สิ่งใดที่ต้องการ สิ่งใดที่ตามหา
ความรักบ้า ๆ ใช่หรือไม่
รักทุ่มเทลุ่มหลงเกินกว่าใคร
ไม่คิดอะไร นอกจากโลกทั้งใบเป็นสีชมพู
เพ้อคลั่งข้าวปลาไม่เป็นอันกิน
ดีดดิ้นไขว่คว้าช่างน่าอดสู
ความสุขจากความรักทะลักล้นพรั่งพรู
ชั่วดีไม่รู้ รู้แต่ว่า "รักหมดใจ"
ตอแยนักเธอก็มักเบื่อ
ความหอมหวานไม่มีเหลือให้หลงใหล
ยิ่งก้าวเดิน ยิ่งเนิ่นนาน ยิ่งห่างไกล
ความห่วงใยกลายเป็นเรื่องน่ารำคาญ
พอเลิกกันโลกของฉันช่างขื่นขม
อกระบมดั่งถูกเชือดเลือดแดงฉาน
โอ้รักเอย...ไยทำฉันทรมาน
ให้ร้าวรานเหนื่อยอ่อนถอดถอนใจ
อุตส่าห์วิ่งตามมาเป็นปี
แต่รักครั้งนี้ก็ไม่ดีกว่าครั้งไหน
รักบ้าๆ ไม่ไขว่คว้าอีกต่อไป
เลิกคร่ำครวญหวนไห้หยุดเสียที
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in