เป็นเวลากว่าสี่ปีหลังจากปล่อย Sheezus ออกมา ซึ่งในอัลบั้มชุดดังกล่าว ลิลี่ก็ถูกสับเละจากเหล่านักวิจารณ์จากการทำเพลงที่มีสีสันฉูดฉาดและดูมาตรฐานตกฮวบจากอัลบั้มสองชุดแรก บวกกับมรสุมชีวิตที่ถาโถมมาใส่ตัวลิลี่ที่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการหย่าร้างจากสามี Sam Cooper หรือการต่อสู้กับอาการติดสุราและสารเสพติดต่าง ๆ รวมไปถึงปัญหาเรื่องของ 'identity crisis' ที่ตัวลิลี่เองก็ออกมายอมรับ เรื่องราวที่ผ่านมาจึงส่งผลให้เกิด No Shame อัลบั้มที่ถ่ายทอดเรื่องราวของตัวนักร้องสาวอย่างไม่มีกั๊ก เปิดโปงทุกมุมของชีวิตของเธออย่างโจ่งแจ้งไร้การเซ็นเซอร์

Genre: pop, electropop, hip-hop, reggae, dancehall

Release Date: June 8, 2018

หลังจากการฟังอัลบั้มมาหลายรอบตั้งแต่วันปล่อย บอกได้เลยว่า No Shame คืองานที่ดีที่สุดในชีวิตของการเป็นนักร้องของลิลี่ อัลบั้มนี้ถือว่าเป็นมาสเตอร์พีซของเธอทั้งในด้านของดนตรีที่มีมิติ ผสมกับการแต่งเนื้อร้องที่ไม่ได้ทิ้งความเป็นลิลี่แบบที่ทุกคนรู้จักกัน แต่กลับมีพัฒนาการในการแสดงออกถึงความเป็นมนุษย์ธรรมดาวัยกลางคนที่ชีวิตไม่ได้สมบูรณ์แบบได้ออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ

สำหรับภาคดนตรี อัลบั้มชุดนี้เป็นเหมือนการผสมผสานซาวน์จากความเรกเก้และสกาใน Alright, Still (2006) กับอิเลคโทรพ็อพใน It's Not Me, It's You (2009) ออกมาเป็นอัลบั้มที่ยืนพื้นด้วยดนตรีพ็อพที่มีความ stripped-down ฟังเอาชิลล์ ๆ สบาย ๆ

แต่สิ่งที่น่าสนใจก็คือเนื้อร้อง การฟัง No Shame ให้ความรู้สึกเหมือนกับตอนฟัง Melodrama (2017) ของพระแม่น้องหลอด หรือ Lemonade (2016) ของควีนบีเลย เพราะผู้ฟังจะได้บรรยากาศการจำลองการเดี่ยวไมโครโฟนของลิลี่ที่มานั่งเล่าความพังของชีวิตของเธอที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเศร้าเหงาสุขตลก และมุมมองความรักแบบน่ารัก ๆ รวมไปถึงไฮไลท์ของการเล่าชีวิตความเป็นแม่ หรือชีวิตแต่งงานที่ล่มสลาย อีกทั้งการยอมรับถึงชีวิตด้านมืดของการใช้สารเสพติดและของมึนเมา ในฉบับที่คนทั่วไปน่าจะรู้เคอะเขินที่จะพูดถึง แต่สำหรับลิลี่แล้ว เรื่องพวกนี้ เธอไม่ได้รู้อับอายแต่อย่างไร

แค่เปิดมาแทรคแรกความพีคของ No Shame ก็พลุ่งพล่านแล้ว "Come On Then" จัดว่าเป็น opening track ที่สมบูรณ์แบบมาก ด้วยดนตรีคล้าย ๆ กับ trap music และ electronic ที่ทำให้เหมือนกับนั่งอยู่ในห้องมืด ๆ แล้วเปิดสปอตไลท์รัวแสงให้คนฟังได้เตรียมตัวเข้าสู่โชว์ของลิลี่

เช่นเดียวกับ opening track ของหลายอัลบั้ม "Come On Then" ทำหน้าที่เล่าธีมคร่าว ๆ ของอัลบั้มนี้ให้กับคนฟัง อารมณ์ว่าตัวลิลี่เปิดด้วยการยอมรับถึงข่าวฉาวต่าง ๆ ที่เธอถูกสื่อประณามด้วยคำพูดแย่ ๆ ต่าง ๆ แต่ในทางกลับกันเธอมองว่าข่าวเหล่านั้นกลับไปใช่ความจริง และเรื่องราวที่จะได้ฟังในอัลบั้มนี้นี่แหละคือความจริงที่เธออยากจะบอกให้ทุกคนฟัง เพราะฉะนั้น จงเข้ามา เปิดใจ และฟังสิ่งที่เธอจะเล่า

ไม่ใช่แค่การตอกหน้าเหล่าสื่อที่ว่าเธอแบบนั้น ใน "Come On Then" ผู้ฟังก็ยังสามารถรับรู้ถึงความเศร้าของความโดดเดี่ยวที่เธอรู้สึกทั้ง ๆ ที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยผู้คน แฟนเพลง หรือสื่อต่าง ๆ แทรคนี้จึงจัดว่าเป็นไฮไลท์สำคัญของ No Shame เลยทีเดียว

หลังจาก intro สู่โชว์ของเธอ ลิลี่ก็นำคนฟังเข้าสู่เรื่องราวชีวิตของเธอจริง ๆ กับแทรคที่สองและซิงเกิ้ลแรกของอัลบั้ม "Trigger Bang"

"Trigger Bang" ได้รับอิทธิพลมาจากดนตรี hip-hop ที่ผสมกับความพ็อพจนออกมาเป็น urban pop ฟังสบาย ๆ ที่พาคนฟังย้อนดูชีวิตของลิลี่ตั้งแต่ยุคแรกของเธอ เสริมด้วยมิวสิควิดีโอที่พาคนฟังกลับไปดูช่วงชีวิตต่าง ๆ ของลิลี่ตั้งแต่ช่วงวัยรุ่น และในเอ็มวียังมีการซ่อน easter eggs ที่เป็นสิ่งของ signature ของตัวศิลปินสาวอยู่ตามฉากต่าง ๆ ให้เราได้จ้องหากัน

ธีมหลักในเพลงพูดถึงการวางมือจากเหล่าสิ่งเลวร้ายต่าง ๆ ที่ทำให้ชีวิตเธอพัง ไม่ว่าจะเป็นการมั่วเซ็กซ์ เหล้ายา ปาร์ตี้และผู้คนที่เป็นอิทธิพลไม่ดีต่อชีวิตเธอ ลิลี่ใช้เพลงนี้เพื่อเป็นการบอกกับคนฟังของเธอว่า ตอนนี้เธอได้เป็นคนใหม่ที่ได้ล้างมือจากสิ่งไม่ดีเหล่านั้น และขอกำจัดเหล่า toxic people ออกไปจากชีวิตของเธอให้หมด

ถึงแม้ว่าเพลงนี้จะได้แรปเปอร์หน้าใหม่ดาวรุ่งอย่าง Giggs มาช่วยเสริมสีสันให้กับเพลง ซิงเกิ้ลแรกของอัลบั้มนี้กลับไม่ประสบความสำเร็จเหมือนกับซิงเกิ้ลแรก ๆ ของอัลบั้มก่อน ๆ ของเธอ ส่งผลให้กระแสของอัลบั้มนี้กลับเงียบตามกันไป จึงถือว่าเป็นเรื่องน่าเสียดายที่งานดี ๆ แบบนี้ไม่ได้รับความสนใจมากพอจากคนฟังในยุคนี้

จบจากการประกาศกร้าวถึงชีวิตที่ต้องเดินไปข้าง ลิลี่พาคนฟังย้อนกลับไปส่องดูชีวิตสมรสที่ล้มเหลวกับ "What You Waiting For?"

สำหรับคนฟังที่ตกหลุมรักกับศิลปินสาวคนนี้ตั้งแต่อัลบั้มชุดแรกคงจะดีใจที่จะได้ฟังเพลงแบบ old Lily บ้าง นั่นก็คือซาวน์ของเรกเก้และสกาแบบสบาย ๆ ชวนโยกได้เบา ๆ ในส่วนของเนื้อหา คำถาม "what are you waiting for?" คือคำถามที่ลิลี่ได้ถามตัวเธอเกี่ยวกับการนั่งคิดถึงความรักที่เธอทำพังไป แล้วได้แต่คิดว่ารออะไร ทำไมไม่กลับไปขอโทษและเรียกให้คนรักของเธอกลับมา

ที่ผ่านมา คนฟังจะคุ้นกับเพลงอกหักแบบเกี้ยวกราดจากตัวลิลี่ แต่ในแทรคนี้ คนฟังจะได้สัมผัสถึงการโทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุของความล้มเหลวในความรัก ซึ่งธีมของ self-blame หรือการโทษตัวเองนั้นจะถูกพูดถึงอยู่อีกหลายครั้งในอัลบั้มนี้

ความเรกเก้และสกาของ No Shame ยังดำเนินต่อไปกับแทรคที่สี่ "Your Choice" ที่รอบนี้ก็ได้ศิลปินสายเรกเก้ Burna Boy มาร่วมแจมด้วย

ในแทรคนี้ นอกจากภาคของดนตรี ธีมเพลงอกหักก็ยังถูกต่ออีกหนึ่งครั้งและวิธีการเล่าเรื่องก็คล้ายกับเพลงที่แล้วอีกด้วย "Your Choice" เป็นเหมือนเสียงในหัวของตัวลิลี่ที่พูดกับตัวเองในช่วงเวลาที่เหตุการณ์เศร้าโศกต่าง ๆ ได้จบลงไปแล้ว และความรู้สึกที่ดีก็เริ่มสร้างตัวขึ้น แต่ก็เป็นเหมือนกันทุกคนที่เวลาเศร้านั้น คนเราก็มักจะเกิดความคิดบ้า ๆ เด้งขึ้นมาตลอด ลิลี่ร่างในหัวและเสียงของ Burna Boy จึงเหมือนเป็นการเตือนสติประมาณว่า เธอดีขึ้นแล้ว แต่ถ้าจะกลับไปจมปรักกับความเศร้าเหล่านั้นมันก็เรื่องของเธอแล้ว นอกจาก self-blame แล้ว self-realization หรือการรู้ตัว ก็เป็นอีกหนึ่งธีมที่ลิลี่หยิบยกมาพูดถึงหลายครั้งในอัลบั้มนี้เหมือนกัน

เพลงอกหักยังคงเดินหน้าต่อไม่หยุดจนมาถึงแทรคที่ห้าและซิงเกิ้ลที่สอง "Lost My Mind" ที่ลิลี่ออกแบบดนตรีด้วยเทคนิค juxtaposition หรือการผสมผสานระหว่างดนตรีสนุก ๆ แต่เนื้อหากลับกระชากจิตคนฟังให้จมกับความเศร้านั่นเอง

ถึงแม้ว่าตัวเพลงจะเป็น dancehall ที่เดินบีทด้วยเสียงดีดนิ้วน่ารัก ๆ "Lost My Mind" กลับเป็นการพาคนฟังไปสำรวจจิตใจของลิลี่ในช่วงที่ต้องผ่านการเลิกลากับสามีของเธอ หลาย ๆ คนที่มีประสบการณ์อกหักจะสามารถเข้าถึงเพลงนี้ได้อย่างง่ายดาย ด้วยการที่ตัวลิลี่สามารถบรรยายความรู้สึกของคนที่สัมผัสถึงจุดจบของความรักที่คลืบคลานเข้ามาเรื่อย ๆ และทำให้สติแตก พารานอยด์กับความเศร้าที่กำลังจะเกิดขึ้น

ในส่วนของเอ็มวีก็ถือว่าทำได้ดี เพราะมันช่วยเสริมเนื้อหาของคนสติแตกที่ความคิดมันหมุนไปมาไม่อยู่กับที่ แต่ก็ดันไปมีความคล้ายกับเพลง "No Tears Left to Cry" ของสาว Ariana Grande อยู่

ถ้าหากหวังว่าลิลี่จะหยุดเล่าเรื่องอกหักรักคุดแล้วล่ะก็ คุณคิดผิด เพราะแทรคที่หก ธีมอกหักก็ยังพูดถึงต่อจนทำให้ No Shame แทบจะกลายเป็น break-up album ซะแล้ว

อย่าให้ความชิลล์ของเพลงนี้มาหลอกความเดือดของเนื้อเพลงที่จะได้ฟังนะ "Higher" จัดว่าเป็นเพลงที่ฟังสบายมากเป็นอันดับต้น ๆ ของ No Shame แต่เนื้อหากลับดาร์กเหมือนกับเพลงอกหักเพลงก่อน ๆ เลย แต่ความแตกต่างคือ เราจะได้สัมผัสถึงร่างหัวร้อนของลิลี่กันบ้าง

ฟังดูผิวเผิน เพลงนี้เป็นเหมือนเพลงที่เธอออกมาต่อว่าคนรักเก่าของเธอที่ได้หักหลังและไม่ซื่อสัตย์กับความรักที่เธอมีให้ แต่ในบทสัมภาษณ์ของลิลี่กับ Vulture เธอได้บอกว่าจริง ๆ แล้วเพลงนี้ไม่ได้พูดถึงคนรักเก่าของเธอ แต่กลับเป็นบุคคลที่มีความสัมพันธ์เชิง "business" ที่เธอไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นใคร เพราะอาจเป็นเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาลกันได้ คนฟังอย่างเรา ๆ ก็คงได้แต่เอ็นจอยนั่งชิลล์กับ "Higher" กันต่อไปละกัน

หลายสำนักยกให้ No Shame เป็นงานเพลงที่มีความเป็นส่วนตัวสูงมาก ซึ่ง "Family Man" ก็มักถูกยกมาเป็นตัวอย่างของคำพูดดังกล่าว

เปียโนบัลลาร์ดช้า ๆ สุดเศร้านี้ถ่ายทอดเรื่องราวของการขอร้องให้คนรักของเธอกลับมา หลายคนคาดว่าเพลงนี้ถูกเขียนขึ้นในช่วงปี 2015 ก่อนที่ข่าวการหย่าร้างระหว่างลิลี่และแซมจะถูกเผยแพร่ออกสื่อ และเพลงนี้ยังเป็นเพลงแรก ๆ ที่ถูกเขียนขึ้นสำหรับ No Shame ความเรียลของ "Family Man" คือการที่คนฟังจะได้นั่งขมวดคิ้วอึดอัดไปกับการกราบขอร้องให้คนรักเธอกลับมาหลังจากไตร่ตรองได้ว่าตัวเธอนั่นแหละคือต้นเหตุของจุดจบที่เกิดขึ้น

เพลงนี้จึงเป็นเหมือนการเขียนเพื่อขอโทษและยอมรับผิดสำหรับความงี่เง่าและนิสัยเสียต่าง ๆ ที่ทำให้ผู้ชายดี ๆ คนหนึ่งต้องหน่ายและเลิกลากันไป ถ้าหาก No Shame เป็นละครเวที "Family Man" ก็น่าจะเป็นฉากที่มีความดราม่าเบอร์ใหญ่เห็นภาพนักแสดงลงไปกองที่พื้นจมอยู่กับความมืดและสป็อตไลท์เดี่ยว ๆ ฉายมาที่ัตัวเธอ

เห็นชื่อเพลงทีแรก ต้องคิดกันหลายคนแน่ ๆ ว่าเป็นเพลงน่ารัก ๆ อร่อย ๆ แต่เปล่าเลย ลิลี่กำลังเอาสำนวนอย่าง "The apple doesn't fall far from the tree." หรือ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น มาเล่นกับเพลงของเธอ

จากสำนวนดังกล่าว เราก็รู้ได้เลยว่าประเด็นของ No Shame คงไม่ได้วนอยู่แค่อกหักรักคุดหรือชีวิตเสเพลในอดีตของลิลี่ แต่ใน "Apples" เธอได้เล่ายาวไปจนถึงพ่อแม่ของเธอเลย ในครึ่งแรกของ "Apples" ลิลี่พาเราย้อนกลับไปดูอดีตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขกับคนรักเก่าของเธอที่ได้ใช้เวลาด้วย เธอโหยหาเวลาที่ได้จบไปแล้วและขอร้องให้คนรักเธอกลับมาเหมือนในเพลง "Family Man" ในครึ่งหลังนั้น ลิลี่ได้เปรียบเทียบจุดจบของการสมรสของเธอเหมือนกับพ่อแม่ของตัวเธอที่ได้เลิกรากันไปตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอจึงมองว่าลูกไม้ก็คงหล่นไม่ไกลต้น พ่อแม่ของฉันไม่ประสบความสำเร็จเรื่องความรักฉันใด ตัวฉันก็ต้องเจอกับเหตุการณ์ที่ไม่ต่างกันฉันนั้น

แทรคอะคูสติกที่เดินดนตรีด้วยความ minimal จากเสียงกีต้าร์และเปียโนนี้ก็ถือว่าเป็นเพลงชิลล์สบาย ๆ ที่มีเนื้อหาหนักอึ้งไม่ต่างจากเพลงอื่น ๆ ในอัลบั้มเลย

หลังจากเพลงครึ่งแรกที่ลิลี่เน้นไปที่เรื่องของชีวิตแต่งงานที่ล้มเหลวและความเศร้าต่าง ๆ ที่เธอต้องเจอในช่วงเวลาสี่ปีที่ผ่านมา "Three" เป็นแทรคที่พาเราได้ลิ้มลองกับเรื่องราวใหม่ ๆ ใน No Shame

"Three" ถูกเขียนขึ้นผ่านมุมมองของลูกสาววัยละอ่อนของเธอ ซึ่งถือว่าเป็นเพลงที่น่ารักมากเพราะปกติลิลี่จะขึ้นชื่อในเรื่องของการทำเพลงแบบแสบสันต์กัดจิกชาวบ้าน ใน "Three" คนฟังจะได้สัมผัสชีวิตในด้านความเป็นแม่ที่รักและใส่ใจลูกของเธออย่างหมดใจ มุมมองของลูกสาวของลิลี่ที่ถูกถ่ายทอดออกมาก็ยังมีตลกขบขันฟังแล้วชวนยิ้มได้ดีมาก

เปียโนบัลลาร์ดที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาให้เหมือนกับเพลงกล่อมเด็กนี้จึงเหมือนเป็นโมเม้นต์เล็ก ๆ ใน No Shame ที่ช่วยตัดมู้ดเศร้า ๆ ที่ลิลี่ขว้างปาใส่คนฟังมารัว ๆ ได้ดีทีเดียว

ต่อกันที่แทรคที่สิบ "Everything to Feel Something" ที่นับว่าเป็นแทรคที่มีความ personal สูงเป็นอันดับต้น ๆ ของ No Shame เลย

ในเพลงนี้ ลิลี่ยกประเด็นเรื่องของการใช้ยาเสพติดมาเป็นธีมหลักในการขับเคลื่อนเพลงบัลลาร์ดสายอิเล็กทรอพ็อพที่ใช้เปียโนช่วยเสริมมิติของเพลง ตัวลิลี่เป็นศิลปินที่ขึ้นชื่อในเรื่องของการทำตัวสํามะเลเทเมาและเพลงในอัลบั้มชุดที่สองก็มีอยู่หลายเพลงที่หยิบประเด็นเรื่องการใช้ยาของตัวเธอมาเล่าให้ฟัง แต่ในเพลงนี้เป็นเหมือนครั้งแรกที่ตัวศิลปินสาวยอมรับถึงด้านมืดของการเสพติดสารเหล่านั้น หลังจากช่วงที่ต้องผ่านการเลิกราไป ลิลี่ได้หันไปพึ่งสิ่งต่าง ๆ ที่ทำให้เธอได้กลับมามีความรู้สึกเหมือนคนปกติอีกครั้ง แต่ในเพลงนี้ เธอบอกให้คนฟังรู้ว่า ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ยา เหล้า หรือเซ็กซ์ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอได้เลย

"Everything to Feel Something" จึงเป็นอีกแทรคสำคัญของอัลบั้มที่ช่วยให้หลายคนได้รู้จักตัวตนของเธอได้มากขึ้น และอาจจะช่วยให้หลายคนที่กำลังต่อสู้กับการเสพติดเหล้ายาได้รู้ดีขึ้นอีกด้วย

ความปากร้ายเป็นอีกหนึ่งซิกเนเจอร์ของตัวลิลี่ที่ทำให้เธอได้มีชื่อเสียงอยู่ทุกวันนี้ และหลายคนที่เป็นแฟนเพลงของเธออาจจะโหยโมเมนต์ร้าย ๆ ที่ได้ฟังกันมาตลอดสามอัลบั้มที่ผ่านมา และ "Waste" นี่แหละคือออริจินอลลิลี่ที่เรารออยู่

"Waste" เป็น diss track หรือแทรคด่าคนแทรคเดียวที่เราจะได้ฟังกันใน No Shame เพลงนี้ถูกขับเคลื่อนด้วยดนตรีเรกเก้จ๋า ๆ พร้อมด้วย Lady Chann ศิลปิน dancehall มาช่วยเสริมความโจ๊ะให้กับเพลงนี้

ในด้านเนื้อหาก็ไม่ต้องปีนบันไดตีความหรือค้นบทสัมภาษณ์ฟังให้เหนื่อย เธอแค่มานั่งด่าพวกทำชีวิตเสียเวลาว่าเป็นขยะสกปรก ๆ ในชีวิตเธอ "Waste" จึงเป็นเพลงที่ไม่ได้ฟังเอาสนุกโยกโจ๊ะ ๆ อย่างเดียว ใครที่กำลังหัวร้อนเกลียดพวกคนสร้างพลังงานลบใส่ชีวิตก็ฟังเพลงนี้ระบายอารมณ์ได้เหมือนกัน

ถ้าหากจะบอกว่า No Shame เป็น break-up album ก็คงจะไม่ถูก เพราะ "My One" กลับเป็นหนึ่งในสองแทรคที่สุดแสนจะน่ารักและมีเนื้อหาในด้านบวก

เพลงนี้ใช้ทีมโปรดิวเซอร์ทีมเดียวกับ "Perfect Illusion" ของ Lady Gaga เลย ซึ่งนั่นคือ Mark Ronson และ BloodPop® แต่เพลงนี้ไม่ได้มีความเป็นพ็อพร็อคเหมือนเพลงที่กล่าวไปแต่อย่างใด "My One" เป็นงานเพลงพ็อพเพียว ๆ ที่มีดนตรีกรุ๊งกริ๊งบอกเล่าถึงการที่ลิลี่พยายามตามหารักแท้ในชีวิตของเธอ

ถึงแม้จะเป็นเพลงน่ารัก ๆ เนื้อหาสดใส แต่ลิลี่ก็ยังไม่ลืมที่จะมีการกัดตัวเองเหมือนเพลงก่อน ๆ ด้วยการเล่าถึงประสบการณ์ one night stand ตามที่ต่าง ๆ ที่เธอเคยไป แต่ก็ไม่มีชายใดเลยที่เหมาะจะมาเป็น 'the one' ของเธอ

เมื่อข้างต้นได้กล่าวไปว่ามีเพลงเนื้อหาดี ๆ ด้านความรักอยู่สองเพลง แทรคที่สิบสาม "Pushing Up Daisies" นี่แหละคือเพลงรักที่สองของอัลบั้ม

'Pushing up the daisies' เป็นคำสุภาพที่ใช้ในความหมายว่า 'ตาย' นั่นเอง ซึ่งเพลงนี้เธอก็ใช้สำนวนนี้มาใช้บอกเป็นเพลงรักที่ต้องการบอกให้คนรักของเธอว่าเราจะรักกันไปจนวันตายนั่นเอง ความน่ารักของเพลงนี้ก็มาจากเสียงแบ๊ว ๆ ของตัวลิลี่บวกกับการเขียนเนื้อที่สัมผัสได้ถึงความเคอะเขินของคนที่ไม่กล้าบอกรักกับใคร จึงใช้ความสำบัดสำนวนมาบอกเป็นนัยอีกฝ่ายให้อยู่รักกันไปจนแก่เถ้านะ

"Pushing Up Daisies" เป็นอีกแทรคที่ได้รับกระแสที่ดีจากนักฟังเพลงมากมายที่ชอบความ tongue-in-cheek (ความขี้เล่น) ในการแต่งเพลงของลิลี่ บวกกับดนตรีที่ใช้บีทอาร์แอนด์บีและเสียงสังเคราะห์มากมายใส่ให้เพลงนี้มีลูกเล่นมากมาย

และ No Shame ก็มาถึงแทรคสุดท้าย "Cake" ซึ่งต่างจากขนบของการปิดอัลบั้มของหลาย ๆ ศิลปิน เพราะเพลงนี้กลับเป็นเพลงพ็อพผสมกับ dancehall เบา ๆ ที่มีจังหวะสนุก ๆ และเนื้อหาโทนบวกมากที่สุดในอัลบั้ม

ในบทสัมภาษณ์ของลิลี่กับ Rolling Stone เธอได้เล่าที่มาของ "Cake" ว่า ในช่วงที่เธอทำ No Shame นั้น เธอมีความรู้สึกขึ้นมาว่า เออว่ะ ชั้นต้องมีเพลงเนื้อหาดี ๆ มายัดใส่อัลบั้มบ้างนะ เธอจึงโทรหาโปรดิวเซอร์และบอกถึงเพลง "Cake"

ในส่วนของเนื้อหา "Cake" เป็นเพลงสำหรับ feminism ที่ต้องการบอกให้สาว ๆ ทุกคนอย่ายอมจำนนต่อความคาดหวังของสังคม อยากเป็นอะไร เป็น! อยากทำอะไร ทำ! อยากกินเค้ก กิน! เพลงให้กำลังใจต่อสาว ๆ (และอาจจะรวมไปถึงคนฟังทุกเพศที่รู้สึกถึงแรงกดจากสังคม) เพลงนี้สำหรับลิลี่จึงเป็นเหมือนแสงปลายอุโมงที่โผล่มาหลังจากเดินทางผ่านความมืดและความซึมเศร้าต่าง ๆ ในชีวิตซะที

เทรนด์ของการทำอัลบั้มที่มีความเป็นส่วนตัวและกล้าที่จะเล่าเรื่องราวของตัวเองอย่างไม่มีกั๊กไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่สำหรับวงการเพลงในยุคนี้แล้ว ซึ่ง Lily Allen ก็เป็นอีกหนึ่งศิลปินที่ทำการคัมแบ็คพร้อมใช้คอนเสปต์ดังกล่าวมาสร้าง No Shame อัลบั้มที่ดีที่สุดในการเป็นศิลปินของเธอ

หลังจากผ่านเรื่องราวพัง ๆ ในชีวิต บวกกับการรู้สึกไม่เป็นตัวเองกับการสร้างสรรค์งานเพลง No Shame คืองานเพลงที่ตัวลิลี่บอกว่าเธอรู้สึกภูมิใจที่สุดและมีความเป็นตัวเองที่สุด สิบสี่แทรคในอัลบั้มจึงเป็นงานเพลงที่ผ่านการขัดเกลาอย่างรอบคอบและมีความละเอียดอ่อนอย่างที่คนฟังทุกคนสัมผัสได้

หลายครั้งที่สังคมมักออกมาประณามเหล่าผู้หญิงที่มีความกล้าในการแสดงความเป็นตัวตนด้วยคำด่าอย่าง "ไร้ยางอาย" No Shame เป็นอีกหนึ่งเสียงของสังคมสมัยใหม่ที่พิสูจน์ว่าผู้หญิงคนหนึ่งก็มีสิทธิ์มีเสียงที่จะบอกเล่าเรื่องของตัวเอง เพราะชีวิตของเราคนหนึ่งไม่จำเป็นต้องมีแต่ความสวยงาม เราทุกคนมีข้อเสีย และงานเพลงชุดนี้ก็เป็นวิธีการของลิลี่ที่จะยอมรับสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นอย่างไม่ต้องรู้สึกอับอาย

ขอบคุณทุกคนที่กดเข้ามาอ่านนะครับ หากใครเป็นแฟนเพลงของ Lily Allen หรืออยากพูดคุยอะไรก็ตามเกี่ยวกับเพลง คอมเม้นต์พูดคุยกันได้เหมือนเดิมนะครับ อยากรู้ว่าในนี้มีใครรักลิลี่เหมือนเราบ้าง :)