วันนี้เป็นวันที่เรายังคงตื่นยากเหมือนเคย ฮา ด้วยความที่เราง่วงแต่ก็ต้องฝืนร่างกายตัวเอง ขุดตัวเองให้ลุกขึ้นไปล้างหน้า แปรงฟัน หลังจากนั้นก็สั่งโจ๊กหมูใส่ไข่ลวกและโกโก้เย็นหนึ่งแก้วมาดื่มแก้ง่วง

งงล่ะสิว่าทำไมเราไม่สั่งกาแฟหรือคาปูชิโน่สักแก้ว ก็เพราะช่วงนี้เรากินกาแฟแล้วมันปวดหัวนั่นแหละ เศร้าจัง i __ i

วันนี้เป็นวันที่พี่ ๆ  ที่ดูแลเราเรื่องฝึกงานไม่ทักมาถามเรื่องงาน เราเลยนั่งแก้งานของเมื่อวานที่ให้เขียนเกี่ยวกับหัวข้อว่า "ทำไมเราควรอ่านวรรณกรรมเยาวชนหรือหนังสือสำหรับเด็ก" เราแก้แล้วแก้อีก ก่อนจะส่งทักไปหาพี่ ๆ เขาว่าวันนี้มีอะไรให้เราช่วยทำหรือเปล่า แล้วเราก็ทิ้งท้ายไว้ด้วยว่าเราแก้สิ่งที่เราเขียนมาเพิ่มเติม แก้ไขคำอีกนิดหน่อย พี่เขาก็เลยให้ส่งงานไปเช็คอีกรอบ แต่สุดท้ายก็...

แต่วันนี้พี่เขาแนะนำเว็บไซต์เว็บหนึ่งที่คิดว่าถ้าเราไปอ่าน่าจะได้แรงบรรดาลใจกลับมาแก้ไขงานต่อไป นั่นก็คือเว็บไซต์ 'Brain Pickings' เป็นเว็บไซต์ที่จะเกี่ยวกับแวดวงหนังสือ แล้วก็มีการพูดถึงหนังสือเด็กและวรรณกรรมเยาวชนค่อนข้างเยอะ ทำให้เราได้แรงบรรดาลใจมาแก้เพิ่มเติมต่อ เราชอบมากที่ในเว็บนั้นบอกว่าวรรณกรรมเยาวชน หนังสือสำหรับเด็ก หรือนิทานยังเป็นเพื่อนของเราได้อีกด้วย น่ารักมากเลยล่ะ แถมพี่เขายังบอกอีกว่าจริง ๆ แล้วเหตุผลที่เราควรอ่านวรรณกรรมเยาวชน ตัวเราเองอาจจะคิดขึ้นมาเองก็ได้ด้วยเหมือนกัน ซึ่งทั้งหมดนี่ก็เป็นการบ้านที่เราต้องทำเพิ่มเติมแหละ

เอ้อ เราลืมบอกอะไรไปหรือเปล่านะ...

พี่ที่ดูแลเราเรื่องฝึกงานมีอยู่สามคน 

คนแรกคือ พี่ป่าน พี่เขาเป็นเจ้าของร้านหนังสือ Fathom Bookspace เป็นคนที่คอยให้ฟีดแบ็คเรื่องงานที่เราทำแล้วก็แนะนำเรื่องการทำงานต่าง ๆ

คนที่สองคือ พี่ไก่ พี่ไก่เคยเล่าให้ฟังว่าเคยทำงานร่วมกันกับครูในสาขาเราด้วยนั่นก็คือครูหญิงค่ะ แต่พี่ไก่ก็บอกเราว่าครูหญิงอาจจะลืมพี่ไก่ไปแล้ว แต่ถ้าพูดคีย์เวิร์ด 'มะขามป้อม' ครูหญิงอาจจะจำได้ก็ได้!

และคนที่สามคือ พี่เปิ้ล (เมื่อวานพี่เขาแวะมาส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ให้กำลังใจเราหนึ่งตัวด้วยแหละ5555)

(อะ มาต่อ) หลังจากที่พี่ป่านแนะนำเว็บไซต์และให้เราไปทำการบ้านมาเพิ่มเติมเกี่ยวกับการหาเหตุผลว่าทำไมเราควรอ่านวรรณกรรมเยาวชนหรือหนังสือสำหรับเด็ก พี่เขาก็ให้ภารกิจระยะยาวกับเรามานั่นก็คือ... /ซาวด์ดนตรีลุ้น/

อืม.. เราคิดว่าอาจจะต้องอัพเดตงานนี้กับพี่เขาตอนคุยกันเพิ่มเติมด้วย โดยพี่เขาบอกว่าอาจจะต้องนัดคุยและอัพเดตงานโดยการวิดิโอคอลกัน 3-4 วันต่อสัปดาห์ u w u 

แต่เอาจริง ๆ พอถึงตอนที่เราเลิกฝึกงานไปแล้วก็ไม่รู้ว่าเราจะรวบรวมได้เท่าไรกันแน่ เพราะหนังสือมันมีอยู่มากมายเลย แต่เราคิดว่าถ้ารวบรวมไว้ได้เยอะ ๆ ก็คงเหมือนคลังสมบัติอะไรสักอย่างเลยเนอะ /ขำ/

ถ้าตอนนี้เราเขียนงง ๆ ก็ขอโทษคนที่หลงเข้ามาอ่านด้วยนะ . . . /ซึม/

จบตอนที่สอง