ไม่นาน ออกัสต์ก็หลุดกระแสบนโซเชียลมีเดีย ก่อนมีเทรนด์ราชินีอังกฤษดวลดาบกับญาติผู้ใหญ่เจ้าบ่าว งานแต่งงานที่เธอผ่านไปทางนั้นพอดีเสียอีก แม้พวกคอมเมนต์เวลาออกัสต์ขยับบัญชีทวิตเตอร์กับเฟสบุ๊ค คอยรี่เข้ามาถามไถ่ว่าเขายังหายใจสะดวกดีไหมในโลกใบนี้ เพราะความรักของโซลเมทย่อมเป็นมลพิษรบกวนปอดเขาไม่ขาด

ระหว่างเตรียมตัวกลับบ้านเสียทีหนึ่ง โรบินได้ยินฮาวนด์คุยโทรศัพท์ สบถสลับบ่นเรื่องสปอนเซอร์สองงานขอยกเลิกสัญญา ด้วยเหตุผลว่ากำลังโปรโมทภาพลักษณ์เป็นกลางสำหรับแก้ตัวในการเลือกตั้งรอบหน้า บางทีอาจได้พบกันใหม่หลังจากนี้สักสองปีครึ่ง

ที่บ้าน โรบินเจอกล่องรองเท้าใหม่วางดักรอกลางทางเดิน การ์ดอวยพรวันเกิดประดับฝากล่อง เดิมพวกเขาคิดว่าที่พ่อซื้อรองเท้าใหม่ให้โรบินทุุกปีเป็นเรื่องน่ารักดี แต่แล้ววันหยุดฤดูหนาวปีหนึ่ง ครอบครัวกำลังผ่อนคลายกันในห้องนั่งเล่น ช่องฟ็อกซ์เห็นว่าเรื่องอบอุ่นหัวใจสำหรับปีนั้นคือสโตเกอร์ บ้านฟาเลียดาพลอยครุ่นคิดกันหลายเดือนกว่าจะหาทางกล่อมซิดนีย์ ฟาเลียดาสำเร็จ ว่าการให้ของขวัญลูกเช่นนั้นทุกปีไม่ใช่เรื่องชวนขนลุกเสมอไป แถมโรบินชอบรองเท้าแต่ละคู่ที่พ่อเลือก ส่วนแม่ก็ชอบดูสามีของเธอหน้านิ่วคิ้วขมวดกลางกองทัพรองเท้า เธอถ่ายรูปเก็บไว้ทุกปีตั้งแต่ยังไม่มีอินสตาแกรม

โรบินลองสวมรองเท้าคู่ใหม่ ทิ้งกระเป๋าสัมภาระทั้งหมด เปิดประตูออกไปเดินเล่นบนถนน ตกกลางคืน ฝ่าเท้ายาวเป็นรอยแดงใต้นิ้วโป้งและนิ้วก้อย พวกเขานอนจิบน้ำชา ไล่เปิดหน้าวิกิพีเดียหาแรงบันดาลใจเขียนงานชิ้นใหม่

อีเมล์เข้าเปิดหน้าจอโทรศัพท์มือถือสว่าง เสียงร้องเตือนซึ่งโรบินยังคงแยกไม่ออกว่าเป็นเสียง 'ตึ่งตึ๊ง' หรือ 'ตะดึ๊ง' กันแน่

คอลัมนิสต์คนนั้นถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกับบอกชอบบางทวีตของโรบิน ข้างท้ายแนบลิงค์บทสัมภาษณ์มาด้วย พวกเขาอ่านย่อหน้าแรก จินตนาการเนื้อเสียงเธอเป็นหางเสียงค่อนข้างสดใสตื่นเต้น เธอเขียนทุกอย่างได้ดี โดยเฉพาะเกี่ยวกับนิยายใหม่ของโรบิน มันดีเท่าที่นักเขียนคนหนึ่งจะคาดหวังจากนักเขียนบทความหน้าใหม่สักรายได้ ไม่มีเรื่องโซลเมทอยู่ในช่วงถอดเทปสัมภาษณ์ มีแต่โรบินพูดเรื่องแรงบันดาลใจในการสร้างตัวละคร ความรู้สึกต่องานชิ้นก่อน ตอบคำถามว่าไม่ ตนไม่ได้เริ่มเขียนเรื่องใหม่เพราะหนังสือชุดก่อนได้สร้างเป็นภาพยนตร์เพียงภาคเดียวแล้วโปรเจ็คต์ปลิว

'หวังว่าเพื่อนของคุณจะสบายดี' เธอจบอีเมล์เช่นนี้ก่อนลงชื่อ

แวบหนึ่งโรบินไม่มั่นใจว่าเธอหมายถึงเพื่อนคนไหน ทั้งที่พวกเขาไม่ใช่คนมีเพื่อนเยอะแยะอะไรนักหนา โรบินแทบไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนคนอื่นสมัยเรียนเลย ทั้งไฮสคูลและมหาวิทยาลัย โรบินงอกเพื่อนใหม่เพิ่มเข้ามาทุกคลาสใหม่ เบอร์โทรศัพท์ก็ยังอยู่เต็มเครื่องอย่างไร้ประโยชน์ ออกัสต์กับฮาวนด์เคยหายไปจากชีวิตพวกเขาช่วงมหาวิทยาลัยด้วย หลังจบไฮสคูล ฮาวนด์ย้ายกลับไปอยู่กับแม่เพื่อเรียนมหาวิทยาลัยที่ชิคาโก แต่เวียนกลับมาเจอกันตอนเพิ่งเรียนจบด้วยโทรศัพท์ของนางมาร์แชล เธอเป็นห่วงฮาวนด์จะเข้ามาอยู่นิวยอร์กตามลำพัง จึงไล่ตามหาเพื่อน ลูกของเพื่อน คนรู้จัก คนรู้จักของคนรู้จักว่ามีใครอาศัย หรือมีเป้าหมายจะย้ายไปนิวยอร์กบ้าง โรบินไม่ลังเลจะเสนอทาวน์เฮ้าส์ครอบครัวฟาเลียดา เมื่อฮาวนด์มา ออกัสต์ก็ตามมา

โรบินเหม่อลอย ยกนิ้วขึ้นดูชื่อธีโอบัลด์ แล้วคิดเรื่องเขียนภาคแยกให้ตัวละครธีโอบัลด์

คำถามนั้นของคอลัมนิสต์แอนรีอายังดังก้องหัวโรบินยิ่งกว่า "I love you" "I know" ขณะนิ้วเขากดพิมพ์ รวบรวมไอเดียเกลื่อนกลาด เธอไม่ใช่คนแรกที่ถาม และย่อมไม่ใช่คนสุดท้าย งานคอมิคคอนปีก่อน โรบินก็ถูกถามเช่นนี้ ใครสร้างงานประเภทเงื่อนไขว่าเกิดขึ้นในโลกไร้โซลเมทต่างเจอคำถามนี้เสมอ การบริโภคฉากจูบอันดื้อด้านระบาดไปหลายแห่งไม่ใช่แค่เพียงในสหรัฐอเมริกา เริ่มจากอัลเฟรด ฮิตช์ค็อกต้องการเก็บฉากส้วมเอาไว้ในงานชิ้นเอกไซโค ถึงขั้นยอมเปลี่ยนโลกในเรื่องกลับมาเป็นโลกธรรมดา ใบ้ตอนต้นเรื่องว่านางเอกมีโซลเมทซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว หลังจากนั้นเรื่องที่มีฉากรุนแรงมักได้รับการจัดเรตอายุคนดูง่ายขึ้น ถ้าโลกในเรื่องเป็นโลกธรรมดา ตัวละครเอกซึ่งโซลเมทตายไปแล้วกลายเป็นทางออก

"คุณอยากเจอโซลเมทของคุณบ้างไหมคะ"

ที่นิ้วของฮาวนด์มีชื่อซิดนีย์ ที่นิ้วของออกัสต์มีชื่อเจมี่

และโรบินไม่อยากให้ต้องมีคนตายเพื่อให้เพื่อนสองคนนั้นได้เป็นเสรี

"คุณอยากเจอสิ่งที่คุณกลัวที่สุดในชีิวิตไหมคะ"