กลับมาออนยาได้ปีกว่า จากที่เคยคาดหวังไว้ว่าคงไม่กี่เดือน
ก็ไม่ได้บอกนี่เนอะ ว่าหน่วยนับคือหลักปี 100 เดือน ก็ยังถือว่ามีหน่วยเป็นเดือน
เมื่อวานคุณหมอแนะนำให้ลองเขียนไดอารี่ เพื่อดูว่าแต่ละวันเราคิดอะไร
เรารู้สึกอะไร เราต้องเจอกับอะไร เพราะตอนนี้เราอาจจะกำลังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้
ก็คงดีมั้ง
ก็คงดีกว่าเอาไประบายกับใคร ๆ
คนเราจะมาทนรับฟังเรื่องของคนอื่นได้นานแค่ไหนกัน
...
อยู่ ๆ วันนี้ก็เกิดคำถามขึ้นมา ถ้าเราไม่ช่วยคนอื่นอีกต่อไป
เราจะกลายเป็นคนไม่มีน้ำใจมั้ย เราจะกลายเป็นคนไม่ดีใช่มั้ย ?
ที่ผ่านมาเราสาระแนไปช่วยคนอื่นเองมาตลอดนี่เนอะ
เค้าอาจจะไม่ได้อยากได้ความช่วยเหลือจากเราก็ได้ จุ้นจ้านจริง ๆ
แย่เนอะ แย่ไปหมด อาทิตย์ก่อนเราก็ทำนิสัยแบบที่ตัวเองก็ไม่ชอบไปกะคนบางคน
คุณหมอบอก ก็ไม่ถือว่าผิด แต่ก็ต้องยอมรับผลที่ตามมา ต่อไปก็ตอบเท่าที่จำเป็น
ที่เหลือเก็บไว้ในใจก็พอ รู้ทันอารมณ์ตัวเองให้ได้...
ถ้าเรากำลังไปสร้างบาดแผลให้คนอื่น คงรู้สึกแย่มากขึ้นกว่าเดิม
เกือบต้องปรับยาแล้ว แต่ขอแก้ไขตัวเองก่อนอีกสักรอบ กำลังใช้ชีวิตแบบสภาวะปกติ
เข้านอนเร็ว ตื่นเช้าได้มาเกือบ 3 วีค ถ้าปรับตอนนี้ คงพัง
วันนี้บ่อน้ำตาก็กลั้นไว้ไม่อยู่ ใช้ชีวิตแบบให้ถูกใจทุกคนมันยากจัง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in