"วันนี้เหนื่อยไหม"
"ที่สุดเลย"
"เหมือนกัน..."
ไม่เคยหวังจะได้ยินคำว่า สู้ๆ หรือ ต้องผ่านมันไปให้ได้นะ จากเธอ
เพราะฉันรู้ ว่าเรารู้จักโลกนี้ดีพอ หลายครั้งที่ความพยายามไม่เคยเป็นผล
หลายครั้งที่ความคาดหวังทำให้เราผิดหวังเกินควร
หลายครั้งที่ความผิดเอาชนะความถูก
โลกมันก็เป็นแบบนี้ ยุติธรรมบ้าง ไม่ยุติธรรมบ้าง โชคดีบ้าง โชคร้ายบ้าง
วันนี้เราทั้งคู่ ก็แค่โชคร้ายนิดหน่อย
นี่แค่นิดหน่อยนะ เมื่อเทียบกับใครอีกหลายคน
ก็เลยเหนื่อยเป็นพิเศษ
งานที่นั่งทำทั้งวันออกมาไม่เป็นอย่างใจเจอคำพูดบั่นทอนอีก
เวลาจะนั่งเฉยๆกับตัวเองยังไม่มีเลย
แต่ก็นั้นแหละ ฉันไม่เคยหวังจะได้ยินคำพูดสวยหรู ให้กำลังใจจากเธอ
แค่รู้ว่าวันนี้เธอก็เหนื่อยเหมือนกัน มันก็อุ่นใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
อย่างน้อยวันนี้เราก็ทำร้ายกันน้อยลง
เพราะเราเข้าใจความรู้สึกของความเหนื่อย
และวันนี้เราก็หัวอกเดียวกัน จากปกติที่แทบจะไม่มีเรื่องไหนที่เราเข้ากันได้เลย 555
และที่ทำให้ความเหนื่อยค่อยๆหายไปคือ
ฉันก็ได้รู้ว่า วันนี้ไม่ใช่ฉันคนเดียว ที่ต้องสู้กับเรื่องราวต่างๆมากมาย
พอรู้ว่ามีอีกคนที่กำลังสู้เหมือนกัน ฉันก็ฮึดขึ้นมาเหมือนได้พลังวิเศษ
มันเป็นความรู้สึกประมาณว่า ถ้าเธอทำได้ ฉันก็ยังไหว
เธอก็เหมือนกันใช่ไหม ?
เรากำลังต่อสู้กับอนาคตกันทั้งนั้น ทำเพื่อตัวเองและคนที่เรารัก
ดีใจที่เห็นเธอพยายามขนาดนั้น เธอเข้มแข็งและโตเป็นผู้ใหญ่มากแล้ว
และดีใจที่สุด ที่ยุ่งแค่ไหน ก็ยังมีเวลาให้กัน
แม้ไม่มากแม้เธอที่อาจไม่ได้เข้าใจปัญหาของฉัน และฉันอาจไม่ได้เข้าใจปัญหาของเธอ
เราไม่ตัดสินว่าใครเหนื่อยกว่าใคร เหนื่อยก็คือเหนื่อย
ฉันก็แค่กลับห้องรีบหยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์ข้อความไปหาคนที่ฉันคิดถึงทั้งวัน
โลกแคบลงทันที เหมือนเราได้นั่งเหนื่อยข้างๆกัน เหมือนได้เสียงสลับของเราทั้งคู่กันถอนหายใจ
แค่รู้ว่าเหนื่อยแล้วยังมีอีกคนที่ยังอยู่ข้างๆ ตรงนี้
คล้ายกับไม้ตาย ไม้สุดท้ายที่เราจะหยิบออกมาใช้
และเอาชนะศัตรูทั้งหมดอย่าราบคาบ
ความเหนื่อยก็แทบทำอะไรไม่ได้ ในช่วงเวลาเพียงแค่สองสามนาทีีที่ได้คุยกัน
เธอชาร์จแบตในตัวฉันอย่างไม่รู้ตัว, ขอบคุณนะ
วันนี้เหนื่อยแต่ไม่เหงาเลย
อยากมีเธอ อยู่ด้วยกันในวันที่เหนื่อยแบบนี้ไปอีกนานๆนะ ถ้ายังไม่มีใคร ;)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in