคงทั้งกายภาพและจิตใจ

เมื่อนั่งลงสำรวจชีวิตตัวเอง
หลังจากเมื่อวานที่มีคำถามเข้ามาว่า
'เราได้รับพระพรอะไรบ้าง? ผ่านทางพระเยซูคริสต์'

ฉันพักคำถามเอาไว้ ;

แล้วพาตัวเองย้อนกลับไปอีกสักหน่อย ฉันเคยอธิษฐานขอปาฏิหาริย์ในชีวิตครอบครัว ฉันอยากให้พ่อกับแม่รักกันเหมือนเดิม ฉันอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น ได้ทำทุกเรื่องที่เราเคยทำด้วยกัน ฉันเต็มใจที่จะลำบาก ยากจน แต่ฉันต้องการแค่พ่อกับแม่ เท่านั้น...
(ลูกหมาอีกตัวก็ได้)

แต่ฉันไม่ได้รับมัน และสิ่งที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ...พ่อไม่อยู่เพื่อที่จะแก้ไขอะไรเลย วินาทีที่ฉันรับรู้ว่าพ่อจากไปอย่างถาวรแล้ว ราวกับโลกมันพังทลาย ฉันเลี่ยงที่จะยอมรับความจริง อยู่ 3 ปี ฉันคิดแค่ว่า การจากไปของพ่อนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการมีชีวิตอยู่แต่ไม่อยู่ข้างๆ

การจากไปก็เท่ากับ — พ่อไปอยู่ที่ไหนสักที่

ที่ไกลๆ

แต่ 3 ปีหลังจากนั้น ฉันก็รับรู้ว่า มันไม่เหมือนกัน มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ความตาย — หมายถึง หมดโอกาสที่จะแก้ไขความสัมพันธ์กับคนนั้นแล้ว

เมื่อรู้สึกตัวว่า
ฉันไม่มีทางได้ครอบครัวกลับมา
และปาฏิหาริย์ไม่มีจริง
พระเจ้า Ignored คำอธิษฐานของฉัน
ไม่ให้
ไม่ใส่ใจ เกี่ยวกับฉันเลย

เมื่อนึกถึงตอนนั้น
ฉันก็คิดว่า ฉันได้รับอะไรจากพระเจ้า?
นอกจากชีวิตที่ฉันไม่อยากได้ ,

คำตอบคือไม่มีเลย

...

ใจสลายมันเป็นอย่างนี้เอง...

...

เมื่อฉันคิดว่า
ฉันได้อะไรจากพระเจ้าบ้าง อีกครั้ง
... ฉันก็รู้สึกว่า
แท้จริงฉันไม่สมควรได้รับอะไรเลยด้วยซ้ำ

ฉันเป็นใครถึงเรียกร้อง
บีบคั้น บีบบังคับ พระเจ้าที่สร้างฉันขึ้น
ฉันกำลังดื้อดึง เพื่อให้ได้อะไรขึ้นมา?

แต่เมื่อถามว่า ฉันได้รับอะไรจากพระเยซูบ้าง?
ฉันก็รู้ว่า พระองค์ตายเพื่อฉัน ฟื้นขึ้น และเป็นอยู่ เพื่อคนอย่างฉัน —

เพื่อให้ฉันได้มีชีวิตอยู่ต่อ
ไม่ใช่แค่ร่างกาย
แต่เป็นหัวใจที่บุบสลาย
จิตวิญญาณที่หลงกระเตลิดไป

เมื่อพบคำตอบนี้
ฉันก็รู้ว่า ;
พระเจ้าทรงใส่พระทัยในฉันมากมายแค่ไหน
พระเจ้าได้มอบสิ่งล้ำค่าที่สุดให้กับฉันแล้ว

ฉันเกลียด เวลาที่ได้รับความสงสาร
ฉันดูกลายเป็นคนน่าสมเพชเวทนา
ชีวิตของฉันกับแม่ ที่เหลืออยู่ มันดูไม่น่าจะมีชีวิตรอดมาได้ (แต่เราก็รอดมาได้) เราเหมือนเป็นชนชั้นที่อยู่ส่วนที่ต่ำสุดของห่วงโซ่อาหาร

พอคิดแบบนี้
ก็รู้สึกเสียใจที่โกรธแม่
ทั้งๆที่ทำเต็มที่แล้วแท้ๆ
ทั้งๆที่แม่สู้อย่างเต็มที่แล้วแท้ๆ

และไม่เคยเห็นแม่ยอมแพ้ต่ออะไรเลยสักครั้ง
ก็ยังโกรธได้ลงคอ

ผิดไปแล้ว
ขอโทษนะ ;

that he may lift you up in due time
....ยกในเวลาที่สมควร สมควรในที่นี้
ฉันไม่คาดหวังว่าจะยกขึ้นเพื่อเป็นที่หนึ่ง
ฉันหวังใจแค่ ...
— พระเจ้าจะยกฉันขึ้นจากบ่อน้ำแห่งความเจ็บปวด ก็เท่านั้น

ฉันอาจจะไม่ได้รับครอบครัวที่เป็นพ่อกับแม่คืนมา
แต่เพราะชีวิตที่ฉันได้รับจากพระเจ้าผ่านทางพระเยซู ฉันจึงมีความหวัง ที่จะสร้างครอบครัวที่ดีขึ้นใหม่ร่วมกันกับองค์ประกอบที่เกิดจากพระเจ้า

และฉันอยากเป็นองค์ประกอบของครอบครัวที่ดี
ทำสิ่งที่ดี สร้างสิ่งที่ดี รักษาสิ่งที่ดีเอาไว้ —
ให้สมกับที่ได้มีชีวิตอยู่

เรียนรู้จากวันที่ผิดพลาด
ก้าวเดินต่อไปด้วยความเข้าใจ
โอบรับ ด้วยใจ สำหรับ ;

สิ่งที่ผ่านพ้น
สิ่งที่พบเจอ
สิ่งที่จะเข้ามา

และเราสามารถเลือกครอบครัวใหม่ได้ด้วยตัวของเราเอง ดอกไม้อาจผลิบานและร่วงโรย ไปทุกค่ำ - เช้า แต่ถ้าหากฉันเป็นดอกไม้ของพระเจ้าแล้ว ก็ไม่ต้องกลัว ที่จะร่วงโรย

และกล้าที่จะมีความหวังเพื่อผลิบานขึ้นใหม่ ?

ส่วนตอนนี้ก็เริ่มจากเป็นคุณแม่ที่ดีของแมวหนวด 1 ตัว ก็แล้วกันนะ , เจ้านั่นหน่ะ รับมือยากเกินแมวไปมาก แต่ก็ฮีลเราเกินแมวไปมากเหมือนกัน : )

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น