วันนี้เราจะมาคุยเรื่องอะไรกันดี?

ผมว่าเรามาคุยเรื่องความไม่อยากทำดีกว่า

คือบอกตามตรงว่าก่อนจะเขียนบทความนี้ ผมรู้สึกขี้เกียจ ไม่อยากทำมันเลย อาจเพราะช่วงนี้เขียนบทความสัปดาห์ละ 5 บทจึงรู้สึกเหนื่อย เบื่อ อิ่ม เอียน ไม่รู้สึกสดใหม่จึงไม่อยากเขียน

พอหยิบสมุด List  ประเด็นที่อยากเขียนเก็บไว้มาดู ก็ไม่อยากเขียนเรื่องไหนทั้งสิ้น รู้สึกไม่มีแรง ไม่มีอารมณ์ แถมเขียนลงสมุดบันทึกอีกว่า “วันนี้ไม่อยากเขียนบทความเลย รู้สึกเบื่อหน่าย” เอาเข้าไปนั่น

จึงดูท่าว่าวันนี้ผมคงไม่ได้งานแน่ๆ แต่แม้จะไม่อยากเขียน ผมก็จดประเด็นเรื่องไม่อยากเขียนลงสมุด List ประเด็น เผื่อเอาไว้เขียนในวันหน้า แต่ผมพบว่า ในเมื่อวันนี้รู้สึกไม่อยากเขียนอยู่แล้ว น่าจะลองเขียนเรื่องนี้ดู (ถ้าเขียนวันอื่นอารมณ์นี้อาจหายไปแล้ว)

ผมก็เลยหยิบกระดาษกับปากกามาเขียนประโยคแรกลงไป

4-5 บรรทัดแรกก็ยังไม่มีอารมณ์อยู่ เครื่องยังเย็น แต่พอเขียนไปสักพัก เริ่มไหล เหมือนเครื่องเริ่มติด เริ่มร้อน อารมณ์ที่เขียนเริ่มมา

ทำให้ผมเรียนรู้ว่า แม้เราจะไม่อยากเขียนหรือไม่อยากทำอะไร ให้เขียน ให้ลงมือทำไปก่อน บรรทัดแรกก็ยังดี เริ่มในสิ่งง่ายๆ ที่เราทำได้ เช่น ขี้เกียจออกกำลังกายก็ลองนอนยกขาสักข้าง พลิกตัว 20  ครั้ง(บนเตียงนั่นแหละ)

พอเริ่ม ขยับ อารมณ์จะตามมาเอง ทำไปก่อน อย่ารอมีอารมณ์

มีคนเคยบอกว่า สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับหลายๆ คนคือการเริ่มต้น เพราะมีทั้งความลังเล สงสัย หวาดกลัว ไม่มั่นใจ ขี้เกียจ ไม่อยากทำ หรืออยากทำแต่คาดหวังถึงความสมบูรณ์แบบตั้งแต่ครั้งแรก จึงทำให้ไม่ได้เริ่ม

แม่ผมมักจะพูดเสมอว่า “เริ่มต้นดีมีชัยไปกว่าครึ่ง” โดยไม่รู้เลยว่านี่คือคำกล่าวของนักคิดคนสำคัญของโลกอย่างอริสโตเติล ผมจึงเริ่มเข้าใจความคิดของแม่ก็วันนี้เอง

คุณอาจไม่รู้ว่า ปกติอารมณ์ ความคิด และร่างกายของคนเราจะกระจัดกระจายไปคนละทาง เช่นเรามีความคิดที่จะทำ แต่ไม่มีอารมณ์ ส่วนร่างกายก็ขี้เกียจเพราะเพิ่งตื่น

ทำให้เป็นเรื่องยากที่เราจะเริ่มลงมือทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้สำเร็จ สาเหตุก็เพราะความคิด ความรู้สึก และร่างกายไม่เป็นหนึ่งเดียวกัน

แน่นอน ความคิด +  ความรู้สึก เป็นสิ่งนามธรรมควบคุมได้ยาก มองไม่เห็น ต่างจากร่างกายที่เราควบคุมได้ ถ้าเราลองขยับ ร่างกายจะค่อยนำความคิดและความรู้สึกให้มาสนใจเรื่องเดียวกัน 

ดังนั้นการรอมีอารมณ์ก่อนค่อยทำ สำหรับหลายคนจึงมักจะไม่ได้ผล ต่างจากการที่ทำไป แล้วจะมีอารมณ์ตามมาเอง

ก็เหมือนบทความนี้ ที่ผมไม่มีอารมณ์จะเขียน เบื่อ ไม่อยากเขียนเลย ตอนแรกผมไม่มีทีท่าจะเขียนอะไรออกมาได้สักอย่าง

แต่พอลองเขียนประโยคแรก ให้มือขยับ ก็กลายเป็นบทความที่คุณอ่านอยู่นี้

และหวังว่าคุณจะได้ประโยชน์

อย่ามีอารมณ์ก่อนค่อยทำ

แต่ทำแล้วจะมีอารมณ์เองครับ

หนังสือ “ไม่สำคัญว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา” (I Don’t Care.) ที่ผมเขียน
หาซื้อได้แล้วที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ
หรือที่  https://shope.ee/20JLFpOYsL (คลิกลิงค์ได้เลย)
ขอบคุณมากครับ:)