-

ระหว่างติดกระดาษบนกระดานให้เด็กๆ ทีละคน 

เปา: ให้ผมก่อนครับครู

ครู: เดี๋ยวให้พี่แบมก่อนนะ ให้ผู้หญิงก่อนล่ะกัน

ก้อง: ผมด้วยครับครู

ครู: ใจเย็นๆ ค่ะ ได้ทุกคน ครูทำให้ทุกคน แต่ต้องรอหน่อยนะ ตามคิว เป็นผู้ชายให้ผู้หญิงก่อนนะ แมนๆ 

ลิน: แมนๆ คืออะไร?

ครู: แมนๆ คือ สุภาพบุรุษ หนูรู้จักไหม? (ครูยิ้มขำ)

ลิน: ไม่รู้จัก (ยิ้มงง)

ก้อง: ยิ้มงง

ครู: ก็...เป็นผู้ชายใจดี สุภาพ ไม่เอาเปรียบผู้อื่น ไม่เอาเปรียบผู้หญิง เช่น ตอนนี้ ก็พี่ก้องกับเปาก็เสียสละให้พี่แบมกับลินก่อน (เอางี้ละกัน) โอเคไหมค่ะ เข้าใจไหมลิน 

ลิน: ยิ้มเหมือนเข้าใจ

-

ครูเอี้ยวตัวเก็บของด้านหลัง

ครู: โอ้ยย! เจ็บหน้าอก

ก้อง: ครูเป็นโรคหัวใจหรอครับ

ครู: ครูเป็นโรคหัวใจ...ใจบาง

ก้อง: ใจบางคืออะไร?

ครู: ใจบางคือ อ่อนไหวง่าย ชอบคนง่าย เจอคนน้าตาดีก็ชอบแล้ว

ก้อง: เจอฝรั่งงี้หรอครู

ครู: ประมาณนั้น (ขำกันลั่น)

-

***ลิน ป.2 / เปา ป.3 / ก้อง แบม ป.5

-

ในหนึ่งวัน เวลา 3 ชม. ที่สอนศิลปะเด็กประถม กับบทสนทนาที่แสนจะสดใส

เต็มไปด้วยคำถามที่อยากรู้ จากคำพูดของครูที่ใช้คำผู้ใหญ่ จนน้องยากจะเข้าใจ

เป็นความสนุกผสมผสานของวัยที่เราเข้าใจกันได้ ไม่ยัดเยียดหรือส่งเสริมจนเกินวัยน้อง

-

ก้อง: ครูครับ เชือกมนจะไม่หลุดใช่ไหมครับ?

ครู: ไม่หลุดค่ะ มัดแน่นแล้ว รับประกันได้

ลิน: รับประกันคืออะไร?

ครู: ...... (งืมๆ)

-