เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
I love not man the less, but books moreรั่วชิงบ้านสกุลหาน
(Book) รีวิว 將進酒 เชิญร่ำสุรา เล่ม 1
  • 將進酒 เชิญร่ำสุรา เล่ม 1
    ผู้เขียน : ถังจิ่วชิง
    ผู้แปล : กอหญ้า
    Rose Publishing
    6 เล่มจบ

    *รีวิวนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาบางส่วน*

              คิดอยู่สักพักว่าจะเขียนรีวิวดีมั้ยเพราะ เชิญร่ำสุรา เป็นนิยายที่คอนิยายวายจีนต้องรู้จักกันอยู่แล้ว แต่ก็อืม...มันก็มีอีกหลายคนที่อดใจรออ่านเล่มไทยเหมือนเราเลยไม่ได้รู้เนื้อหามากมายขนาดนั้น เพราะงั้นวันนี้เลยมารีวิวกันแบบสั้นๆ ดีกว่าในส่วนของเล่มแรกที่เพิ่งวางขายกัน

              สำหรับ เชิญร่ำสุรา เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่เราดี๊ด๊ามากเพราะได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมานานนมถึงกิตติศัพท์ฟามสนุกของมัน เพราะงั้นพอได้เล่มมาปุ๊บก็รีบเปิดอ่านปั๊บให้สมใจอยาก เรียกว่าเคลียร์งานทั้งสัปดาห์เพื่อรออ่านเธอเลยนะเสิ่นคนงาม

              เนื้อเรื่องพูดถึง เสิ่นเจ๋อชวน ลูกอนุของ เสิ่นเว่ย ชายที่เป็นต้นเหตุให้จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น ทหารสามหมื่นทิ้งชีวิตไว้ในหลุมยุบฉาสือ ตัวเขาถูก เซียวจี้หมิง คุมตัวมายังเมืองหลวงเพื่อรับโทษเพราะเป็นคนในตระกูลเสิ่นเว่ยเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่

              เสิ่นเจ๋อชวนถูกผู้คนหยามเหยียด ทุกคนล้วนต้องการให้ฮ่องเต้มอบความตายให้สาสม แต่เสิ่นเจ๋อชวนไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมรับว่าบิดามีความผิด หลังถูกโบยเกือบตายยังถูก เซียวฉือเหย่ บุตรชายคนเล็กของ หลีเป่ยอ๋อง น้องชายของเซียวจี้หมิงตามมาถีบถึงที่คุมขังจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด

              สุดท้ายด้วยการลอบช่วยเหลือของอาจารย์ที่สนิทสนมกว่าบิดาแท้ๆ อย่าง จี้กัง เสิ่นเจ๋อชวนจึงสามารถก้าวขาออกมาจากประตูผีได้ และถูกส่งไปกักบริเวณไว้ในวัดเจาจุ้ย ที่นั่นเขาได้พบกับ ราชครูฉี ผู้ที่ตัดสินใจจะสั่งสอนเขาเพื่อปูทางในวันข้างหน้า

              พูดถึงเซียวฉือเหย่ เขาเองก็ไม่ต่างอะไรจากเสิ่นเจ๋อชวน คือเป็นประหนึ่งตัวประกันที่ถูกทิ้งไว้ ราวกับนกที่ถูกขังในกรง ไม่อาจบินไปอย่างอิสระเสรี คนผู้นี้ยังตามไปก่อกวนเสิ่นเจ๋อชวนถึงที่อีกหนหลังจากรู้วา่เขารอดตายจากลูกถีบนั้น สองคนต่อยกันคนละหนุบคนละหนับ สุดท้ายโดนเสิ่นคนงามของแม่ๆ กัดง่ามนิ้วเป็นแผลเป็นไปยกหนึ่ง

              ต่างคนต่างอยู่กันมาราวๆ ห้าปี เซียวฉือเหย่ตำแหน่งผู้บังคับการทหารรักษาพระองค์ได้เจอหน้ากับเสิ่นเจ๋อชวนอีกครั้งหลังคนผู้นี้วางแผนเอาตัวเองออกมาจากการกักบริเวณที่วัดเจาจุ้ยได้สำเร็จ ทั้งยังสามารถเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งขององครักษ์เสื้อแพร และหลังจากนั้นชีวิตของทั้งสองคนก็ไม่อาจเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไป ผ่ามผ่ามมมมม

              เล่าสั้นๆ ประมาณนี้ พูดให้เข้าใจคือเป็น นิยายการเมือง/สงคราม enemies to lovers ที่องค์รวมมีเซ็กส์แอปเปิ้ลสูงปรี๊ดดดดด หัวใจจะวายเวลาเค้าหยอกเอินกัน ครั้งสุดท้ายที่อ่านนิยายที่ให้กลิ่นอายสยิวกิ้วแบบนี้คือพั่วอวิ๋น ซึ่งตรงไทป์มากกกก

              เคมีตัวเอกเข้ากันได้ดีเว่อร์ และอย่างที่บอกว่าเป็นแนว enemies to lovers ซึ่ง enemies ในที่นี้ก็คือ enemies จริงจัง ทั้งสองคนต่อยกันเตะกันหนุบหนับ ไม่มีมาห่วงว่าหน้าสวยๆ นั่นจะเป็นรอยแน่นอน แต่พอเค้าใกล้ชิดกันก็แบบ เฮ้อออ หมาโสดอย่างเราเกิดมาเพื่ออัลไลน้าาา *เงยหน้าถามฟ้า*

              หลังจากที่ได้มาเจอหน้ากันอีกครั้ง เจ้าหมาน้อยแซ่เซียวมันก็ถูกคนงามล่อลวงไปเลย คือชอบต้นคอเขาเกินเบอร์มาก เอะอะจ้อง เอะอะลูบ คิดแต่ว่าหน้าตายั่วยวนอะไรขนาดนั้นนะ ซึ่งคนอ่านอย่างเราๆ ก็ถอนหายใจ มันคือความสัมพันธ์แบบชั้นเสนอนายสนอง แต่ติดตรงคนงามเสิ่นไม่ได้ใจหวั่นไหวเท่าหมาน้อยเซียว เพราะฝ่ายหลังนี่ชอบแหย่เขาก่อนแต่แพ้เขาทุกที งง


              เราเขียนรีวิวเคมีพระนายประมาณนี้หลายคนอาจจะแบบเฮ้ยอยากอ่านนนน แต่เราก็ต้องบอกไว้ตรงนี้ว่านิยายเรื่องนี้อาจไม่ได้เหมาะกับทุกคน

              เพราะเราบอกไปแล้วว่ามันคือนิยายการเมือง/สงคราม มันไม่ได้มีซีนรักๆ ใคร่ๆ เป็นจุดเดินเรื่อง และหากเอามาตรฐานทั่วไปมาวัด เชิญร่ำสุราเป็นนิยายที่อ่านยาก คนที่ไม่ใช่แนวนี้อาจจะอ่านไม่รู้เรื่องไปเลย เพราะ

              1. ชื่อตำแหน่งเพียบ ชื่อสถานที่มากมาย
              2. ดำเนินเรื่องด้วยเกมการเมือง conversation ทั้งหลายอาจจะน่าเบื่อสำหรับคนที่ไม่ใช่สายนี้
              3. ตัวละครเยอะ เยอะมาก เยอะสุดๆ ชนิดที่สำนักพิมพ์ต้องทำผังตัวละครแนบมาให้ ซึ่งไอ้ผังนี้ยิ่งอ่านยิ่งมึนไปมากกว่าเดิม แค่เปิดดูก็รู้ว่าความปวดหัวจะมาเยือน อ่านนิยายอยู่ก็ต้องมานั่งไล่หาว่าคนคนนี้คือใคร ซึ่งการจะหาชื่อในผังก็ยากเย็นยิ่งกว่า สรุปไม่หาละ อ่านต่อ 5555

              เพราะงั้นเราถึงได้บอกว่ามันไม่ใช่นิยายที่จะเหมาะกับทุกคน เวลาถูกขายด้วยเคมีพระนายนี่ก็อย่าไปหลงเชื่อมาก อยากให้ลองอ่านด้วยตัวเองก่อน ยังไงมันก็เงินเราที่จ่ายซื้อหนังสือเนอะ ซึ่งเราคิดว่าทดลองอ่านที่สำนักพิมพ์ลงให้ถือเป็นด่านวัดใจว่าคุณจะอ่านนิยายเรื่องนี้รอดหรือเปล่า เพราะก็มีหลายคนเหมือนกันที่อ่านทดลองอ่านแล้วรู้สึกว่างง อ่านยาก ไม่น่าอ่านรอด

              แต่ถ้าคุณอ่านรอด ยินดีด้วย คุณจะพบกับความสนุกแบบสนุกสุดติ่ง ส่วนตัวเราชอบแนวเกมการเมืองอยู่แล้ว พอได้อ่านก็รู้เลยว่าทำไมคนถึงชอบเรื่องนี้กันเพราะมันไม่มีคำไหนมาอธิบายแบบได้ใจความมากไปกว่าคำว่า "สนุก" อีกแล้ว

              แล้วจะบอกว่าเราอ่านหนังสือเร็วมาก แต่เชิญร่ำสุรานี่กินเวลาเราไปไม่น้อย เพราะมันต้องค่อยๆ ตั้งใจอ่าน แล้วก็ซึมซับสิ่งที่ผู้เขียนเล่าออกมา ถ้าไม่ตั้งใจอ่านคุณจะงงแน่นอน แต่มันดีมากนะ สำหรับเล่มแรกเราอิ่มเอมมาก อ่านจบก็รู้สึกแบบเฮ้ยดีอ่ะ ดีมากจนทำเราจมกับมันได้นานขนาดนี้เลยเหรอ

              อีกส่วนหนึ่งที่เราชอบนิยายเรื่องนี้คือการบรรยายของผู้เขียน เราชอบนิยายที่ผู้เขียนเขียนอธิบายสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวอย่างตั้งใจ ให้เห็นทุกๆ การเคลื่อนไหวของพวกเขา การบรรยายความรู้สึกเชิงอุปมาอุปไมย เทียบได้ก็ประมาณฮัสกี้ค่ะ มีความงดงามความเจ็บปวดแฝงอยู่ในทุกๆ การใช้ภาษา

              สำหรับตัวเล่มไทยนี่ของแถมเยอะแยะมากมาย แต่ที่เราชอบก็ตามภาพเลย ปกในปังปุ ถือไปหลอกพวกมักเกิ้ลได้เลยนะ 5555 แล้วกระดาษไม่ใช่กระดาษมันแต่เป็นกระดาษสาก รู้สึกแปลกใหม่ดีสำหรับวงการนิยายแปลจีนในบ้านเรา


              ส่วนโปสการ์ดดือมากกกก โอ๊ยยยย แบบนี่มันควรเป็นหน้าปก 55555 เอาเถอะ ก็แอบเสียดาย แต่มันสวยมากจริง ไม่แน่ใจว่าบางส่วนมีให้เฉพาะพิมพ์ 1 มั้ย ยังไงใครที่สนใจก็คลิกซื้อได้ที่ เว็บนายอินทร์>> click แต่ถ้าซื้อในแอพส้มจะได้ส่วนลดอยู่บ่อยๆ คุ้มกว่า มีให้เลือกทั้ง ร้านนายอินทร์ และในส่วนของ อมรินทร์ เองเลย

              รอเล่ม 2 ไม่ไหว แต่ถ้าออกเดือนละเล่มคิดไปคิดมาก็ไม่ช้าไม่เร็วอะไร ฮัสกี้ 10 เล่มพี่ก็รอมาแล้ว นับประสาอะไรกับ 6 เล่ม สบายยยย จ่ายเงินเหมือนเสกได้ เวลาแสร้งทำเหมือนตัวเองรวยนี่มันสนุกดี 5555


    contact me
    twitter : @malavitabb



เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in