นิยามเธอ
เขาเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งธรรมดามากๆ
ถ้าไปยืนอยู่ท่ามกลางคนมากมายเขาก็จะถูกกลืนหายไป เช่นกันกับฉัน
และเพราะไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ฉันไปสนใจคนธรรมดาคนนี้
ธรรมดา เรียบง่าย ไม่มีอะไรหวือหวา แต่น่าค้นหา
ธรรมดาเสียจนลองคุยไปเรื่อยๆ ก็ยังแปลกใจ ที่รู้ว่าเธอมีอะไรที่น่าค้นหามากกว่าที่ใครคิด
และแอบดีใจด้วยซ้ำที่เราได้เห็นมุมมองนี้ ก่อนคนอื่น
เธอเป็นคนถนอมน้ำใจเก่งคนหนึ่งที่ฉันรู้จักมา เธอไม่เคยปฎิเสธ
ขณะเดียวกัน เธอก็ไม่เคยตอบตกลง แต่บางครั้งเธอก็มักเผลอทำร้ายฉันแบบที่ไม่รู้ตัว
เพราะเธอเป็นผู้ชายที่ไม่คิดอะไรหยุมหยิม เดาว่าเธอคงไม่ได้อยากจะลองเชิงอะไรกับฉันมาก
ซึ่งก็เป็นเรื่องโชคดีสำหรับคนที่ไม่เคยจีบใครมาก่อนแบบฉัน
จะมีก็แต่กำแพงที่เธอก่อมันไว้อยู่แล้ว ก่อมันก่อนที่ฉันจะเข้าไปหาเธอ
จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่ายนะ กับความรักครั้งนี้
ที่ว่ายากคือเธอเป็นคนรักใครรักจริง รักมาก รักฝั่งใจ จนทำให้เธอไม่ลืมรักครั้งเก่าเสียที
แม้จะผ่านมากี่ปี คนที่รักใครมากๆแบบนี้ ก็คงจะรักใครยากเหมือนกัน
เหมือนเจอภูเขาไฟที่รอวันปะทุ เธอคือมหันตภัยย่อมๆ ที่จะปะทุเมื่อไหร่ก็ได้
เพียงแค่ตอนนี้ยังไม่มีอะไรมาสะกิดใจ แต่ถ้ามีเมื่อไหร่ เธอก็จะปะทุความรู้สึกออกมา
ทำลายล้างทุกคนรอบข้างแม้กระทั่งความรู้สึกของคนที่รออย่างฉัน
เหมือนเมื่อปีที่แล้วที่เธอปะทุความคิดถึง ถึงคนนั้นออกมา
เธอเขียนบทความยาวๆถึงเขา ที่ปกติแม้จะอัพสเตตัสสั้นๆเธอยังไม่ทำมัน
เธอแชร์เพลงเศร้าๆ แล้วบรรยายความรู้สึกผ่านเพลงว่าคิดถึงเขาขนาดไหน
เธอไม่เคยลังเลจะกลับไป ถ้าเขากลับมา เธอก็ไม่ไม่ลังเลที่จะทิ้งใครไว้ทั้งนั้นเช่นกัน
อาจฟังดูไม่ดี แต่ฉันไม่อยากให้มีวันนั้นเลย เธอรู้คงโกรธมากที่ฉันคิดกับเธอแบบนี้ สมควรแล้วแหละอยากให้ภูเขาไฟลูกนั้น หยุดปะทุแล้วกลายมาเป็นภูเขาไฟที่น่าท่องเที่ยว น่าเข้าหา และเปิดรับนักท่องเที่ยวอย่างฉันอยากเข้าไปสำรวจและฝากความทรงจำไว้ตรงนั้นตลอดไป
ความง่ายของความเป็นเธอคือ เธอไม่ได้ก่อกำแพงหนาและสูงเกินไป
ไม่ได้ปิดประตูขังตัวเองแน่น จนปิดตายขนาดนั้น
เธอยังแง้มหน้าต่างเล็กๆออกมาทักทายฉันอยู่
เธอยังหยิบดอกไม้ดอกนั้นที่ฉันวางมันไว้ตรงขอบหน้าต่างเกือบทุกวัน
แม้ฉันไม่รู้ว่าเธอจะหยิบมันไปทิ้งในถังขยะ หรือหยิบมันไปใส่แจกัน
แต่นั่นก็เป็นเรื่องของเธอ ที่ฉันมองไม่เห็นและจินตนาการไปเรื่อยว่า
หลังหน้าต่างนั้น เธอจัดการยังไงกับดอกไม้ แต่ก็มันก็ดีมากๆแล้วที่เธอหยิบมันขึ้น
ไม่ปล่อยให้มันนอนเฉาตายตรงที่เดิม
ก็อย่างที่บอก เธอถนอมน้ำใจเก่งในระดับหนึ่งเพราะอย่างนั้นฉันยิ่งหลงรักให้ความดีของเธอ
เธอถนอมน้ำใจฉัน ทั้งที่ฉันที่ไม่มีความจำเป็นในชีวิตเธอเลย
เธอมีสิทธิ์จะตะโกนใส่หน้าฉัน แล้วปิดประตูใส่ ล็อคหน้าต่างทุกบาน
ติดป้ายห้ามเข้า เธอทำได้ทุกอย่าง แต่เธอก็ไม่ทำ
ขอบคุณนะ ขอบคุณที่เว้นพื้นที่ แม้เพียงเล็กน้อยให้ฉัน
ให้เวลาฉันได้พูดคุยกับเธอแม้เพียงสิบนาทีต่อวัน
น้อมรับคำแนะนำของฉัน แล้วยังพูด ขอบคุณครับ ตอบกลับมาเสมอๆ
ไม่รู้ว่าต่อจากนี้จะเป็นยังไง ไม่รู้ว่าตอนจบมันจะแฮปปี้เอนดิ้งเหมือนหนังรักที่เพิ่งดูมาหรือเปล่า
แต่อยากบอกให้รู้ไว้ว่า ฉันโชคดีมากๆแล้ว ที่ได้รู้จักกับคนอย่างเธอ :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in