Cry for you, cry for me like a baby’s cry

ดูจบแล้วรู้สึกหนักๆ สงสาร ร้องไห้ จุกอก พูดไม่ออก
Devilman เป็นการ์ตูนเก่าในยุค 70s มีการสร้างแล้วหลายครั้งทั้ง Anime และ Live Action เราไม่เคยได้ยินชื่อเรื่องนี้มาก่อนเลย แต่เห็นชื่อผ่านๆ ในกระทู้ Netflix เลยลองดู มีทั้งหมด 10 ตอน ตอนละประมาณ 20 นาที ไม่ผิดหวัง เนื้อเรื่องทันสมัยมาก ไม่ว่าจะอีกกี่ปี เรื่องนี้ก็ไม่มีทางตกยุค ดูจบแล้วอารมณ์ไม่จบ หากระทู้อ่านได้ค่อนข้างยาก เลยตัดสินใจเขียนเองซะเลย เผื่อว่ามีคนที่เพิ่งดูจบแล้ว อยู่ในอารมณ์เดียวกันจะเสิร์จผ่านมาเจอ

Trailer

Director          Maasaki Yuasa
Writer            Ichiro Okouchi
Release date    January 5th, 2018
Studio            Science Saru

เนื้อเรื่องโดยย่อ :

ฟุโด อากิระ และ อาสึกะ เรียว เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก อากิระมีนิสัยค่อนข้างปวกเปียก พ่อแม่เสียชีวิตตั้งแต่เล็กจึงไปอาศัยอยู่กับครอบครัว มิกิ วันหนึ่ง เรียว กลับมาพา อากิระ ไปงานปาร์ตี้มั่วยาแซ๊บบาร์ท (Sabbath) เพื่อพิสูจน์ว่าปีศาจมีจริง

ความรู้สึกหลังดู :

เป็นการ์ตูนเนื้อหาหนัก ติดเรท มีฉากโป๊ และความรุนแรง ตอนดูไม่คิดว่าเนื้อหาจะหนักขนาดนี้ มีการใช้โซเชียลมีเดียด้วย บทปรับให้ทันสมัยดี ตอนดูเราเอาใจช่วยและลุ้นมากๆ คนที่เราคิดว่าไม่ดีสุดท้ายเป็นคนที่คอยช่วยเราจนถึงที่สุด คนที่เราคิดว่าเป็นคนดีสุดท้ายเป็นคนทำร้ายเราได้อย่างถึงที่สุดเหมือนกัน ดูจบอยากถามคนเขียนว่าจิตใจทำด้วยอะไร 555555 ทำไมใจร้ายกับตัวละครได้ขนาดนี้

ลายเส้นส่วนใหญ่สวย แต่มีบางช่วงที่คิดว่ามันขาดรายละเอียดไปบ้าง แต่โดยรวมแล้วชอบมากกว่าเมื่อเทียบกับลายเส้นเวอร์ชั่นเก่าแล้ว

ซ้าย - ลายเส้นเก่า (1987-1990) | ขวา - ลายเส้นใหม่ (2018)

ส่วนนี้อาจมีสปอยปนมาบ้าง ถ้ายังไม่ได้ดูและไม่อยากเสียอรรถรสก็ข้ามไปดูคะแนนได้เลย ขอบอกว่าก่อนดูรู้สปอยมาบ้าง เราเลยยังไม่ค่อยพีคกับจุดที่ควรพีค ยังดีที่รู้สปอยมาไม่หมด ไม่อย่างงั้นคงขาดอรรถรสยิ่งกว่านี้ ตัวละครที่ชอบมากคือ เรียว เขารักอากิระมาก ตอนจบเราร้องไห้ก็เพราะเรียวนี่แหละ สงสารนางที่สุด เป็นคนที่ไม่เข้าใจความรู้สึกอันซับซ้อนของมนุษย์เลย แต่เขาก็รักของเขาไงถึงอยากให้อากิระมาอยู่ข้างๆ Crybaby ควรจะหมายถึง อากิระ ที่ขี้แย ร้องไห้ให้คนที่อ่อนแอ ร้องไห้ให้มนุษย์ แต่สำหรับเรา Crybaby คงจะหมายถึงเรียวในตอนสุดท้าย ที่ cry like a baby นี่แหละ จากที่เจอกระทู้ในพันทิป เขาบอกว่าคู่นี้เป็นแรงบันดาลใจส่วนนึงให้ อ.มิอุระ วาดเบอร์เซิร์ก - พระเอกสีดำผู้บ้าคลั่ง คู่กับ ตัวร้ายสีขาวผู้งดงาม - ประโยคนี้ ชัดเจน บอกทุกอย่างเลย

คะแนน 9/10 ถ้าเป็นคนชอบเรื่องดราม่า ดาร์กๆ หน่อยน่าจะชอบนะ แนะนำให้ดู