กำลังขับรถกลับบ้านหลังจากทำงานเสร็จ
แล้วเพื่อนก็โทรมาชวนกินข้าว และเพื่อนก็กำลังจะกลับบ้านเช่นกัน
จึงบอกเพื่อนไปว่าเดี๋ยวจะเข้าไปรับที่บ้านนะ
ฝนตกโปรยเบาเล็กน้อยให้แตะเม็ดฝนแต่ไม่ถึงกับเปียก
เพื่อยังไม่ถึงบ้านจึงนั่งรอที่ร้านชาหน้าที่พักประมาณ 30 นาที
เพื่อนมาถึงจึงเข้ามาหาที่ร้านและเดินออกไปขึ้นรถพร้อมกัน
ไปถึงร้านก็สั่งสปาเก็ตตี้คนละจาน กินไปคุยไปวัยนี้
ก็ต้องเม้าธ์เรื่องงาน เรื่องที่ทำงาน สภาพแวดล้อมนี่นั่น
กินเสร็จก็สั่งของหวานมาเซ็ตหนึ่ง บทสนทนาเป็นไปอย่างผ่อนคลาย
คุยข่าวสารบ้านเมือง ความเป็นอยู่ ชีวิตของกันและกันไป จนกระทั่ง
เล่าความฝันให้เพื่อนฟัง
เมื่อคืนชั้นฝันว่าเห็นวิวภูเขาหลายลูกซ้อนกันสวยมาก
สวยแบบไม่เคยเห็นในสถานที่จริง แสงก็สวยมาก สาดลงแม่น้ำยามเย็น
แสงพลบค่ำมันอุ่นมากเลยนะ เป็นสีส้มชมพู สะท้อนบนผิวแม่น้ำระยิบระยับ
ท้องฟ้าและก้อนเมฆมวลใหญ่บังแสงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบภูเขา
เกิดเป็นแสงที่ถูกบดบังด้วยกลุ่มเมฆที่พยายามแทรกตัวออกมาให้เห็น
ตรงนี้ก็สวยมาก สวยแบบไม่เคยเห็นมาก่อน แล้วก็ไปเห็นกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่ง
ทรงผมสั้นเกือบสกินเฮด สีทองทุกคน กำลังยืนอยู่ริมแม่น้ำที่แสงสาดส่อง
ทุกคนใส่เสื้อสีครีมทั้งหมดประมาณ 4-5 คน ชั้นเห็นว่ากำลังยืนในน้ำสวยดี
เลยเดินไปถ่ายภาพจากข้างหลัง ก็ถ่ายภาพมาได้ 3 ภาพด้วยกล้องมือถือ
แต่ทั้ง 3 ภาพก็ไม่ชัด แถมไม่ได้รูปที่พวกนั้นหันหลังอย่างที่ต้องการด้วย
เพราะมีคนหนึ่งหันมาพอดี ภาพเลยเบลอ แล้วเห็นว่าชั้นถ่ายภาพไป
เขาเลยไม่พอใจเพราะไม่อยากให้ถ่าย เลยเดินตามมาแล้วขอดูรูปในโทรศัพท์ชั้น
แล้วบอกว่าไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพเขา ให้ชั้นลบออก ชั้นก็เลยยื่นรูปให้ดู
แล้วบอกว่ามันไม่ชัดไม่เห็นหน้าใครเลย ไม่ต้องลบหรอก แต่สุดท้ายชั้นก็ลบให้อยู่ดี
เนี่ย ชั้นฝันแล้วจำเป็นฉากๆ
เทอนอนหลับไม่ลึกไง
แต่ชั้นก็ไม่รู้ว่าลึกแค่ไหนถึงจะไม่ต้องฝัน เพราะฝันคืนหนึ่งก็ 4-5
เรื่องแถมในฝันก็เจอทั้งคนรู้จักและไม่รู้จัก สถานที่ต่างๆ แปลกตาและคุ้นเคยบ้าง
ตื่นมาเทอก็เขียนไว้สิ เผื่อเอไปเขียนเป็นนิยาย
ก่อนนี้เคยทำนะ ทำสักพัก ทั้งวาดภาพที่เห็นและเขียนบรรยายออกมา
แต่พอมาทบทวนดูมันโฟกัสไปหน่อย ทั้งที่จริงก็ไม่อยากมีความฝันนะ
ชั้นเลยหยุดบันทึก เพราะไม่อยากไปสนใจมันมาก
ชั้นไม่เคยฝันรู้ตัวเลยนะ พยายามอยากฝึกทำแต่ก็ไม่เคยฝึก
เพราะก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเราฝันรู้ตัว ในฝันที่เราเห็นและเห็นตัวเอง
เราจะคล้อยไปตามความฝันที่เกิดขึ้นไหม
ชั้นเห็นมีเทอนี่แหละมาเล่าความฝันให้ฟังเป็นฉากๆ ชั้นไม่ฝันเลยนะ
หรือฝันก็จำไม่ได้ สงสัยหลับลึก
ดีแล้วไม่ฝัน อยากก็ไม่อยากฝันบ้าง หรือจำความฝันไม่ได้ก็ยังดี
แต่นี่ฝันทีจำทั้งสี ภาพ สถานที่ คน และบทสนทนาได้ด้วย เพลียเลย
__________________
ได้เม้าธ์กันหลังเลิกงานก็จบหนึ่งเย็นของวันศุกร์
อยู่เป็นเพื่อนกันไป ตามห้วงเวลา สถานการณ์ สิ่งที่เป็นไป
ความไม่แน่นอนคือความแน่นอน ไม่มีการรักษา ไม่ต้องดูแล
ไม่ยึดติด หากเพัยงปฏิบัติต่อกันในช่วงเวลานั้นๆ ให้ดี
เพราะเวลาเดินไปข้างหน้า และเราเองก็ย้อนเวลาไม่ได้
ความฝันที่สวยงามแสนไกลมากแค่ไหน ลืมตาตื่นขึ้นมา นี่คือความจริง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in