ตัวฉันตอนนี้ในปี 2021 กำลังเผชิญกับความสับสนอีกแล้ว มันเป็นช่วงแห่งการเปลี่ยนผ่าน เป็นอีกหนึ่งรอยต่อที่สำคัญในชีวิต คิดว่าคนเราคงจะต้องเจอช่วงเวลาอย่างนี้กันทั้งนั้นแหละ เวลาที่นึกถึงช่วงที่เป็นวัยหัวเลี้ยวหัวต่อเชื่อว่าหลายๆ คนคงนึกถึง วัยรุ่น G. Stanley Hall นักจิตวิทยา เคยให้นิยามถึงวัยรุ่นไว้ว่าเป็น วัยพายุบุแคม (Storm & Stress) เพราะเป็นวัยที่เต็มไปด้วยความแปรปรวนและการเปลี่ยนแปลงมากมาย นอกจากนี้ยังเป็นที่รู้กันว่าวัยรุ่นเป็นวัยที่กำลังค้นหาตัวเอง และหลายคนเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย

เขินจังที่จะต้องบอกว่าฉันน่าจะยังไม่พ้นจากความเป็นวัยรุ่น แต่จริงๆ ฉันก็ยังนับว่าเป็นวัยรุ่นได้นั่นแหละ ก็ยังอยู่ในวัยเรียนอยู่เลยนี่ แต่ฉันกำลังจะก้าวเข้าสู่โลกของวัยผู้ใหญ่แล้วล่ะ เรียกว่าเป็นวัยรุ่นตอนปลายก็ได้ล่ะมั้ง ฉันยังสับสน วุ่นวาย แปรปรวน และกังวลมากมาย ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับตัวเองด้วยซ้ำ ฉันต้องการอะไรกันแน่ ฉันอยากจะทำอะไร และฉันจะทำยังไงต่อไป (อันที่จริงต่อให้โตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็คงจะมีคนที่รู้สึกแบบนี้เหมือนกัน)

ลึกๆ แล้วฉันกังวลที่รู้ว่าตัวเองกำลังต้องโตเป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว แต่มันก็พอๆ กับที่ฉันตื่นเต้นเมื่อนึกถึงมันนั่นแหละ อิสระคือสิ่งที่ฉันปรารถนาและเฝ้าฝันถึง ในตอนนี้คิดได้แค่ว่าถ้าสามารถยืนอยู่ด้วยลำแข้งของตัวเอง และก้าวเดินอย่างมั่นคงมากขึ้นก็คงได้มาซึ่งอิสระ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่ อิสระคืออะไรกันแน่ แค่ไหนถึงจะเรียกว่าอิสระ หรือมันก็อาจจะอิสระในบางเรื่องเพื่อไปเจอกับสิ่งใหม่ที่จะผูกมัดเราไว้อีกเหมือนเคย

แต่อย่างไรก็ตาม ชีวิตยังไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไปจ้า ยังมีโอกาสให้เริ่มต้นใหม่ได้เรื่อยๆ แหละน่า ปลอบใจตัวเองสักหน่อย อย่างน้อยก็ยังอยู่ในช่วงที่ยังใช้เวลาเพื่อเรียนรู้ได้ ถึงจะสับสนมากแค่ไหน แต่ก็เชื่อว่าสักวันจะได้คำตอบของบางคำถาม เหมือนกับที่ฉันได้รู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ได้ไม่นานหรอก และสุดท้ายฉันก็ยังกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่นี่ได้อยู่ดี

หวังว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งดีๆ และอยู่ที่นี่ได้นานกว่าเดิมนะ :)

CHAN .