ไม่รู้เลยว่า ที่คิดว่าเดินไปข้างหน้า
คือไปข้างหน้าจริงๆ
หรือว่าหลงทางไปแล้ว
ปีที่ผ่านมา ได้แต่เขียนแล้วก็เก็บไว้คนเดียว
เพราะต้องการจะลืมมันไป
ต้องการให้มันผ่านไป
การกลับมาที่นี่อีกครั้ง
การเขียนแล้วยอมให้คนอื่นเห็นเราอีกครั้ง
มันจะหมายถึงเรากำลังโดดเดี่ยวอย่างสุดทางแล้วหรือเปล่า
เราต้องการ ให้ใครสักคนเห็นเรา
...
เรารู้ดีว่ามีคนพร้อมรับฟังเราเสมอ
แต่เราก็รู้ดี ว่าไม่มีใครเข้าใจเราที่สุด
ไม่มีใครได้ยินสิ่งที่เราพูดทั้งหมด
เราอาจจะกำลังเศร้ามากๆ ที่รู้ว่า โลกนี้มันช่างน่าโดดเดี่ยว
แต่การเขียนอีกครั้ง
ทำให้เรารู้ว่า
เรายังมีเรา
และเราคือผู้ฟังที่ดีที่สุด
จาก ฉัน
ผู้หลงไปจากตัวเอง.
jun,2019
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in