เหมือนที่ Lomosonic บอกไว้ว่า เพราะความรักมันไม่เลือกเวลาเกิด .. ก็จริงนะ มานั่งคิดทบทวนประโยคดังกล่าวแล้วมีความเป็นจริง 99.99% เราไม่มีทางรู้ว่าความรักจะวิ่งหาเราตอนไหน ที่ไหน และกับใคร เป็นเรื่องที่เราต้องเตรียมตัวพร้อมรับอย่างจริงจังไม่ต่างกับสึนามิ อ้อ ต่างอยู่อย่างหนึ่งคือ เวลาจะมีความรักนั้นมันไม่มีสัญญาณเตือนเราหรอก รู้สึกตัวอีกทีก็มีความรักไปแล้ว

ทุกครั้งที่ผิดหวังจากความรักแน่นอนไม่มีใครอยากจะเจ็บแบบเดิมซ้ำๆ เราก็คงสัญญากับตัวเองว่า อย่ารู้จักกันอีกเลยความรัก แต่ถามว่าทำได้ไหมคำตอบคือ ก็ไม่ โชคชะตาเล่นตลกกับเราเสมอและมักจะส่งคนๆหนึ่งมาให้เราโดยไม่ทันตั้งตัว ถึงแม้จะสัญญากับตัวเองเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะไม่มีความรักอีกแล้ว แต่เชื่อเถอะพอเขาคนนั้นเข้ามาทำให้ชีวิตสดใสขึ้นใครกันล่ะที่จะไม่อยากมีความรัก .. อีกครั้ง

มันก็เหมือนกับการซื้อหวยแหละ เราไม่มีทางรู้ว่าใบที่เราหยิบเอง หรือบางทีอาจจะเป็นคนขายหยิบให้มันจะถูกรางวัลไหม ถ้าไม่ถูกก็อาจจะลองซื้อใหม่งวดหน้า โชคดีนิดหน่อยอาจจะได้เลขท้าย 2 ตัวบ้าง แต่ใครล่ะจะแจ๊คพอตถูกรางวัลที่ 1 การมีความรักก็เหมือนกัน มีรักแย่ๆก็ถือซะว่ายังไม่ใช่วันของเรา แค่เปิดใจลองดูใหม่ แต่ถ้าบังเอิญแจ๊คพอตแตกเจอคนที่ใช่ขึ้นมา มันก็คือวันของเรานั่นแหละ

บางทีเราก็ไม่ควรปิดใจกับความรักมากเกินไป อย่างที่บอกเราไม่มีทางรู้ว่ามันจะมาเมื่อไหร่ และใครจะพามันมา เราแค่เตรียมใจเราให้พร้อมรับกับความรักครั้งใหม่ซึ่งมันอาจจะสมหวังกว่าที่คิดไว้ ก็ได้นะ ใครจะไปรู้