ก่อนหน้านี้เราเคยเขียนไดอารี่ บันทึกต้นไม้ และเคยคิดที่จะเขียนเรื่องสั้น เพราะเราคิดว่าเป็นสิ่งที่เราถนัด เเต่เราก็ลบมันทิ้งไปทั้งหมดอยู่ดี 

ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงกลายเป็นคนที่เลือกที่จะไม่สนใจความรู้สึกของตัวเอง เบื่อหน่ายที่จะบอกกับคนอื่นว่าเรารู้สึกยังไงหรือต้องการอะไร 

เราเลือกที่จะจัดการกับสิ่งเหล่านั้นด้วยตัวเอง เเล้วคิดว่าเราโตแล้วต้องดูแลตัวเอง จัดการสิ่งต่างๆ เอง จะรอให้คนอื่นมาช่วยตลอดไม่ได้หรอก จนบางครั้งเราก็ตัดสินใจอะไรเร็วๆ เพราะคิดว่ายังไงก็คงไม่มีคนสนใจ ยังไงมันก็เป็นเรื่องของเรา

หลายครั้งการตัดสินใจของเรานั้นกลายเป็นการเพิกเฉยต่อความรู้สึกของคนรอบตัว เราเลือกที่จะทำในสิ่งที่เราคิดว่าเหมาะสมที่สุดสำหรับเรา

ตอนนี้เราคิดว่าเราคงไม่ได้ตามใจตัวเองมากนัก เราใช้เหตุผลมากกว่าที่จะสนใจความรู้สึกของตัวเองหรือคนรอบข้าง แค่ให้ชีวิตมันเป็นไปในเเต่ละวัน

คงไม่มีอะไรดีไปกว่าได้นอนเต็มอิ่มหรือได้นั่งฟังเพลงที่ชอบ เเล้วร้องคลอไปด้วยเเหละ