การฉายในไทยครั้งแรก โรงหนังเป็นอย่างไร
กระบวนการถ่ายภาพยนต์ 16มม 35 มม

สมัยแรกๆเป็นหนังเงียบ
มีการพากย์สดทุกรอบที่ฉาย
ช่วงการพากย์ คนพากษ์ไปไหนไม่ได้เลย
มิฉะนั้นก็เป็นหนังเงียบ ชั่วขณะ
ที่ข้างโต๊ะนักพากษ์จะมีกระโถนลายดอก สีแดง
ตั้งเผื่อไว้กรณีฉุกเฉิน
เราก็แซวกันว่า อาจมีเสียงฝนเป็น sound effect
.
.
สมัยก่อน Salesman ขายยาที่ต่างจังหวัด
จะนำหนังกลางแปลงไปฉายในที่ชุมชน
ตั้งแต่ 2 ทุ่ม ยันสว่าง มีนักพากษ์ไปด้วย

และเมื่อหนังฉายถึงตอนสำคัญ กำลังสนุกมากๆ
ก็จะสั่งหยุดฉาย และโฆษณาขายยาแทน
จนกว่าคนดูจะซื้อยาหมดก่อน แล้วค่อยฉายต่อ
คนดูอดทนรอไม่ไหว ก็รีบซื้อยากันใหญ่
จะได้ดูหนังตอนสำคัญต่อไป ??
.
.
สมัยก่อนโรงหนังจะเป็นโรงหนังเดี่ยวๆ
เช่น เฉลิมกรุง เฉลิมไทย เฉลิมบุรี
และที่หน้าโรงหนัง จะมีขนมมาขาย
เช่นฮอทด็อก ไส้กรอกต่างๆ ถือว่าอร่อยมาก

ที่เฉลิมบุรี เจ้าของเป็นชาวสิงคโปร์
มีลอดช่องมาขาย คนเลยเรียกลอดช่องสิงคโปร์
ทุกวันนี้ก็ยังมีร้านลอดช่องสิงคโปร์นี้อยู่
ที่ใกล้ถนนไมตรีจิตต์ สามแยกหมอมี
แต่โรงหนังเลิกไปแล้ว
.
.
และด้วยพัฒนาการของเทคโนโลยีต่างๆ
ปัจจุบันโรงหนังจะอยู่ในศูนย์การค้าแทน
เพื่อมีสถานที่จอดรถ และสะดวกกับวิถีชีวิต
มีน้ำอัดลม ขนม popcorn ที่ราคาแพงพอสมควร

แต่ถ้าเราดูกระบวนการผลิตภาพยนตร์
เริ่มตั้งแต่เขียนบท เครื่องแต่งกาย
ทีมงาน ผู้กำกับ ฝ่ายนักแสดง
นักบัญชี อุปกรณ์ประกอบฉาก
การถ่ายทำ การตัดต่อฟิลม์ การล้างฟิลม์
การใส่ subtitle แปลภาษาต่างๆ
กว่าจะได้เป็นฟิลม์ภาพยนต์ และทำ copy
ฉายตามโรงหนังต่างๆ ใช้ต้นทุน
ทั้งเงิน และกำลังพลมากมายจริงๆ

เราเรียกภาพยนต์ว่า หนัง
มีที่มาคือ สมัยก่อน การเล่นหนังตะลุง
เราเชิดหุ่น ที่ทำมาจากตัวหนัง
และเงาจะปรากฎบนแผ่นผ้าที่ขึงไว้นั่นเอง
.
.
ที่ด้านหน้าของตัวอาคาร บริเวณสระน้ำ
มีรูปปั้นของนางเอก เล่นน้ำอยู่
มีพระเอกแอบอยู่ด้านหลัง
ตากล้องยืนในน้ำเพื่อถ่ายภาพ
ผู้กำกับก็อยู่ในน้ำ ยืนข้างๆ เพื่อกำกับไปด้วย

และถัดมามีรูปปั้นคุณยอดชาย เมฆสุวรรณ
ซึ่งเป็นดาราชาย พระเอกอาวุโสของวงการ
และชอบงานปั้น จึงขอปั้นรูปตัวเอง
และอยู่เบื้องหลังภาพ ผลงานของตนเอง
คือ รูปปั้นของนักแสดงชายหญิง
และผู้กำกับ ตากล้อง ใน frame นี้ด้วย

และเป็นที่น่าสนใจว่า
พี่ปุ๊ "อัญชลี จงคดีกิจ" มีศักดิ์เป็นหลานแท้ๆ
ของอดีตดาราภาพยนตร์ยุคเสียงในฟิล์ม
ตามรูปปั้นคุณ "มานี สุมนนัฏ" นี่เอง

"ดิฉันนึกในใจว่า ถ้าเราแสดงไม่ดี
ผู้กำกับก็ต้องลอยคออยู่ในน้ำ 2 - 30 ชั่วโมงก็ได้"
ส่วนหนึ่งของบทสัมภาษณ์ที่ มานี สุมนนัฏ
บอกเล่าถึงความยากลำบากของการถ่ายทำ
ภาพยนตร์เรื่อง "เพลงหวานใจ"
ที่ทั้ง 2 นักแสดง มานี สุมนนัฏ และ จำรัส สุวคนธ์
ต้องลงไปแช่ตัวในห้วยน้ำนานถึง 8 ชั่วโมง
.
.
ในบริเวณใกล้ๆมีลานเกียรติยศ
ที่เหล่าดารา นักแสดง ผู้กำกับ หลายๆท่าน
มาฝากรอยมือพิมพ์ไว้เป็นอนุสรณ์
แต่ก็มีรอยเท้า และชื่อเล่นกำกับ ของบางท่านด้วย
ก็น่ารัก ไปอึกแบบนะคะ

หอภาพยนตร์ เปิดวันหยุด เสาร์- อาทิตย์
และวันนักขัตฤกษ์นะคะ
ลองแวะมาเยี่ยมชมกันค่ะ
ได้ความรู้ และย้อนวันวานด้วยค่ะ

?????
#หอภาพยนตร์ #onceapassion #passion