For Energetic Live #1

Two Door Cinema Club Live in Bangkok

เรากรี๊ดกลางห้องแล็บเมื่อแอบเช็คเฟซและรู้ว่าพวกเขากำลังจะมีคอนเสิร์ตที่ไทย หลังจากที่เกือบ 3 ปีที่แล้วมีเหตุต้องยกเลิกทัวร์เอเชียทั้งหมดเพราะอาการป่วยของ Alex Trimble

เรากรี๊ดอีกครั้งเมื่อทางผู้จัดประกาศราคาบัตรที่โคตรจะเอื้อมถึงได้ ในวันที่มีดราม่าเรื่องก๊อปเพลง 5555

วันแรกที่เปิดขายบัตร เรารู้ว่ายังไงบัตร Festival ก็ไม่มีทางหมดง่ายหรอก แต่เอาน่า เรารอมาตั้งนานเลยนะ วิ่งไปรอห้างเปิดสักวันก็ได้

เรากรี๊ดอย่างบ้าคลั่งในขณะเช็คตารางเรียนเทอมใหม่ กูว่าแล้วว่าแม่งต้องใกล้สอบอะไรสักอย่าง ไอ้เหี้ยเอนเนอร์เจติกไนท์ที่แท้จริง แต่เพื่อวงที่รักมาเกือบสี่ปี กูต้องไปให้ได้

เราเฝ้ารอการมาเยือนกรุงเทพฯ ครั้งแรกของพวกเขาอย่างใจจดจ่อ ว่างๆ ก็นั่งนับถอยหลังเล่นว่าอีกกี่วันคอนเสิร์ตจะเริ่ม

ช่วงที่รอนี่โคตรจะมีความสุข และน่าจะเป็นความรู้สึกที่เราชอบที่สุดตลอดระยะเวลาไม่ต่ำกว่าครึ่งปี

เรากรี๊ดให้กับพวกเขาอีกครั้งเมื่อ Intro ของเพลง Cigarettes in the Theatre เพลงแรกของโชว์ในอีก 90 นาทีต่อจากนี้ดังขึ้น Alex, Sam และ Kevin ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน เราชอบการเปิดตัวแบบนี้มากกว่าการขึ้นทีละคน จากมือกลอง ซินธ์ เบส กีตาร์นักร้องนำ เรียงลำดับความโดดเด่นจากน้อยไปมาก

เรายกมือถือขึ้นมา Live นั่นเป็น Live แรกบนเฟซบุ๊กส่วนตัวของเรา แด่พวกเขา

เกือบทุกเพลงจาก Tourist History อัลบั้มแจ้งเกิดในปี 2010, เพลงที่ตัดเป็นซิงเกิลและค่อนข้างเป็นที่รู้จักจากอัลบั้มที่สอง Beacon ในปี 2012, Changing of the Seasons ซิงเกิลแรกในชายคา Parlophone และสามเพลงใหม่จาก Gameshow อัลบั้มที่สามที่จะเต็มรูปแบบในเดือนตุลาคม 2016

19 เพลงในเวลา 90 นาที ทุกคนรอบตัวเราสนุกกับโชว์ครั้งนี้แน่นอน เราก็ด้วย :)

Alex พูดขอบคุณ Bangkok หลายครั้งระหว่างที่โชว์ สลับกับ Sam และ Kevin

หลังจาก Encore เรากรี๊ดแทบคลั่งที่จู่ๆ Kevin ก็โยนผ้าซับเหงื่อลงมาจากเวที ขอแสดงความยินดีกับคนที่ได้ไปด้วยนะ 555555

เราหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวิดีโอไว้หลายรอบ ทั้งที่พยายามห้ามใจว่าอยากจะเก็บภาพเหล่านี้ไว้ในสมองมากกว่าเมมโมรี่โทรศัพท์ แต่สุดท้ายเมมก็มาเต็มในช่วงโซโล่ท้ายเพลง Someday ที่เรายกให้เป็นพาร์ทกีตาร์ที่มันส์ที่สุดของ Two Door Cinema Club ...พอๆ กับ I Can Talk

สุดท้ายกับเพลงปิดที่ทุกคนรอคอย เพลงที่เคยเกิดดราม่าถูกก๊อปจนเป็นเรื่องเป็นราว เพลงที่ทำให้วงดนตรีจากไอร์แลนด์เหนือเป็นที่รู้จักในวงกว้าง กับ What You Know เท่าที่ฟังมาเพลงนี้เสียงร้องดังที่สุด เอาจริงๆ ขนาดเราชอบเพลงนี้น้อยที่สุดจากลิสต์เพลงดังที่เป็น TDCC Starter Pack เราก็ยังร้องตามได้ แถมยังร้องเวอร์ชั่นเพลงแปลงจากพี่แม็กภูมิจิตคลอแถมให้ด้วย ไม่รู้ทูดอร์เป็นพ่อมึงป่าว ดีเท่าไหร่ไม่ร้องสิ่งรอบข้าง เพราะร้องไม่เป็น

โชว์จบลงอย่างสวยงาม Alex กล่าวขอบคุณกรุงเทพฯ อีกครั้ง Kevin ปีนขึ้นไปบนกลองชุด เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดค่อยๆ ซาลงไปพร้อมกับไฟบนเวทีที่สว่างพอให้ทีมงานเก็บเครื่องดนตรีกลับเท่านั้น

การลุยเดี่ยวคอนเสิร์ต จะเรียกว่าลุยเดี่ยวก็ไม่สมบูรณ์นัก เราเจอพี่จูน แฟนเพลงที่รู้จักกันในทวิตเตอร์ผ่านการรีทวีตของวง พี่ไอซ์และ (น่าจะเป็น) แฟน ที่มากับพี่จูนและนัดเจอกันในงาน

จริงๆ ต้องขอบคุณพี่จูนด้วยซ้ำ จาก Jack Daniel's Cola Welcome Drink สำหรับบัตร Early Bird และการก้มอ่านไอแพดในวันที่อากาศร้อนอบอ้าวกับความสูงอันน้อยนิด ทำให้เราเกือบเป็นลม ถ้าไม่ได้พี่จูนพัดไว้เราอาจจะวูบไปก่อนทูดอร์จะขึ้นแล้วก็ได้

เราแยกกับพี่จูนหลังรับกระเป๋าคืนที่จุดฝากของ นั่งวินไปลงที่ ARL มักกะสัน มุ่งหน้ากลับที่พัก เสียบหูฟัง...

และเปิดเพลงของ Jack Ü (เดี๋ยวๆๆ 5555)

นั่นเพลงแรก! เราไม่อยากฟังเพลงของทูดอร์แล้วยิ้มคนเดียวบนรถไฟฟ้าท่ามกลางผู้โดยสารจำนวนน้อยนิดตอนห้าทุ่มโว้ย! เอ้อออ...

-----

เราพูดไปแล้วว่าช่วงเวลาที่เราชอบที่สุดจากโชว์ครั้งนี้คือช่วงก่อนวันคอนเสิร์ต ไม่ได้พูดว่าคอนเสิร์ตแย่นะ คุ้มค่าการรอคอยด้วยซ้ำไป ความรู้สึกระหว่างโชว์คือมันดีอะ อธิบายไม่ถูกแต่ยิ้มออกทุกทีที่ได้เห็นสมาชิกหลักบนเวทีทั้งสามคนตั้งใจทำโชว์เพื่อพวกเรา จริงๆ อยากลองดีใจจนน้ำตาไหลด้วยความปลื้มปริ่มดูบ้าง แต่ร้องไม่ออก 5555

นอกจากช่วงก่อนคอนเสิร์ตแล้ว อีกโมเมนต์นึงที่เราชอบคือเช้าหลังคอนเสิร์ต เราตื่นมากับความรู้สึกที่ว่า โอเค เมื่อคืนกูไม่ได้ฝัน กูมีหลักฐานเป็นคลิปในไอแพด (ที่ย้ายลงเพราะมือถือเมมเต็ม) กูมีเซลฟี่กับ Backdrop และที่สำคัญเมื่อคืนกูแฮปปี้มาก Alex Sam และ Kevin อยู่ใกล้แค่นี้ ใกล้ชนิดที่เราก็ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันว่าจะได้ดูพวกเขาใกล้ขนาดนี้ จากเมื่อก่อนเคยดูแค่ในยูทูบ เห็นภาพนิ่ง บลาๆๆ เฮ้ย กูเจอพวกเขาจริงๆ ด้วยว่ะ! เชี่ยแม่งโคตรเจ๋ง!

เรานึกย้อนภาพบนเวที ทุกจังหวะทุกโมเมนต์ใน 90 นาทีนั้น เออแฮะ มันคุ้มค่ามากจริงๆ สำหรับแฟนเพลงที่ยังไม่ถึงขั้นเดนตายอย่างเรา นอกจาก Blur และ Coldplay ก็มีทูดอร์นี่แหละที่เรายกเป็นอีกวงขึ้นหิ้ง เป็นวงที่แบบ...ต้องได้ดูก่อนตาย แต่ตอนนี้ยังตายไม่ได้ ยังไม่เคยดูอีกสองวงที่เหลือเลย 55555

ความคุ้มค่าเราไม่ได้วัดที่ราคาบัตรนะ เราวัดที่ความรู้สึกที่เราได้รับจากคอนเสิร์ตเทียบกับความรู้สึกของการรอคอยมากกว่า โห คมอะ หล่อเลย ถุ้ย

ฟังดูโอเวอร์ แต่เราหมายความแบบนั้นจริงๆ

-----

ขอบคุณผู้จัด ขอบคุณสปอนเซอร์ ที่ไว้ใจและเลือกวงที่เรารักให้ได้กลับมาเล่นคอนเสิร์ตอีกครั้ง หมายถึงอีกครั้งหลังพักวงนะ นี่ครั้งแรกในไทย แหม่

ขอบคุณผู้ชมทุกคน ที่ทำให้บรรยากาศรอบๆ สนุกโคตรๆ การมีส่วนร่วมของทุกคนมีส่วนในการตัดสินใจสำหรับทัวร์ครั้งต่อไปของวงเหมือนกันนะ

ขอบคุณพี่จูน พี่ไอซ์ ที่นอกจากจะช่วยชีวิตเราแล้ว (555) ยังทำให้คอนเสิร์ตของเราไม่เหงาด้วย

ขอบคุณ Two Door Cinema Club ที่ประกาศทัวร์ที่ไทยเป็นที่แรกๆ หลังจากกลับมาเริ่มทัวร์เปิดอัลบั้มใหม่อีกครั้ง นี่ทางวงประกาศเองผ่าน Official Site เลยนะ (ปัจจุบันลิงก์ถูกลบไปแล้ว) มีความพราวว่าประเทศกูนี่เมียหลวงชัดๆ อะฮิ ขอบคุณที่คืนความสุขให้อย่างแท้จริง นอกจากคำว่ารักและการเปย์เพื่อคอนเสิร์ตและซีดีแล้ว ก็ไม่มีอะไรจะให้เพราะเสื้อออฟฟิเชียลแพงมาก ถ้าซื้อก็ไม่มีเงินกลับหอ แต่ก็เข้าใจแหละว่าของออฟฟิเชียล ฮือ

ขอบคุณ Tabasco และ Tattoo Colour ที่รับหน้าที่ Opening Act เราไปถึงหน้างานตอนช่วงท้ายๆ ของทาบาสโก้ ดนตรีดีมากเลย เสียดายเข้าไปไม่ทัน สำหรับแทททูยังคงเรียกพลังก่อนวงหลักขึ้นได้ดี ทำเอาเราร้องเพลงจนแทบลืมเก็บเสียงไว้แหกปากตอนทูดอร์ขึ้นเลยทีเดียว

ขอบคุณคนที่พาไปเติมพลังก่อนโดดด้วย เราถึงหอปลอดภัยดี ทีหลังหลับไปก่อนเลยก็ได้นะ มันดึกมากเลยอ่า เกรงใจ :)

ขอบคุณตัวเองที่วิ่งสู้ฟัดชิบหาย 55555 ขอบคุณที่วางแผนได้ดี เดินทางไปกลับโดยสวัสดิภาพ

10000/10

FENetc.

เราแถม Bonus Track ให้