ในโลกปัจจุบัน พวกเราล้วนแล้วแต่อยู่ในกระแสบางอย่างที่เป็นมากกว่ากระแสชีวิต สิ่งที่ฉันเห็นคือทุกคนหมุนวนอยู่ในกระแสนั้น สิ่งที่เรียกว่า โลกออนไลน์ กระแสของโลกออนไลน์นั้นเชี่ยวกราก มันพรากความสุขเรียบง่ายไปจากฉัน สิ่งที่ฉันเคยเรียกว่าพื้นที่ส่วนตัวและวงโคจรเล็กๆ นั้นเปลี่ยนไป ผู้คนมากมายสามารถตัดสินบุคคลอื่นได้จากข้อความเพียงไม่กี่ตัวอักษร บางครั้งฉันถามตัวเองว่า ทำไมมนุษย์เราใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้ อ่านมาถึงตอนนี้ผู้อ่านอาจมองว่าฉันเป็นผู้มีทัศนคติที่เรียกกันว่า โลกสวย แต่สำหรับฉัน คำคำนั้นเป็นคำที่ทำให้ฉันคาใจเสมอ ผู้คนเหยียดหยามผู้ที่มีความคิดดีงั้นหรือ หากคำว่าโลกสวยคือสิ่งที่ไม่ดี เช่นนั้นหรือว่าคนเราอยากให้โลกนี้น่าเกลียด การโลกสวยคือการฝันหวาน แต่นักฝันทุกคนเติบโตมาเพื่อเติมเต็มโลกใบนี้ โลกสวยจึงเป็นคำด่าที่น่าแปลกสำหรับฉันเสมอ

สำหรับทุกท่านที่หลงเข้ามาและกำลังอ่าน สิ่งนี้เป็นแค่ความคิดเห็นของมนุษย์คนหนึ่งที่มีข้อดีข้อเสียเหมือนท่านและบุคคลอื่นทั้งโลก ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคนเราจะสามารถเหยียบย่ำบุคคลที่มีข้อผิดพลาดจนจมดิน ทุกคนล้วนต้องการโอกาส มิฉะนั้นนักโทษทุกคนคงได้รับโทษประหาร บางความผิดอาจผิดร้ายแรงจนเกินทน แต่หากท่านไม่ปฏิบัติอย่างมีเหตุผล เลือกที่จะเอาความสะใจเข้าไว้ก่อน (ดั่งเช่นการประณามบุคคลหลายคนบนทวิตเตอร์ # ต่างๆ ที่ท่านอาจเคยพบเห็น และสงสัยว่า เขาเหล่านั้นคือใคร มีความผิดยังไง ทำอะไรลงไป ลากยาวไปถึงการขุดคุ้ยประวัติของบุคคลเหล่านั้น ใช้คำไม่สุภาพต่อพวกเขาเหล่านั้น) คำถามแรก พวกเขาเหล่านั้นทำอะไรให้คุณ? บางคนที่เป็นคนไม่ดีบนโลกออนไลน์ที่ท่านพบเห็น ท่านรู้จักเขาหรือไม่ ฉันไม่คิดว่าทุกคนจะสามารถรู้จักคนเหล่านั้นที่เป็นหัวข้อบทสนทนาแนวดราม่าได้กันทุกคน คำถามที่สอง บุคคลบางคนที่ด่าทอบุคคลเหล่านั้น ท่านทำไปเพื่ออะไร เพื่อความยุติธรรม การได้อยู่ในกระแส หรือเพื่อความสะใจส่วนตัว สิ่งเหล่านี้ การกระทำเหล่านี้ ล้วนสะท้อนตัวตน คำถามสุดท้าย ใครกันแน่ที่มีความผิดมากกว่า บุคคลในหัวข้อสนทนา หรือบุคคลที่โจมตีอย่างไร้เหตุผลและมนุษยธรรม

Hate Speech หรือวาจาการสร้างความเกลียดชัง ฉันมักเห็นสิ่งเหล่านี้เมื่อเกิดเรื่องราวดราม่าของบุคคลที่ฉันไม่รู้จักมาก่อน ครั้งแรกสำหรับฉันมันช่างน่าเกลียด น่าเกลียดที่เมื่อมองไปแล้วเห็นมนุษย์ผู้ปกป้องตัวเองอยู่หลังรูปภาพและตัวอักษร พิมพ์ถ้อยคำน่าเกลียดให้กับบุคคลอื่น ครั้งต่อมาฉันเริ่มเข้าใจว่า กระแสออนไลน์เหล่านี้ อาจเป็นเพียงที่พักพิงของบุคคลที่ต้องการระบายบางสิ่ง เมื่อไม่มีใครรู้จัก ความกลัวลดน้อยลง ความกล้าที่จะแสดงความคิดเห็นโดยปราศจากการคิดวิเคราะห์ แยกแยะ และยับยั้งชั่งใจลดต่ำจนน่ากลัว สิ่งเหล่านี้หล่อหลอมให้เกิดสังคม เห็บ แซะ ดราม่า ด่า แหก นินทา ส่งต่อ ไม่มีสิ่งใดสามารถคุ้มครองผู้บริสุทธิ์ที่ถูกสิ่งเหล่านี้กระทำ ไม่เกิดกระบวนการยุติธรรมใดๆ ในหลายครั้งฉันเห็นบุคคลที่ถูกประณามออกมาโต้แย้งความผิดของตนเอง เชื่อหรือไม่ว่า ข้อความที่ถูกเข้าใจผิดนั้นถูกส่งต่อมากกว่าข้อความถ้อยแถลงความบริสุทธิ์ สำหรับฉันมันยิ่งตอกย้ำความคิดที่ว่า บุคคลที่ส่งต่อข้อความไม่ได้สนใจในเรื่องความถูกต้อง แต่ต้องการแค่บุคคลใดบุคคลหนึ่งในกระแสมาเป็นตัวระบายอารมณ์ดิบเถื่อน ฉันเคยเห็นบุคคลที่มีชื่อเสียงต้องถูกเข้าใจผิดเพราะทวิตเตอร์ นับวันกระแสเหล่านี้สำหรับฉันมันเปรียบเสมือนกระแสน้ำเน่าสีดำที่เข้ามาในสายน้ำสะอาด จนกระทั่งน้ำในกระแสนั้นไม่ใสสะอาดอีกต่อไป

แต่เอาเถิด มนุษย์ย่อมเป็นมนุษย์ การได้มองเห็นและรับรู้สิ่งต่างๆ ถือว่าเป็นประสบการณ์ของฉัน เป็นประสบการณ์ล้ำค่า สักวันหนึ่งฉันอาจหายไปจากกระแสแห่งนี้ เพราะโลกออนไลน์ไม่เคยทำให้ใครมีตัวตนจริงๆ ตัวตนของเราคือร่างกาย ความดีต่อเพื่อนมนุษย์ ต้นไม้ยังยืนต้นได้แม้ไม่มีตัวตนบนทวิตเตอร์

สวัสดี