เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เพียงชายคนนี้ไปเวียดนาม(ใต้)วันที่สิบเจ็ดแบงค์
เตรียมความพร้อมก่อนออกตระเวน Mui Ne
  •               เช้านี้ท้องฟ้าแจ่มใสผิดกับเมื่อวันวานที่เรามามากๆ พนักงานที่โฮสเทลบอกว่า พวกเราโชคดีมาก เพราะพายุเคลื่อนตัวออกไปแล้ว 
                  ผมดีใจที่จะไม่ต้องกังวลเรื่องฝนตกอีกต่อไป แต่กลับกัน ผมกลับเสียดายที่จะไม่ได้เที่ยวในเมืองที่บรรยากาศดีในวันที่อากาศดีแบบนี้ นึกแล้วก็เสียดาย แต่ก็หวังจะกลับมาเที่ยวอีก
     อากาศดีมากในวันที่เราต้องจากลา..
                  พวกเราออกเดินทางไปมุยเน่ด้วยรถทัวร์สไตล์ ปอ.1 ของ the sinh tourist ตลอดระยะทางรถได้เคลื่อนผ่านเขาซึ่งมีแนวทิวสนอยู่เต็มข้างทาง ยิ่งเห็นก็รู้สึกสบายใจ 
                   นี่เองหรอ ความงดงามทางธรรมชาติ 
                   ผมพยายามข่มตาให้หลับแต่ก็ยากเหลือเกินเนื่องจากทางลาดชันอันคดเคี้ยวและถนนที่ไม่ดีเท่าไหร่  
                    สิ่งที่ผมทำได้ก็คงเป็นนั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึงมุยเน่ ส่วนเรื่องพักผ่อนนอนหลับค่อยเป็นเรื่องของคืนนี้

    __________________________________________________________

                     เข็มสั้นและเข็มยาวมาบรรจบผสานพร้อมกันที่เลข 12 บ่งบอกถึงเวลาเที่ยงวันแล้ว จากเมืองที่อากาศหนาวดั่งดอยผาตั้ง ลงมาสู่บรรยากาศร้อนชื้นแบบชายหาดชะอำ แสงอาทิตย์ฉายแสงอยู่บนหัว ลมทะเลพัดหวนมาทักทายเรื่อยๆ พวกเรามองเห็นทะเลแล้ว และนั่นเป็นสัญญาณว่าเรามาถึงเมืองมุยเน่ เสียที 
                     อากาศนั้นต่างกันสุดขั้ว แต่ร่างกายพร้อมปรับตัวเสมอเมื่อผมมีโปรแกรมจะออกไปเที่ยว 
    พวกเรารีบต่อแท็กซี่ไปที่โรงแรม Source Kiteboarding & Lodge ที่ซึ่งจะเป็นที่พักแรมของเราประจำค่ำคืนนี้ 
                      จากที่ที่รถบัสปล่อยเราลงนั้นห่างจากโรงแรมถึงสิบกว่ากิโล แท็กซี่จากที่เคยนั่งเสียแค่หมื่น บัดนี้ทำลายเพดานเงินหมื่นสู่เงินแสนเรียบร้อย 
                      แท็กซี่จอดลงตรงหน้าโรงแรมซึ่งเล็กกว่าที่ผมคิดไว้ บรรยากาศดูอบอุ่น เหมาะแก่การพักผ่อนจริงๆ
    Source Kiteboarding&Lodge, Mui Ne 

                         เวลาที่เราถึงคือเวลาที่เรายังไม่สามารถเช็คอินได้ เราเลยเลือกไปเติมพลังก่อนออกเที่ยว half day tour วันนี้ โดยข้ามไปกินร้านอาหารที่มีกาแฟที่อยู่เยื้องกับโรงแรม ทุกอย่างดูเป็นไปตามที่คิดไว้ ดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นใจให้วันนี้ แดดจ้า ท้องฟ้าโปร่งสดใส เหมาะแก่การออกไปใช้ชีวิตจริงๆ 
                          เราทำการติดต่อไปยังลุงคนที่มาขายทัวร์เมื่อตอนที่เราลงรถ เนื่องจากเห็นเรททัวร์ของโรงแรมที่พัก ราคาต่อหัวคือคนละ 12 ดอลล่าห์ แต่ของตาลุงคนนี้อยู่ที่คนละ 4 ดอลล่าห์
                          แน่นอนว่า ราคาที่ห่างกันขนาดนี้ มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล เราจึงเลือกอันถูกกว่า (ฮ่า) นับว่าเป็นการตัดสินใจที่เสี่ยงเหมือนกัน เพราะเสี่ยงไปโดนเทได้เลย 
                          เรารีบจัดการกับมื้อเที่ยงให้เรียบร้อยและตรงไปเช็คอินที่ห้องพักสำหรับพวกเราห้าคน 
                          ห้องที่เราพักนั้นมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน รวมถึงมีระเบียงที่ยื่นออกไปบริเวณชายหาด บรรยากาศดีมากๆ 
                          แน่นอนว่าห้องบรรยากาศดีแบบนี้ก็ไม่ได้ถูกเลย ราคาอยู่ที่ห้องละ 75 ดอลล่าร์ หารกันเหลือคนละ 15 ดอลล่าร์ ซึ่งตีเป็นเงินดองก็ประมาณสามแสนกว่าดอง ไม่เป็นไร เพื่อความสะดวกสะบายที่สุดเพียงคืนเดียวที่เราต้องการ

    ห้องกว้างมาก รองรับชายฉกรรจ์ทั้งห้าได้เป็นอย่างดี

    นิติ๊ดกำลังเพลิดเพลินกับวิวตรงระเบียง

                         เวลา 14.30 น. ก็ถึงเวลาที่เรานัดกับลุงคนนั้นให้มารับ ทางโรงแรมก็ใจดีเดินมาแจ้งให้ว่าทัวร์ที่เราจองมาแล้ว (ไม่รู้เค้าจะแอบน้อยใจหรือปล่าว ฮ่า) 
                         รถจิ๊บคันสีส้มพร้อมลายอันดูดุดันจอดอยู่ พร้อมกับคนขับที่ยังดูหนุ่ม ทริปวันนี้กำลังเดือดปุดๆ ได้เวลาแล้ว... ไปค่ะพี่สุชาติ!

    ไปค่ะพี่สุชาติ!




เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in