เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บทกวีไม่มีแพนด้าOrraphansilp
ความเหงาไม่เข้าใครออกใคร
  •           ความเหงาไม่เข้าใครออกใคร
    เข้ามาแล้วก็ไม่ยอมออกไปสักที
    เหงาสุดสุด เหงาซ้ำซ้ำ ช้ำฤดี
    เหงาทั้งปี มากกว่า ๓๖๕ วัน

             เหงามากมาก ก็อยากตายไปให้พ้น
    เผื่อเบื้องบนจะยอมรับความรักฉัน
    มีอกอุ่นให้พึ่งพิงและผูกพัน
    ในค่ำคืนที่แม้แต่จันทร์ก็ไม่ทอประกาย

             ความเหงาเข้ามาแล้วก็ออกไปเถิด
    อยู่นานนานใจฉันเตลิด คอยแต่จะหล่นหาย
    รออยู่นะ เจ้าความรัก โปรดมาทักทาย
    ไอ้ความเหงานี่มันร้าย...เธอเองก็รู้ดี

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in