รักแท้ .. แพ้อะไรได้บ้าง?

ระยะทางไง ตัวก็ไกลใจก็ห่าง ก็คงจะอดเป็นห่วงไม่ได้หากมีใครอีกคนเข้ามาทำให้จิตใจอีกฝ่ายหวั่นไหว คนที่เจอกันแค่ในแชทจะเอาอะไรไปสู้คนที่เจอหน้ากันทุกวันได้ไงล่ะ .. จริงไหม?

ปัญหานี้เกิดขึ้นกับทุกคู่ที่อยู่ห่างกันทั้งนั้นแหละ แต่จะทำไงได้ล่ะต่างคนต่างมีหน้าที่ที่จะต้องรับผิดชอบ คนหนึ่งอยู่เชียงใหม่ อีกคนอยู่ปัตตานีงี้ จะให้มาเจอหน้ามุ้งมิ้งตามใจต้องการคงจะเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ต้องขอบคุณเทคโนโลยีทุกวันนี้นะที่ทำให้เราได้ยินเสียง ได้เห็นหน้ากันทุกวันตามใจฉันได้ นี่แหละประโยชน์ของเทคโนโลยี

แต่มีเทคโนโลยีไปก็เท่านั้นแหละ ทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่ที่ใจ ใจคุณจะสตรองพอที่จะต่อสู้กับความเหงาภายในใจได้หรือเปล่า ต่อให้มีเทคโนโลยีโฮโลแกรมสามารถคุยกันประหนึ่งเธออยู่ข้างฉัน ฉันอยู่ข้างเธอ แต่ถ้าใจไม่แข็งแรงพอที่จะมั่นคงในรักเดียวได้ ทุกอย่างก็พัง

บางครั้งเทคโนโลยีก็ทำให้เรายิ่งรู้สึกไกลกันมากกว่าเดิม เคยเป็นไหม เบอร์มี ไลน์มี เฟซบุ๊คมี ทวิตเตอร์มี แต่เรากลับคุยกันน้อยลง จนมันกลายเป็นไม่คุยกัน อาจจะรับรู้ความเป็นไปของอีกฝ่ายได้แต่ถ้าไม่มีเสียงตอบรับกลับมาต่างอะไรจากการตบมือข้างเดียวแหละ

ตัวไกลใจห่าง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความอดทน และความซื่อสัตย์ อดทนต่อความคิดถึง ซื่อสัตย์ต่อตัวเองและคนที่เรารัก ให้ความคิดถึงได้ทำงาน แต่ก็อย่าปล่อยให้มันทำงานหนักเกินไป

เพราะอะไรที่มันหนักเกินไป มันจะกลายเป็นความทรมานแทน