เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
อูซอบ #fictoberSojulxq.
Day IV : Handy ( Woojin x Hyungseob )
  • ( ถ้าใครอยากอ่านที่เด็กดี :  )


              ใครๆก็บอกว่าอูจินตัวติดกับฮยองซอบมากเกินไป

              อูจินคิดว่าไม่นะ

              แค่เวลาที่ฮยองซอบไปไหนเขาก็จะไปด้วย หรือเวลาฮยองซอบจะทำอะไรเขาก็จะคอยไปช่วยดูอยู่ใกล้ๆแค่นั้นเอง

              ส่วนสาเหตุที่อูจินต้องทำแบบนั้นก็เพราะฮยองซอบโครตจะซุ่มซ่าม ถ้าไม่มีเขาอยู่ด้วยเจ้าตัวคงได้แผลกลับบ้านทุกวัน

              อูจินคอยอยู่ใกล้ๆฮยองซอบมาตั้งแต่สมัยประถมแล้ว

              “โอ๊ะ!?”

              นั่นไง...

              พูดยังไม่ทันขาดคำคนที่กำลังเดินกินไอศกรีมอยู่ข้างๆกันก็เดินสะดุดก้อนหินเสียอย่างนั้น แขนยาวเลื่อนไปโอบรอบเอวฮยองซอบเอาไว้ด้วยความเคยชิน

              “เดินระวังๆหน่อยสิ

              “ขอโทษทีนะอูจิน”
              “มัวแต่กินไอติมเพลินอ่ะ .__.”

              “อืม ไม่เป็นไร”

              .
              .
              .
              .
              .

              “นี่อูจิน...”

              ฮยองซอบหยุดเดินอูจินจึงหยุดด้วย เขาหันไปมองคนตัวเล็กกว่าแล้วเลิกคิ้วให้เป็นเชิงสงสัย

              “ว่าไง”

              “อูจินเบื่อที่เราเป็นคนซุ่มซ่ามแบบนี้มั๊ยอ่ะ”
              “แล้วอูจินเหนื่อยมั๊ยที่ต้องคอยดูแลเรา”
              “เคยรู้สึกว่าไม่อยากอยู่กับเราบ้างรึเปล่า”

              “ทำไมจู่ๆถามแบบนี้”

              เขาเลือกไม่ตอบคำถามของฮยองซอบแต่กลับตั้งคำถามใหม่เสียเอง

              “ก็...”
              “ไม่รู้สิอูจิน”
              “เราแค่รู้สึกว่าเราเป็นภาระให้อูจินน่ะ”

              “นี่ ฟังนะ”

              “.....”

              “ฮยองซอบไม่ได้เป็นภาระ”
              “เราไม่เคยเบื่อที่จะอยู่ดูแลฮยองซอบเลย”
              “ชอบด้วยซ้ำเวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆ”
              “แล้วเราก็ชอบฮยองซอบที่เด๋อๆแบบนี้ด้วย”
              “มัน น่า รัก”

              พูดจบก็หัวเราะออกมาพร้อมกับเอามือไปขยี้หัวอีกคนด้วยความเอ็นดู เรียกเอาริ้วสีแดงๆปรากฏขึ้นบนแก้มใสทันที

              แล้วอูจินก็ถูกฝ่ามือขาวฟาดเสียยกใหญ่ข้อหาที่ทำให้เขินนั่นเอง

              “ถ้างั้นก็อยู่กับเราแบบนี้ไปเรื่อยๆเลยนะ”

              “ครับ”
              “เราจะอยู่เป็นคนสารพัดประโยชน์ของฮยองซอบ”
              “ที่ทั้งดูแล ทั้งคอยเตือน ทั้งปกป้อง ทั้งสอนนู่นนี่นั่น ทั้ง—”

              “พอๆๆ หยุดพูดแล้วเดินกลับบ้านกันได้แล้ว ฮึ่ย!”

              อา... เขาชอบเวลาที่ฮยองซอบเขินชะมัด :-)


                                                 — — — — — — — — —


              #fictober เรื่องที่สองแล้ววว เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย 55555555 เอ็นจอยรีดดิ้งกันเหมือนเดิมนะคะ ♡

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in