เมื่อสัปดาห์ก่อนเผอิญลาพักผ่อน แล้วทราบว่าสามารถ walk-in เข้าไปฉีดวัคซีนที่สถานีกลางบางซื่อได้ เลยลองชวนแม่แวะไปดูค่ะ

     เมื่อขับรถไปถึงก็พบว่า สถานีกลางบางซื่อนี้เป็นสถานที่ที่มีขนาดใหญ่มาก เท่าที่หาข้อมูลได้ทราบว่า มีลานจอดรถชั้นใต้ดินให้แก่ผู้เข้าใช้บริการประมาณ 1,500 - 1,700 คัน กันเลยทีเดียว

     ณ วันที่ไป ลานจอดรถของสถานีฯ ยังไม่มีการเก็บค่าบริการค่ะ สงสัยเพราะยังไม่เปิดใช้อย่างสมบูรณ์กระมัง

     วนหาที่จอดรถจนได้ตำแหน่งที่ถูกใจ ก็เดินวนหาจุดไปยังที่ให้บริการวัคซีน ถามยาม ยามบอกว่า ให้เดินไปขึ้นบันไดบริเวณเสาต้นที่ 12 นะ (อยู่ไหนหว่า?) พอเดินใกล้ๆจะถึงเสาที่บอก ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินผ่านมา 

     "จะไปงานหนังสือหรือเปล่าคะ?" เธอเอ่ยถาม

     ตอบไปว่าจะมาฉีดวัคซีน เธอก็พยักหน้าว่าขึ้นบันไดตรงนี้ล่ะมั้ง และพูดเสริมว่า

     "แต่ถ้าจะไปงานหนังสือ ขึ้นทางลาดทางโน้น(ชี้มือไปด้านขวา) จะใกล้กว่านะคะ ลองมาแล้วค่ะ" แอบสังเกตว่าเธอเดินกลับมาพร้อมถุงหนังสือหนึ่งตั้ง  

     กล่าวขอบคุณเธอแล้วเดินจากมา 

     เดินงงๆขึ้นไปด้านบน เห็นว่ามีจุดให้บริการวัคซีนอยู่สองจุดด้วยกัน ว่าแต่ ต้องเข้าประตูไหนล่ะ?

     "มาทำอะไรครับ" คุณเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบสีเข้มกล่าวถาม

     พอบอกว่ามาฉีดวัคซีน ประเภทไม่ได้นัดไว้

     "เดินเข้าประตูทางนี้นะครับ(ผายมือ) ตามเก้าอี้สีแดงไปเลย" 

     เดินงงๆตาม เอ้อ แถวเก้าอี้สีแดงเข้าไปด้านใน รับเอกสาร แล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้สีแดง..ตัวหนึ่ง ในหมู่เก้าอี้สีแดงจำนวนมาก มีเจ้าหน้าที่เข้ามาสอบถามข้อมูลเบื้องต้น สรุปว่าเราฉีดเข็มสี่ได้ เพราะเมื่อนับวันที่ฉีดเข็มสามจนถึงวันนั้น เลยระยะเวลา 120 วันแล้ว ส่วนแม่ยังฉีดไม่ได้ 

     แล้วก็ถือเอกสารเดินงงๆไปตามทางที่เจ้าหน้าที่และ/หรืออาสาสมัครบอก ไปยังจุดซักประวัติและสอบถาม ว่าจะฉีดไฟเซอร์ หรือ แอสตราเซเนก้า พอเลือกวัคซีนแล้ว...

     "เดินไปทางขวามือตรงโน้นนะคะ" 

     เดินไปทางขวามือแล้วก็ไปยืนงงอยู่ เจ้าหน้าที่หรืออาสาคนหนึ่งจึงเอ่ยขึ้นว่า

     "เห็นซุ้มที่มีไฟสีเขียวไหมครับ ไปเลือกนั่งต่อคิวได้เลยนะครับ ซุ้มไหนก็ได้ครับ" 

     เลือกไปนั่งหน้าซุ้มที่มีไฟสีเขียวซุ้มหนึ่ง นั่งเก้าอี้ตัวหน้าสุด(ก็มันว่างอยู่) นั่งได้ไม่กี่อึดใจ คนที่ถลกแขนเสื้อตรงหน้าก็ลุกออกไปแล้ว เจ้าหน้าที่จึงเรียกไปถลกแขนเตรียมโดน(เข็ม)จิ้มต่อไป...

     "เจ็บหน่อยนะครับ" ... ไม่หน่อยนะคะ ทำไมเข็มสามไม่เจ็บเท่านี้คะ?(แค่คิดในใจนะ ไม่ได้ถาม) 

     แล้วก็เดินงงๆต่อ คุณอาสาก็ชี้ให้ไปนั่งสังเกตอาการ 30 นาที 

     นั่งครบระยะที่กำหนดในเอกสาร ก็เดินไปถามเจ้าหน้าที่ "มีอาการอะไรไหมคะ" บอกแค่ว่า ปวดแขน เจ้าหน้าที่ก็ยิ้มๆบอกว่า ทานพาราฯได้นะคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ 

     นอกจากได้วัคซีนฟรีแล้ว ยังได้เครื่องดื่มวิตามิน แถมด้วยนมเปรี้ยวมาอีกสองขวดด้วยแน่ะ 

     มีพี่เตือนว่าฉีดไฟเซอร์อาจมีผลต่อเซลล์สืบพันธุ์และ/หรือส่งผลต่อการถ่ายทอดพันธุกรรม ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ ชาตินี้หนูคงไม่ได้ถ่ายทอดพันธุกรรมตัวเองไปให้ใครหรอก

     อีกอย่าง น้องสาวที่เป็นหมอบอกว่า สำหรับผู้หญิงแล้ว ไฟเซอร์เสี่ยงการเกิดลิ่มเลือดน้อยกว่า          แอสตร้าฯ เลยขอลองยี่ห้อที่ไม่เคยฉีดดูบ้าง 

     เป็นการเสร็จสิ้นกระบวนการรับวัคซีน ต้องขอคารวะเจ้าหน้าที่และอาสาสมัครทุกๆท่านด้วยใจจริง แต่ละคนทำหน้าที่กันอย่างขยันขันแข็งกันทุกคน

     แม่บอกว่า ไปหาอะไรกินกันดีกว่า ปัญหาคือ ไม่รู้ว่าที่กินอยู่ที่ไหน

     ..หลงอีก...

     ก็เดินดุ่ยๆไป ถามคนนั้นคนนี้ไปเรื่อยจนถึงสถานที่ที่ขายอาหาร จัดการเติมพลังให้ร่างกายแล้ว ก็ได้เวลาภารกิจต่อไป

     งานหนังสือ :D

     จริงๆตั้งใจจะไปวันเสาร์หรืออาทิตย์ แต่ไหนๆก็ไหนๆ เดินมันซะวันนี้เลยละกัน 

     ก็เดินตามๆเขาไปเรื่อยๆจนถึงจุดที่จัดงานหนังสือนั่นแหละค่ะ 

     เดินๆไปก็รู้สึกว่า ที่นี่ตั้งบูธได้กระจัดกระจายมากกว่าที่ศูนย์สิริกิติ์ฯเยอะเลย สงสัยเพราะมีพื้นที่กว้างขวาง แถมยังต้องคั่นด้วยพื้นที่ส่วนที่เข้าไปรถใต้ดินหรือรถไฟล่ะมั้ง เดินๆไปก็แบบ เอ นี่ตรูเดินทุกบูธหรือยังหว่า?

     เดินๆอย่างงงๆ และหลงๆ

     แต่ก็ชอบนะคะ เหมือนได้ความรู้สึกเก่าๆที่คิดถึงกลับมาอีกครั้ง เข้าซุ้มนั้นออกซุ้มนี้ ยิ่งซุ้มที่นำหนังสือมาขายลดราคาแบบ 20 บาท ทุกเล่ม หรือ 50 บาท ทุกเล่ม งี้ ยิ่งเป็นอะไรที่หรรษามาก และคนก็เยอะมากเป็นพิเศษ(ไม่อยากจะคิดว่าเสาร์อาทิตย์จะคนเยอะแค่ไหน) และหนังสือที่เอามากองขายราคาถูกนี่ก็เยอะเป็นพิเศษ เยอะจนตาลายเลือกอะไรไม่ถูกกันเลยทีเดียว 

     ..นี่พยายามจะหา "เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว" เดอะ ซีรีย์ มาเก็บเป็นคอลเลคชั่น เคยได้มาสองเล่มจากกองลดราคาแบบนี้แหละ แต่คราวนี้หาไม่เจอซักเล่ม เสียดายจัง

     จะว่าไป นี่ก็ไม่เห็นสำนักพิมพ์ DMG และ ฮาวฟาร์ ซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ที่จัดพิมพ์หนังสือของคุณดังตฤณนะ 

     หรือคราวนี้สำนักพิมพ์มาไม่เยอะหว่า??? (หรือเดินไม่ทั่วเอง?)      

     แปลกนะ มีบูธที่อ่านชื่อแล้วได้แต่เกาหัวแกรกๆว่า ไม่ใช่สำนักพิมพ์สักหน่อย ทำไมมีสิทธิมาออกบูธได้ (หนังสือบางเล่มก็น่าจับเข้าเครื่องจับเท็จเสียจริง...อุ๊บส์)  

     สุดท้าย คราวนี้หอบหนังสือกลับบ้านมาเจ็ดเล่มค่ะ น่าจะเป็นการไปงานหนังสือที่ซื้อน้อยที่สุดครั้งหนึ่งเลย เหตุผลหนึ่งอาจเป็นเพราะภาพหนังสือที่ซื้อไว้และยังไม่ถูกอ่าน(ศัพท์สมัยนี้เรียกว่า กองดอง) ตามมาหลอกหลอนว่า 

     "อ่านตรูก่อน อ่านตรูก่อน" 

     จึงยั้งๆไว้นิดหนึ่ง (นี่ยั้งแล้ว สาบานได้) 

     เราว่า สถานีกลางบางซื่อ ทำสถานที่ออกมาได้โอ่โถงอยู่นะ แม่เราหลุดปากออกมาว่า ถ้าเปิดใช้งานจริงเมื่อไหร่ ภายในสถานีมีพื้นที่มากพอที่จะกลายเป็นเมืองย่อยๆ คล้ายกับรถไฟใต้ดินที่โตเกียวหรือลอนดอนได้เลย 

     ถึงตอนนั้นต้องมาเที่ยวแล้วล่ะ!! ไม่ใช่แค่มาเยี่ยมชมนะ แต่ต้องมาขึ้นรถไฟไปที่ต่างๆเลย (เพื่อนร่วมทางก็หาไม่ได้ ยังจะซ่าอีก!!) 

     เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจงงๆและหลงๆในสถานีกลางบางซื่อ ก็เป็นประสบการณ์ที่ตลกดีนะ 

     ว่าแต่ว่า ได้เดินสวนกับคุณผู้อ่านท่านไหนบ้างไหมน้าาา (คงป่วยการณ์จะหาคำตอบ) 

     สำหรับคุณผู้อ่านที่ประสงค์จะฉีดวัคซีน สามารถ walk-in เข้าไปฉีดวัคซีนได้เลยนะคะ วันธรรมดาที่เราไปฉีดนี่ คนน้อยมากค่ะ ฉีดเสร็จเร็วมากเลย

     และสำหรับคุณผู้อ่านผู้เป็นหนอนหนังสือ งานหนังสือยังมีถึงวันที่ 6 เมษายน นะคะ สนใจจะละลายทรัพย์ไปกับหนังสือ ก็แวะไปเยี่ยมชมกันได้ 

     สวัสดีค่ะ :) 

 

     ก่อนจบ ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ เนื่องจากตั้งแต่ประมาณ 2 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นมา ทาง minimore เปลี่ยนรูปแบบเว็บใหม่ ผลที่เกิดขึ้นคือ งานเขียนเรา...ไม่มีคนอ่านเลย (คาดว่าหาเจอยาก)ตั้งแต่วันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นไป เราจึงตัดสินใจกลับไปเขียนเรื่องราวในบล็อกเดิมของเราแทน คุณผู้อ่านที่ถูกจริตในงานเขียนของเรา สามารถติดตามไปอ่านได้ที่