แม่จ๋า พ่อจ๋า ช่วยหนูด้วย
ไม่เคยคิดมาก่อนว่าชีวิตนี้จะต้องมานั่งจมกับกองเอกสารกองใหญ่ขนาดนี้
(คนอื่นคงคิดว่ามันไม่เยอะโว้ยยยย แต่คือมันเยอะสำหรับเราไง เกลียดเอกสารร)
หลังจากทำใจอยู่นานว่ายังไงก็คงหนีงานแบบนี้ไม่พ้น
เพราะตัวเองเต็มใจสมัครไปทำงานนี้เองด้วย ทุ่มสุดตัวด้วย
ก็ได้แต่นั่งอ่านๆ เช็คๆ และนั่งหาข้อมูลอย่างบ้าคลั่ง
ซึ่งการนั่งหาข้อมูลอย่างบ้าคลั่งนี่ก็ทำให้เอกสารมันเยอะขึ้นอีก...
ดราฟแรก ดราฟสอง
ติดต่อสถานที่ตรงนี้แล้ว
ดราฟสาม
อะไรไม่รู้ โงงงงงงงงงง จบลงด้วยการนอนโง่ๆจมลงบนกองเอกสาร
กองเอกสารที่รวมไว้ทุกอย่าง ทั้งกฏการแข่งขัน
บทภาพยนตร์สั้นที่ผู้เข้าแข่งขันจากเยอรมันนี(หล่อด้วย หึ) ส่งมาให้อ่าน
หนังสือขอใช้พื้นที่
เบอร์โทรของที่พักในจันทบุรี (ใช่ กองเราไปถ่ายที่จันทบุรี)
และข้อมูลเล็กๆน้อยๆมากมายที่ต้องจด จด จด และหาข้อมูล หาของให้ครบก่อนวันออกกอง
เรามีเวลาประมาณสองสัปดาห์ในการเตรียมตัวก่อนออกกอง
โดยการติดต่อกับผู้เข้าแข่งขันส่วนมากก็จะชิทแชทกันในวอทแอพบ้าง เฟสบ้าง
คุยกันทุกเรื่อง ตั้งแต่บท อุปกรณ์ที่ต้องเตรียม ที่พัก การเดินทาง สถานที่ *เยอะแยะไปหมด*
จนวันนึง
มีโอกาสได้สไกป์กับจอห์น (ผู้เข้าแข่งขันชาวเยอรมันที่แบบ น่ารัก ใสใส 5555)
พอโชว์พวกเอกสารให้จอห์นดู จอห์นถึงกับอุทานออกมาว่า "โห เยอะมากอ่ะ"
คิดในใจ / เยอะสิ... มันเยอะ ฉันทำคนเดียวเนี่ย มันเยอะ ฮืออ
ฉากต่อมาคือจอห์นยิ้มแย้มมาก และบอกให้เราโชว์กระดาษอีกที
และ "ชีสสสสสสสสสสสสสสสส แคปปปปเจ่อะะะ"
หมดกันหน้าฉัน จอห์นรอดอยู่คนเดียว
ทำงานจนหน้าเป็นแบบนี้
ตอนออกกองจะโทรมขนาดไหนก็ติดตามกันเอานะ
FB : https://www.facebook.com/PokpongATFC/
IG : PokpongATFC
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in