9 สิงหาคม 2561

04:03 น. รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะปวดฉี่และปวดส้นเท้าขวาเล็กน้อยเพราะยังขยับไม่ค่อยได้

05:30 น. ผู้ช่วยพยาบาลมาตามนัด วัดไข้ ความดัน ปกติกดี

06:00 น. พยาบาลเอายามาให้ก่อนอาหารเช้า

07:30 น. ตื่นนอนอีกรอบเพราะ จนท. ยกอาหารเช้ามา

08:50 น. กินเสร็จก็ต้องเอาออกเนอะปวดพอดีจากนั้นก็เช็ดตัวตอนนี้สนิทกับทั้ง Ward แล้วล่ะห้องน้องเจฟฟรี่ ห้องคุณเจฟฟรี่ (แต่วันนี้คงต้องลาพี่ๆพยาบาล พี่ๆผู้ช่วยทุกคนแล้ว ตลอดเวลา 25 วันขอบคุณมากๆเลยครับ)

09:30 น. พยาบาลมาคุยเรื่องหมอนสามเหลี่ยมบอกว่าสายๆจะมีช่างมาวัดไซส์ เรื่องราคาก็ดูอีกที คิดว่าน่าจะได้ วันเสาร์-อาทิตย์

คุณหมอน่าจะเข้ามาในช่วงบ่ายๆ เพื่อดูแผลอีกรอบถ้าไม่มีอะไรก็คงให้กลับบ้านได้ กลับไปพักฟื้นที่บ้าน แล้วมาพบหมอตามนัด

10:00 น. บ่นปุ๊บมามาปั๊บเลย (มาเร็วเชียว) คุณหมอทิพชาติ มาแกะแผลดูบอกแห้งแล้ว ไม่ต้องแปะแผล โดนน้ำได้อาบน้ำได้ตอนกลับก็ลองให้เช็คเวลาดู 

ให้นักกายภาพช่วยตอนขึ้นลงรถ คอยประกบและก็มาตามหมอนัดอาจจะมีการ x-ray ทุกเดือนตามผล

- แต่เวลานอนอย่าชิดขาให้นอนถ่างขาไว้
- นั่งส้วมให้ขาห่างไว้
- นั่งเก้าอี้สูง
- ใช้ walker เวลาเดิน
- ใส่รองเท้าเสริม
- ใช้ชีวิตได้ตามปกติ

10:17 น. โทรบอกที่บ้าน พร้อมกลับแล้วกลับบ้านได้แล้ว (Yess!!)

10:30 น. กายภาพมาพอดี ฝึกเดิน ฝึกนั่ง ฝึกขึ้นบันได เดี๋ยวตอนขากลับจะสอนฝึกขึ้นรถ

11:00 น. ที่บ้านมาพอดีเตรียมตัวพร้อมกลับบ้าน

11:30 น. พยาบาลเอายา บัตรนัดแพทย์ CDข้อมูล ใบรับรองแพทย์ บิลค่าใช้จ่าย แล้วก็ให้ทำแผลอีกรอบ

12:05 น. ฝ่ายการเงินเอาบิลยอดค่าใช้จ่ายมาให้ (ราคาก็เอาเรื่องอยู่ค่าใช้จ่ายต่างๆดีที่มีประกันด้วยส่วนหนึ่ง)

12:50 น. เรียกผู้ช่วยพยาบาลมาเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้าน

13:30 น. ขึ้นมาบนรถ ให้นักกายภาพสอนขึ้นลงรถให้ละพร้อมกลับบ้านแล้ว

มาถึงบ้านแล้วคิดถึงบ้านมากๆเลย คิดถึงเตียงนอนกับผ้าห่มและหมอนเน่าๆของฉัน (ฮ่าๆ)

15:00 น. ได้อาบน้ำสระผมในรอบ 25 วัน (ฟินมากจริงๆน้ำอุ่นๆที่ไหลจากฝักบัว)

16:30 น. ที่บ้านซื้อฟูกมาให้ใหม่ให้สูงขึ้นจะได้ลุกจากเตียงได้ง่าย

17:25 น. ลองชั่งน้ำหนักดู ได้ 75 กิโลฯ น้ำหนักลดลงเยอะเลยแฮะ จากก่อนหน้านั้น 82 กิโลฯ (ลดไปตั้ง 8 กิโลกว่าๆแหนะ)

21:05 น. กลับมาพักฟื้นที่บ้านก็สบายอยู่นะแต่ลำบากแค่ตอนปวดฉี่นี่แหละ 

เรื่องราวยังไม่จบต่อจากนี้ไปยังมีเรื่องเล่าอีกเยอะเลยแหละในช่วงที่กลับมาพักฟื้นที่บ้าน ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตามอ่าน #บันทึกติดเตียง ของผมนะครับ ยังมีเรื่องเล่าอีกเยอะเลยหลังจากกลับบ้านไปเนี่ยแหละ