9/7/60“มึงโอเคป่ะเนี่ย”
“ก็ไม่ค่อย”
“ฟังเพลงไหม”
หูฟังถูกเสียบเข้ากับเทปคาสเซ็ทSony Walkman WM-102
ก่อนที่ฉันจะยื่นหูฟังอีกครั้งให้เธอ
“มึงยังไม่เลิกฟังเทปอีกอ่อ”
“เอ้าก็กูชอบของกูอ่ะ จะฟังไหมเพลงอ่ะ”
“วันนี้มีเทปไหนมานำเสนอเพื่อนคนสวยคนนี้คะ”
“อยากฟังเพลงอะไรละ”
ฉันถามพลางหาเทปในกระเป๋า ก่อนจะหยิบเทปอันหนึ่งออกมา
“อย่างมึงคงไม่ฟัง90’s polycat แล้วกัน”
“จัดมา”
-ก่อนจะลาไม่ว่าเธอจะพูดอะไร
คำไหนก็ยอมโดยดีและผลคือเขาจะไป“อ้าวมึงกอเทปทำไม”“มึงอย่าฟังเพลงนี้เลย เดี๋ยวมึงก็เศร้าอีก”
“ไหนมึงบอกอย่ากอเทป เดี๋ยวมันยาน”
“เออหน่า เพื่อมึงไง”
“เออมึงม๊ากูมาละ กูไปก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้”
“เค เจอกัน”
ฉันหยิบหูฟังมาใส่ที่หูก่อนจะเดินออกมานอกระเบียงห้อง
เพราะรักนั้นเธอจะไม่ยอมแม้แต่ปล่อยให้
เขากังวลแม้แต่น้อย
เจ็บเท่าไรยินดีให้เขานั้นเดินไป
อย่างที่ฉันกำลังที่จะทำ
เจ็บช้ำด้วยความเต็มใจ
ขอแค่สักครั้งที่อย่างน้อยเธอสุขใจแม้
ทำได้เพียงตอนสุดท้าย
ก่อนจะลาไม่ว่าเธอจะพูดอะไร
คำไหนก็ยอมโดยดี
จริงแหละเราโครตไม่อยากให้แกกังวลเลย อยากให้แกมีความสุข เราชอบรอยยิ้มของเธอมากเลยนะ
-ซิน-
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in