เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
this is my first storyพอกลอน ซาเสียง
#อายุมากขึ้นเราจะมีความสุขน้อยลง?
  • 1

    มีคนเคยบอกว่า “พออายุมากขึ้น เราจะมีความสุขน้อยลง”

    ทั้งที่ตอนเด็กๆหลายคนอยากโตเป็นผู้ใหญ่ไวๆ เพราะจะมีอิสระ ทำอะไรก็ได้ ไปไหนก็ได้ ไม่ต้องขออนุญาตพ่อแม่

    แต่พอเป็นผู้ใหญ่จริงๆหลายคนบอกว่า ถ้าเลือกได้ขอกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง

    ส่วนสาเหตุที่ตอนเด็กเรามีความสุขมาก เพราะตอนนั้นยังไม่ต้องรับผิดชอบอะไร มีพ่อแม่คอยเลี้ยงดูและซัพพอร์ต

    ทำให้สนุกกับปัจจุบันได้เต็มที่ ไม่กังวลถึงอนาคต กินอิ่ม นอนหลับ เรื่องใหญ่ที่สุดในชีวิตก็แค่เพื่อนไม่ยอมเล่นกับเรา ไม่ให้เข้ากลุ่ม หรือจีบหญิงไม่ติด

    2

    ต่างจากตอนโตที่เรามีเรื่องรับผิดชอบมากขึ้น ทั้งเรียน สอบ เรียนต่อ และหลังจากเรียนจบเราต้องทำงานหาเงิน ชีวิตไม่มีปิดเทอมอีกต่อไป

    เราต้องดูแลตัวเอง จากที่พ่อแม่เคยให้เงินเรา เป็นหน้าที่ที่เราต้องให้ตอบแทนบ้าง เรากลายเป็นคน support คนอื่น และยิ่งเติบโตเราต้อง support ทีมงาน รุ่นน้อง หรือลูกของเรา

    จากไม่ต้องรับผิดชอบอะไรตอนเด็ก มารับผิดชอบชีวิตตัวเองและคนอื่นเต็มที่ เป็นสาเหตุที่อายุมากขึ้น เรากลับมีความสุขน้อยลง และดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่เรียกหลีกเลี่ยงไม่ได้

    คำถามคือเราจะรับมือกับเรื่องนี้อย่างไรได้บ้าง

    3

    ถ้าสาเหตุคือความรับผิดชอบที่มากล้น

    งั้นแก้ที่การไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลยดีกว่าไหม

    แต่ผมว่านั่นเป็นวิธีที่สุดโต่งไป

    อันดับแรก ผมว่าเราต้องมีทัศนคติที่ดีในการอายุมากขึ้นก่อน ลองมองข้อดีของการอายุมากขึ้นอีกครั้งว่า เราสามารถดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่นเหมือนเคย มีอิสระที่จะทำสิ่งต่างๆ จะไปไหน ทำอะไร ไม่ต้องขออนุญาตใคร (โคตรเจ๋งเลย)

    เราทำงาน มีรายได้ แม้จะมากบ้างน้อยบ้าง ขึ้นกับอาชีพและความสามารถของเรา x จำนวนคนที่แลกเปลี่ยนหรือให้บริการ

    แม้จะไม่มากมายแบบกองทุนคริปโต แต่ถ้าเราไม่เป็นภาระสังคม ไม่เป็นส่วนหนึ่งของการเล่นแร่แปรธาตเงินทำคนอื่นเสียหาย ก็ถือว่าเรามีคุณค่ามากแล้ว ยิ่งใครเป็นที่พึ่งพาของคนอื่นได้ ก็ยิ่งมีคุณค่ามากขึ้น

    4

    ส่วนความรับผิดชอบ เราต้องยอมรับว่าเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

    ถ้าไม่สนใจ ปล่อยปละละเลย วันนึงมันก็จะมาบีบคั้นเราอยู่ดี

    สู้มองว่าความรับผิดชอบ เป็นหน้าที่และโอกาสที่จะทำให้เติบโต

    แทนที่จะไม่สนใจ ปล่อยเบลอ ก็เปลี่ยนมาจัดการ บริหารความรับผิดชอบของเราให้ดีขึ้น เพราะยิ่งทำได้ดี สร้างผลงานได้ ก็มีโอกาสเติบโต และบางทีอาจมีเวลาเหลือในช่วงว่างๆ ช่วงพักเบรค บางจังหวะ บางวัน บางสัปดาห์ (ตอนลูกหลับ) ให้เราไม่ต้องรับผิดชอบอะไรชั่วคราว เพื่อเปิดโอกาสให้เรามีความสุขแบบตอนเด็กอีกครั้ง

    จำไว้ว่า ยิ่งเรารับผิดชอบมากเท่าไหร่

    โอกาสที่จะหยุดพักแวะเติมความสุข ก็มากตามไปด้วย

    5

    มายอมรับความผิดชอบที่มีกันเถิดครับ

    ภาพถ่ายโดย Matthias Zomer: https://www.pexels.com/th-th/photo/339620/

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in