เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#ในชีวิตฉันไม่มีใครดูหนังเป็นเพื่อนเลยจางเม่ย
Joker (2019) จดหมายถึงอาเธอร์


  • SPOILER ALERT: เปิดเผยเนื้อหาสำคัญของเรื่องนะจ๊ะ



    ถึง อาเธอร์

    เราได้ดูหนังเรื่อง Joker (2019) เมื่อไม่นานมานี้ หลังจากที่บ่ายเบี่ยงมานานเพราะกระแสในโลกออนไลน์ที่เขาเตือนกันว่าเรื่องราวมันช่างหน่วงเหลือเกินและไม่เหมาะกับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าอย่างเรา อีกทั้งเรายังไม่อยากให้ตัวเองมีปัญหาและก่อปัญหาให้ผู้อื่นอยู่ดี ทำให้กว่าเราจะได้มาคุยหนังเรื่องนี้กันคนอื่นเขาก็คุยเรื่องอื่นกันเสียแล้ว แต่ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักกันนะคะ อาเธอร์

    วันที่เราได้ไปดูหนังเรื่องนี้นับว่าไม่ใช่ความตั้งใจหรอกค่ะ วันนั้นเป็นวันที่ไม่ดีสำหรับเรา ที่จริงต้องพูดว่าสำหรับเราแล้วไม่มีวันไหนเป็นวันที่ดี มีแต่วันที่ง่ายกับวันที่ยาก แต่วันนั้นเป็นวันที่ไม่ดีเสียจนเกินที่จะรับมือไหว เราจำได้ว่าเราแอบปาดน้ำตาในห้องเรียน เดินร้องไห้ไประหว่างทาง แล้วก็มาฟูมฟายต่อเมื่อถึงโรงหนัง เราตั้งใจจะเข้าไปร้องไห้ในโรงหนังค่ะอาเธอร์ เพราะเขาว่ากันว่าเรื่องราวของคุณนั้นทำให้หลายคนเสียน้ำตา ทำให้โรงหนังเป็นสถานที่ที่เราร้องไห้ได้อย่างไม่แปลกประหลาดจากคนอื่น

    เมื่อหนังฉายผ่านไปสักพักจากที่คุณต้องมาดูเราร้องไห้เราก็กลับมาเป็นฝ่ายมานั่งดูคุณหัวเราะในจอแทนค่ะ จะว่าไปเรื่องราวของเราก็ตลกดีนะคะ คุณหัวเราะโดยไม่มีสาเหตุ เราร้องไห้อย่างไร้เหตุผล เล่าให้ใครฟังก็ดูเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ความทุกข์ที่เราเผชิญนั้นเป็นเรื่องจริง ความรู้สึกของเรานั้นเป็นของจริง และเราต่างสัมผัสถึงมันได้แม้จะไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นจากอะไร ช่างเป็นเรื่องตลกที่แสนเศร้า

    เรากล้าพูดได้เต็มปากว่าหนังเรื่องนี้เป็นหนังเพื่อผู้ป่วยจิตเวช ไม่เพียงแต่เพราะมีตัวละครหลักเป็นผู้ป่วย ตัวละครของคุณอาจไม่ได้เป็นตัวแทนผู้ป่วยได้ดีที่สุด แต่เรื่องราวของคุณได้ทวงถามพื้นที่ให้กับผู้ป่วยโรคจิตเวชทุกคนค่ะอาเธอร์ และมันก็มากพอที่ทำให้ผู้ป่วยคนนี้รู้สึกมีตัวตนในสังคมขึ้นมาได้ เราก็อยากได้รับการยอมรับเหมือนกัน ยอมรับในแบบที่เราเป็นเรา ไม่ใช่เพราะเราทำตัวเหมือนปกติ แต่เพราะเราก็เป็นคนที่มีค่า คนที่ต้องการการยอมรับและสมควรได้รับเหมือนกับคนอื่นๆ ในสังคม 

    การแกล้งทำตัวเป็นปกตินี่มันน่าเหนื่อยหน่ายจริงๆ เลยนะคะ555555555555555555

    พอดูหนังไปก็ทำให้เราถามตัวเองนะคะว่า เรื่องเศร้ากับเรื่องตลกนั้นต่างกันอย่างไร? คำตอบที่เราตอบกับตัวเองคือ เรื่องเศร้าคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ส่วนเรื่องตลกคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับคนอื่น 

    นั่นคงเป็นเหตุผลทำให้คุณเลือกที่จะมองชีวิตของคุณเป็นเรื่องตลก เราเห็นความพยายามอย่างเต็มที่ที่จะใช้ชีวิตของคุณค่ะอาเธอร์ คุณเป็นคนจิตใจดี คุณทำทุกอย่างที่คุณทำได้ แต่ชีวิตมันช่างเหนือการควบคุมเหลือเกิน ในขณะที่คุณทำดีที่สุดแล้วมันก็ยังไม่มากพอ หากคุณต้องรับมือชีวิตของคุณราวกับเป็นเรื่องเศร้าคุณคงรับไม่ไหว จนในที่สุดแล้วคุณก็ปล่อยให้มันไร้การควบคุมไปเสีย

    หลายคนอาจมองว่าชีวิตของคุณช่างแบ่งขาวแบ่งดำ ขีดเส้นตัวดีตัวร้าย ขยี้ซ้ำจนเหมือนกับจงใจเกินไป เราคิดว่าก็จริงอย่างที่เขาว่ากันค่ะ ชีวิตของคุณนั้นช่างแสนเศร้าจนไม่อยากให้เป็นเรื่องจริง แต่ถ้าบอกว่าเรื่องราวของคุณนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นในชีวิตจริงได้ เราว่ามันก็ออกจะใจร้ายเกินไปหน่อย เรื่องราวของคุณไม่เคยเกินจริงสำหรับเราเลยค่ะ 

    เราก็ได้แต่หวังว่าผู้มีชีวิตที่แสนเศร้าทั้งหลายจะเจอทางออกให้กับตัวเอง หวังว่าเรื่องราวของคุณจะได้รับรู้ หวังว่าคุณจะไม่ต้องโดดเดี่ยว หวังว่าคุณจะไม่แหลกสลายไปเหมือนอาเธอร์นะคะ 

    (ตัวเราเองก็เหมือนกันนะ)

    เราเองเราพูดได้เต็มปากเลยค่ะว่าการกระทำของคุณนั้นเป็นสิ่งที่ผิดแต่นอกจากโทษทางกฎหมายแล้วเราก็ไม่กล้าตัดสินอะไร เพราะเราทั้งเข้าใจและเห็นใจคุณ น่าเสียดายที่คนอื่นในเมืองก็อตแธมไม่ได้รู้เห็นเหมือนเรา เป็นเกียรติเหลือเกินที่ได้รับฟังเรื่องราวของคุณค่ะ


    ขอบคุณนะคะอาเธอร์ 
    จาก ที่นั่งD4 (22/10/2019)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in