알아, 나도 또 결국에는 ผมรู้ดี ว่าสุดท้ายแล้ว 잠시뿐인 도망인 걸 ผมก็จะหนีไปอีกชั่วขณะหนึ่ง 얼마 가다 못해 잡혀 และไปได้ไม่ไกลก็จะถูกจับได้ 돌아간 곳에 또 남겨졌어 จนวนกลับมาที่เดิม 훔쳐 왔던 녹아가던 행복과 ความสุขที่ละลายลงซึ่งถูกขโมยมา 주워 왔던 잠시뿐인 해방감 ความอิสระชั่วครู่ที่ถูกหยิบขึ้นมา 따라 했던 내게 없던 표정들 ไปจนถึงสีหน้าที่ผมไม่เคยมี แต่ทำตาม...