นานทีได้อ่านแปลญี่ปุ่นเรารู้สึกดีใจมากกกเลยค่ะ หวังว่าต่อไปจะได้มีโอกาสหามาอ่านอีกเรื่อย ๆ ? ในส่วนของเรื่องนี้ที่จะมารีวิวก็เป็นหนึ่งในแปลญี่ปุ่นที่เพิ่งออกมาใหม่ของสนพ. Mee-D ค่ะ เป็นเล่มเล็ก ๆ บาง ๆ เล่มเดียวจบ เนื้อหาเป็นการเดินทางของเณรน้อยกับชายแปลกหน้าที่มาเจอกันด้วยเหตุผลบางอย่าง เนื้อหาโดยรวมของเรื่องดูเหมือนไม่มีอะไร แต่ถ้าอ่านแล้วจะสัมผัสได้ถึงความน่าเอ็นดูในความซื่อตรงและความฉลาดในการคิดวิเคราะห์ของนายเอก รวมไปถึงความดีของพระเอกที่แสนดี๊แสนดีจนน่าชื่นชม เรื่องเป็นแนวเบาสมอง อ่านคลายเครียด ไม่ได้ฟีลกู้ดจ๋าจีบกันรัว ๆ แต่ก็ไม่ได้มีอุปสรรคอะไรในด้านความรัก เหมาะกับการอ่านในช่วงภาวะเครียด ๆ แบบนี้มาก ๆ เลยค่ะ!!
คำเตือนว่า นายเอกเป็นเณรน้อยนะจ๊ะ แต่!! สุดท้ายแล้วเรื่องจะเป็นยังไงสามารถอ่านรีวิวและอ่านตัวอย่างเพื่อประกอบการพิจารณาก่อนได้ค่ะ ใครไม่ซีเรียสอะไรก็ลุยโลดด
ต่อไปนี้มีสปอยล์น้า?
อีเชย์ (นายเอก) เกิดในหมู่บ้านที่ยากจนค่นแค้น อยู่บนภูเขาที่ทุรกันดาน ช่วงหน้าหนาวก็หนาวเหน็บ เดินทางก็ลำบาก และเพราะความจนนี้เองทำให้บิดามารดาของเขาตัดสินใจให้อีเชย์บวชเป็นเณรน้อยที่วัดใกล้บ้านทั้งแต่อายุได้ 7 ขวบ จนตอนนี้ผ่านไปสิบกว่าปีก็ยังไม่ได้สึกแต่อย่างใด ยังคงอยู่วัดปรนณิบัติพระอาจารย์ ทุกครึ่งปีก็จะกลับมาที่หมู่บ้านเพื่อเยี่ยมพ่อแม่ และรับอาหารจากชาวบ้านที่ศรัทธา วนเวียนไปแบบนี้เรื่อย ๆ
และแล้วเรื่องทุกอย่างก็เริ่มต้นขึ้นในวันที่อีเชย์กลับมาบ้านอีกครั้งในรอบครึ่งปี ทันทีที่เขามาถึงก็พบว่าหมู่บ้านของตนถูกปล้นฆ่าโดยกลุ่มคนที่ถูกเรียกกว่า 'บุรุษชาวคาม' เขาพยายามหาศพพ่อแม่ก็ไม่เจอเลยคิดว่าอาจจะหนีไปแล้ว พอกลับไปที่วัดเพื่อแจ้งข่าวก็พบว่าวัดถูกรื้อค้นจนกระจัดกระจาย พระอาจารย์ก็หายไปไหนก็ไม่รู้ และในตอนนั้นเอง อีเชย์ก็ได้พบกับ ยูโท (พระเอก) ที่กำลังถือเทวรูปสำคัญของวัดตัวเองพอดีก็คิดว่าเป็นหนึ่งในโจรที่ปล้นฆ่าหมู่บ้าน แต่ในช่วงชุลมุนนั้นเอง 'โจร' ตัวจริงก็เข้ามาสักการะเทวรูปในวัดซะก่อน สักการะเสร็จก็ขโมยของในวัดไป (อ้าว!!) เพราะเหตุนี้อีเชย์ถึงได้เข้าใจว่ายูโทไม่ใช่โจรที่ปล้นหมู่บ้านจริง ๆ (แม้การแต่งกายต่าง ๆ จะเหมือนโจรพวกนั้นมากก็ตาม) สุดท้ายแล้วเมื่อยูโทเห็นว่าอีเชย์ไม่มีที่ไปจึงชวนให้เดินทางไปที่เมืองด้วยกัน อีเชย์เองก็เห็นว่าตัวเองตัวคนเดียวคงไม่มีทางมีชีวิตอยู่ในช่วงฤดูหนาวได้แน่จึงตัดสินใจเดินทางไปกับยูโทในที่สุดค่า! ?
และความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ก็พัฒนาขึ้นในตอนเดินทางนี่เองงงง ✨ (ในตอนนี้น้องยังเป็นเณรน้อยอยู่นะคะ หัวโล้น ๆ เลย) คือในระหว่างเดินทางเนี่ย พระเอกของเราก็แสนดี๊แสนดี คอยดูแลน้องไปตลอดการเดินทาง ทั้งหาอาหารให้กิน เห็นน้องไม่มีรองเท้าก็ 'ทำ' รองเท้าให้ เห็นน้องไม่มีผมก็คิดว่าจะหนาวก็สละหมวกให้ใส่ ก็คือดี!! แต่แล้วจุดพลิกผันก็มาถึงค่ะ เพราะระหว่างทางทั้งคู่ดันพบกับ 'บุรุษชาวคาม' เข้าพอดี ถึงพวกนั้นจะไม่ได้โจมตีทั้งสอง แต่ก็มีการแลกเปลี่ยนบางอย่างและเดินทางร่วมกันในระยะเวลาสั้น ๆ แต่ในช่วงสั้น ๆ นี่แหละที่อันตราย เพราะจริง ๆ แล้วคนพวกนั้นกำลังจ้อง 'กระดูกต้นขาของเด็กผู้บริสุทธิ์' อยู่!! ซึ่งนั่นก็คือขาน้องงงง พวกมันจะเอากระดูกต้นขาน้องไปทำขลุ่ยขายค่ะทุกโค้นนน? พระเอกที่รู้ทัน (แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะคนน้อยกว่า เดี๋ยวจะโดนฆ่าเอา) ก็เลยตัดสินใจ 'ช่วยอีเชย์ด้วยมือ' ให้เสร็จ แล้วให้คนพวกนั้นมาเห็นพอดีเพื่อสร้างความเข้าใจผิดว่าน้องไม่ใช้ 'เด็กผู้บริสุทธิ์' แล้ว พวกนั้นเห็นว่าน้องไม่ได้บริสุทธิ์ก็เลยจากไปเงียบ ๆ แต่โดยดีค่ะ!
อ๊ะ! แต่อย่าเข้าใจผิดว่าเขาจะแตกหักกันนะคะทุกคน เพราะจริง ๆ แล้วน้องเข้าใจดีค่ะว่าพระเอกช่วยชีวิตไว้ ระหว่างยอมไม่บริสุทธิ์กับตาย น้องก็เลือกไม่บริสุทธิ์อ่ะค่ะ ? (ใช่ค่ะ น้องใสมากเลยไม่รู้ว่าที่จริงแล้วตัวเองยังบริสุทธิ์อยู่เพราะยังไม่ได้ทำขั้นสุดท้าย พระเอกก็กระดากปากที่จะพูด เห็นน้องไม่ได้ถือสาเลยเงียบไว้ น้องก็เข้าใจผิดต่อไป)
หลังจากนั้นก็เดินทางมาถึงเมืองค่ะ เมื่อพูดคุยกันแล้วอีเชย์ก็ยังไม่รู้จะทำยังไงต่อไปก็เลยตัดสินใจจะอยู่กับยูโทต่อสักพักเพื่อตัดสินใจเรื่องในชีวิต (คือในตอนนี้ยูโทถามว่าน้องจะยังเป็นนักบวชต่อมั้ย หรือจะเป็นฆราวาสไปหางานทำ คือตอนนี้ผมน้องก็เริ่มยาวแล้ว แล้วน้องก็บวชเพราะพ่อแม่ไม่มีเงินเลี้ยงเฉยๆ) แต่ยังไม่ทันตัดสินใจได้ก็เกิดเหตุบางอย่างให้เข้าใจผิดกันซะก่อน น้องก็เลยหนีออกมาหมายจะกลับวัด ระหว่างทางก็ลำบากมาก เจอคนไม่ดีแต่ก็รู้ทันก่อนเลยหนีมาได้ แต่อากาศก็หนาว อาหารก็ไม่มี ในช่วงที่น้องกำลังจะแย่ก็ถูกทหารของทางการจับตัวไปขังคุกเพื่อพบกับบุคคลใหญ่โตคนหนึ่งที่กำลังตามล่าพระเอกอยู่
แต่เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ติดตามต่อได้ในเรื่องเลยค่าาา ✨ จริง ๆ ที่เล่ามาก็ครึ่งเล่มแล้วมั้ง ฮือออ ไม่กล้าเล่าต่อ กลัวไม่ลุ้น 55555 แต่ถ้าถามถึงความประทับใจในเรื่อง เราก็จะบอกได้ว่าเราประทับใจความซื่อตรงและความฉลาดของน้องค่ะ จากที่อ่านดูน้องเป็นคนที่มีความใสมาก แต่ใสไม่ใช่โง่ น้องใสเพราะอยู่แต่หมู่บ้านกันดารกับวัด มันห่างไกลเมืองมาก ๆ แต่พอน้องได้เปิดหูเปิดตา ได้เจอโลก น้องก็สามารถวิเคราะห์ปัญหาบ้านเมืองออกมาได้เลยจากการที่ประสบพบเจอในแต่ละวันโดยที่พระเอกเพียงแค่สะกิดเรื่องราวให้คิดต่อเพียงเล็กน้อย จริง ๆ น้องฉลาดนะ!!
แต่แน่นอนว่าก็ยังมีทั้งชอบและไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ คือในส่วนของการแปลเรายังมองว่ามันมีบางส่วนที่แปลกอยู่ ระดับการแปลอยู่ในขั้น 'อ่านเข้าใจ' แต่อ่านเข้าใจก็ไมไ่ด้หมายความว่าสละสลวยหรือดีมากจนต้องชมหนัก ๆ ..เข้าใจใช่มั้ยคะ ;-; แต่ก็ไม่ได้แย่ขนานนั้นนะ แต่ก็อยู่ในจุดที่อ่านรู้เรื่องอ่ะ... ส่วนตอนจบของเรื่องก็ค่อนข้างง่าย แต่ก็เข้ากับที่บอกว่าไม่เครียดอ่ะค่ะ เรื่องอ่านได้เรื่อย ๆ อ่านง่าย จบง่าย ๆ เบาสมองดี ไม่ต้องคิดเยอะ
และในส่วนที่บอกว่าน้องเป็นนักบวช ส่วนตัวเรามองว่าตั้งแต่ออกจากวัดมาใจน้องก็ไม่ได้เป็นเณรน้อยอะไรขนาดนั้นแล้วค่ะ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าส่วนหนึ่งก็เพราะเหตุการณ์ที่พระเอกช่วยน้องจนเสร็จตอนต้นเรื่องนี่แหละ แต่อีกหลาย ๆ ส่วนก็เพราะน้องเจอโลกกว้างขึ้น สุดท้ายแล้วใจน้องก็กลายเป็นฆราวาสไปโดยไม่รู้ตัว แต่ใบบางส่วนก็ยังตอกย้ำตัวเองว่าเป็นนักบวชอยู่เพราะใจน้องยังไม่คิดว่าตัวเองสึกอย่างเป็นทางการ คิดว่าตัวเองเป็นนักบวชที่ใส่ชุดฆราวาสเฉย ๆ แต่ส่วนตัวเรามองว่าน้องอ่ะ ฆราวาสแล้ว แต่โตมากับวัดไง ยึดติดอยู่ .. แล้วที่บอกไม่รู้ตัวเพราะมันมีจุดหนึ่งที่ทำให้น้องรู้ตัวว่าตัวเองกลับไปบวชไม่ได้แล้วค่ะ น้องละทางโลก ตัดจากพระเอกไม่ได้แล้ว
แต่เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ไปตามอ่านกันได้ในเล่มนะคะ ❤️ ย้ำอีกครั้ง ศาสนา ความเชื่อ วัตถุมงคล วัฒนธรรม สิ่งต่าง ๆ ในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการทั้งหมด ไม่มีอยู่จริงค่าาาา
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in