30 กรกฎาคม 2561

03:10 น. อาการปวดหลังหนักกว่าเดิม แค่หายใจนิดเดียวก็ปวด (ความรู้สึกเหมือนแน่นหน้าออกเวลาสูดหายใจ) พยาบาลให้ยากิน

(ถ้าใน 1 ชม. ไม่ดีขึ้นจะฉีดยาแก้ปวดให้อีกเข็ม) โดนจับให้สายออกซิเจน (ทรมานจังหายใจได้ไม่ทั่วท้อง อยู่ๆก็มาเป็นได้ไงไม่รู้)

8:00 น. ตื่นมายังคงปวด พยายามกินข้าวกินยา (พยายามฝืนกิน)

8:30 น. พยาบาลมาฉีดยากระตุ้นเลือด (ฉีดที่พุงอีกแล้ว)

8:50 น. พยาบาลเอายาแก้ปวดมาฉีดให้ (มอร์ฟีนถามมาละ) ก็ยังปวดจี๊ดๆเวลาหายใจลึกๆ (แต่ก็ยังดีกว่าเมื่อคืนที่เจ็บจนแทบไม่ได้นอน)

9:20 น. หลังจากเช็ดตัวเสร็จก็มี จนท. X-ray มา เอ็กซเรย์ หลัง ไหล่ ตามที่ คุณหมอนาวีสั่งมา

9:50 น. พยาบาลมาฉีดยาแก้ปวดตัวใหม่ให้เพิ่ม "ไดนาแซค" (หรืออะไรสักอย่าง) ตัวนี้จะได้ผลยาวกว่าในการแก้ปวด

10:30 น. คุณหมอนาวีเข้ามาดูอาการปวดหลัง ให้ยาทามากับให้อัลตร้าซาวด์ลดปวด (ลองดูกันไป)

12:00 น. กินข้าวเที่ยงพร้อมยาตัวใหม่แก้ปวด รู้สึกดีขึ้นหายใจได้ลุกขึ้น แต่ยังปวดแปล๊บๆเหมือนเดิม ผล x-ray นั้นปกติ ไม่มีอะไร

13:00 น. ที่บ้านมาเยี่ยม (ซื้อบอนชอนมาด้วย #บอนชอยจะเยียวยาทุกสิ่ง) 

วันนี้ท้องฟ้าครึ้มๆมองออกไปนอกหน้าต่าง

13:30 น. นักกายภาพ(ชื่อน้ำ) มาทำอัลตร้าซาวด์ให้และนวดยารู้สึกเวลาหายใจลึกๆจะปวดน้อยลงแล้ว จากนั้นก็ออกกำลังขาบนเตียง คงทำอีก 2-3 วัน

14:40 น. คุณหมอบรรเจิดเข้ามาเช็คอาการ มาดูเรื่องปวดหลัง (หมอบอกน่าจะเป็นกล้ามเนื้ออักเสบ เป็นกันสันนิษฐานเบื้องต้นเฉยๆ) ส่วนพรุ่งนี้ก็จะมีการเจาะเลือดไปดูว่าค่าเลือดสูงขึ้นไหมหลังจากฉีดกระตุ้นเลือดไป

ระหว่างที่นอนดูทีวีไปเรื่อยๆฝนก็ตกลงมา ตกหนักด้วย ทำให้คิดถึงเรื่องราวมากมายทั้งดีแล้วไม่ดี แต่ตอนนี้เราต้องคิดบวกๆเข้าไว้เพื่อร่างกายจะได้แข็งแรง

อย่างแรกเลยต้องขอบคุณหมอนาวี (เป็นคุณหมอกระดูกคนแรกที่รักษาเราเมื่อ 10 ปีที่แล้ว เป็นคุณหมอที่ใจดีอีกคนหนึ่ง) พอรู้ว่าอาการเราปวดก็ให้มา x-ray ตรวจทันที

คุณหมอบรรเจิดอีกคนก็เช่นกันที่มาตรวจบ่อยๆ (เป็นคุณหมออายุรกรรมที่ดีมากๆ เป็นหมอประจำครอบครัวเราเลย ใครเป็นอะไรก็มาหาคุณหมอบรรเจิด)

คุณหมอทิพชาติ (เจ้าของไข้ที่ผ่าตัดให้ผม) ทั้งที่งานเยอะแต่ถ้ามาได้แกก็จะรีบมาหาทุกครั้ง (งานแกเยอะจริงๆเพราะเขาเชี่ยวชาญด้านข้อสะโพกเทียม จึงยุ่งกับการบรรยายในโรงพยาบาลต่างๆ)

คุณหมอสารเดชทีมผ่าตัดผู้ช่วยที่มาหาบ่อยๆคอยทำแผลให้ล้างแผลให้ (มาทุกครั้งแกต้องมีมุกมาให้คนไข้อย่างเราหัวเราะได้)

ก็ขอบคุณหมอทุกคน

รวมไปถึงพี่ๆพยาบาล พี่ผู้ช่วยพยาบาล เจ้าหน้าที่ทุกๆคน แม่บ้านคนทำความสะอาดที่คอยมาเช็ดล้างห้องคนไข้ทุกเช้า-เย็น

17:50 คุณหมอสารเดชมาเยี่ยมไข้ (กำลังแทะไก่บอนชอนเพลินๆอยู่เลย) หมอเขาก็มาดูเรื่องทั่วไปๆไป เชคอาการปวดหลัง บอกให้หมั่นกระดกขาบ่อยๆเพราะขาเริ่มบวม (จริงๆก็ขยับบ่อยนะ) 

ที่หมอให้ขยับขาบ่อยๆนั้นหมายถึงคือการ กระดกขาขึ้นลงเพื่อให้เลือดที่ขามันสูบฉีดป้องกันไม่ให้เกิดลิ่มเลือดอุดตัน (คล้ายๆการปั้มเลือดให้มันหมุนเวียน) เนื่องจากตัวเรานอนแต่อยู่บนเตียงไม่ได้ขยับไปไหนมาไหน อาจมีโอกาสให้เกิดลิ่มเลือดได้

หมอบอกให้นั่งได้ 90 องศา แล้วก็รอคุณหมอทิพชาติคอเฟริ์มอีกทีวันนี้หมอมาคุยตลกเหมือนเดิม หมอก็พูดบ่อยๆว่าอยากรู้อะไรถามเลยครับ

แต่นึกไม่ออกจริงๆจะถามอะไร เพราะยังรู้สึกเจ็บเวลาหายใจ 

(สงสัยต้องจดคำถามละในคราวต่อไปที่หมอมาตรวจ)

จริงๆอยากรู้ผล x-ray มากกว่า ว่าข้อสะโพกที่ใส่ไปเนี่ยมันไม่หลุด มันเข้าที่ดี อันนี้จะถือว่าเป็นข่าวดีมากๆ

22:07 น. พยายามนอนรีบหลับ เพราะตอนเช้าตี 5 กว่าๆจะโดนเจาะเลือดกับเปลี่ยนเส้นสายน้ำเกลือ (ตอนนี้แขนทั้งสองข้างมีแต่รอยเข็ม โดนแทงทั้งหลังมือ ข้อพับ ไหนจะโดนฉีดพุงอีก) 

เป็นคนที่ไม่กลัวเข็มนะ แต่แค่เจ็บตอนที่แทงแล้วไม่เจอเส้นแค่นั้นแหละ