เรื่องย่อหลังปก "นางถูกตระกูลลู่รับเข้ามาเป็นสะใภ้ตั้งแต่เยาว์วัย ครั้นเติบใหญ่ป้าสะใภ้กลับจะให้นางแต่งเป็นอนุของเศรษฐีเฒ่า นางไม่ยอมแต่งถึงได้เดินทางหลายคืนมาเมืองหลวงเพื่อตามหาคู่หมั้น ทว่าชีวิตกลับพลิกผันเข้าสู่หอนางโลม ส่วนหอนางโลมก็เป็นสถานที่ต้อนรับขับสู้แขกเหรื่อที่ไปมาหาสู่ เช่นนั้นการอยู่ต่อเพื่อตามหาคนย่อมสะดวกนะสิ ฮิฮิ นางฉลาดจริงๆ!
ดูสิ เจ้าของหอคณิกาตรงหน้ามิใช่หรือที่บอกว่าถ้านางเป็นสายให้ก็จะช่วยนางตามหาพี่ซื่อหลาง ดังนั้นนางจึงแปลงกายกลายเป็น ‘ของขวัญ’ มอบแก่ผู้บัญชาการตงฉ่าง ทุกวันต้องบันทึกว่าเขากินข้าวกี่ชาม ไปสุขากี่ครั้ง ทุ่มเทความพยายามแทบแย่ แม้แต่ผู้บัญชาการยังชื่นชมนางยิ่ง ชอบพูดเสียงโหดกับนางว่า “ดีมาก” แต่มีเรื่องหนึ่งที่นางไม่กล้ารายงาน นั่นก็คือ...เอ่อ กลางดึกเขาชอบเอา ‘ดาบประจำตัว’ มาทิ่มนาง เฮ้อ คนผู้นี้แม้แต่ตอนนอนทำไมถึงยังไม่วางใจอีก หรือผู้ที่เป็นขันทีต่างก็ระแวงเทพระแวงผีกัน..."
คุยกันหลังอ่าน
เรื่องนี้เป็นของจี้ชิวค่ะ เล่มเดียวจบ ฟีลแบบชิวๆ
จริงๆเราว่าพลอตรวมๆน่าสนใจนะ แบบถ้าขยี้ดราม่ากว่านี้หรือทำให้ยาวกว่านี้อาจจะน่าติดตามมากๆเลยก็ได้ คือตั้งแต่นางเอกถูกขายให้ตระกูลพระเอกไปเป็นสะใภ้เลี้ยงของพระเอก สองคนนี้เอาตัวรอดด้วยกันมา จนพระเอกถูกขายไปเป็นขันที นางเอกต้องอยู่ที่ชนบทกับป้าใจร้าย สุดท้ายก็จะโดนขายไปแต่งกับเศรษฐีจนต้องหนีมา ไปอยู่หอนางโลมในเมืองหลวง เจอกับพระเอกที่เป็นผู้บัญชาการสำนักต่งฉางแล้วก็จำกันไม่ได้
แต่เรื่องนี้เล่าอย่างเบาๆ ตัวร้ายก็แบนๆ แต่ก็เข้าใจว่าเป็นแนวเล่มเดียวจบที่ก็คงไม่ได้ตั้งใจให้ซับซ้อนอะไรมากอยู่แล้ว นางเอกก็เป็นสายใสซื่อ ส่วนพระเอกก็บรรยายว่าน่ากลัวมากต่างๆ แต่จริงๆทำพลาดหลายรอบนะ
ก็อ่านได้เรื่อยๆค่ะะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in