Card Story โอคุซาวะ มิซากิ 4★「หยาดเหงื่อเองก็ไม่จีรัง」

Episode : ของตอบแทนจากมิชเชล

[ณ โรงยิม โรงเรียนสตรีฮาเนะโอกะ]

มิชเชล : เฮ้อ เหนื่อยชะมัด...

...แต่ว่า ค่อยยังชั่วแน่ะที่ Musical จบไปอย่างราบรื่น

...ยังถอดชุดมิชเชลไม่ได้นี่นา ระหว่างนี้ต้องรีบตามหาฮากุมิกับโคโคโระแล้ว

อยู่ไหนกันล่ะเนี่ย... ถ้ายังไม่กลับก็คงดีสิ...

...หืม? ที่กำลังวิ่งมาจากฝั่งตรงข้ามนั่น...

โคโคโระ・ฮากุมิ : มิชเชล~!

มิชเชล : ว...ว้า~ โคโคโระ! ฮากุมิ~!

โคโคโระ : มิชเชล เหนื่อยหน่อยนะ! เป็นละครเวทีที่วิเศษมากๆ เลยล่ะ!

ฮากุมิ : อื้ม เป็นละครเวทีที่สนุกมากๆ เลย! มิชเชลเองก็เท่สุดๆ ไปเลย!

โคโคโระ : ไม่ว่ายังไงก็อยากจะรีบมาบอกความรู้สึกหลังดูจบ เลยมาหามิชเชลกันกับฮากุมิ 2 คนเลยนะ!

มิชเชล : อ...อาฮะฮะ ขอบคุณนะ ที่จริงแล้วน่ะนะ มิชเชลเองก็อยากเจอกับพวกโคโคโระล่ะ!

โคโคโระ : งั้นเหรอ!

มิชเชล : ขอบคุณที่ให้ช็อคโกแลตมาในวันวาเลนไทน์นะ เอ้า! ของตอบแทนวันไวท์เดย์จากมิชเชลสำหรับทั้ง 2 คนเลยนะ~

ฮากุมิ : ว๊าา~! ขอบคุณนะ มิชเชล!

โคโคโระ : ขอบคุณนะ ดีใจมากๆ เลยล่ะ! นี่คือ...คุกกี้สินะ!

ฮากุมิ : ว๊ายย น่ารักจัง! จะกินก็เสียดายเลย~!

มิชเชล : ดีใจที่ชอบกันนะ~ ทานแล้วอร่อยไหมยังไงก็บอกกันหน่อยนะ

โคโคโระ : แน่นอนอยู่แล้ว! จะตั้งใจบอกความคิดเห็นอย่างดีเลย... อ๊ะ! มิชเชล!!

ยังไม่ได้ฟังความคิดเห็นของช็อคโกแลตที่ให้ไปเมื่อวันวาเลนไทน์เลยนี่นา!

ฮากุมิ : อ๊ะ! ของฮากุมิก็เหมือนกันๆ! ยังไม่ได้ถามเลยว่าอร่อยไหม!

มิชเชล : (จริงสิ จะว่าไปช่วงนี้ไม่ค่อยเจอกับเมมเบอร์ในฐานะมิชเชลเลยใช่ไหมนะ)

ฮากุมิ : เป็นไงบ้าง เป็นไงบ้าง!? 

มิชเชล : เอ่อ... ช็อคโกแลตของฮากุมิอร่อยมากๆ เลยล่ะ!

ฮากุมิ : เย่! ค่อยยังชั่วแน่ะ! ขอบคุณนะ!

มิชเชล : ส่วนช็อคโกแลตของโคโคโระ......

(ช็อคโกแลตที่โคโคโระให้มาเนี่ยทั้งแข็งและขมยังไงก็ไม่รู้น่ะนะ...แต่ว่า...)

โคโคโระ : แล้วของฉันเป็นยังไงบ้างเหรอ มิชเชล!

มิชเชล : ...อ เอ่อ... ของโคโคโระน่ะ แบบว่า...เป็นรสชาติของผู้ใหญ่ล่ะมั้งน้า! อ อืม! เป็นผู้ใหญ่มากเลยล่ะ!

โคโคโระ : รสชาติของผู้ใหญ่! ฟังดูวิเศษมากเลย! ค่อยยังชั่วแน่ะที่ชอบ! 

มิชเชล : ต...แต่ว่า มิชเชลน่ะชอบให้หวานกว่านี้อีกหน่อยล่ะมั้ง~?

ฮากุมิ : ชอบหวานๆ เหรอ? งั้นปีหน้าจะทำให้หวานกว่านี้นะ!

โคโคโระ : ฉันเองก็ด้วย จะทำช็อคโกแลตที่ทั้งหวานและเป็นผู้ใหญ่ให้นะ!

มิชเชล : ข ขอบคุณนะ... จะตั้งตารอเลย...

ฮากุมิ : ตั้งตารอของตอบแทนจากมิชเชลอยู่เหมือนกันนะ! ฮากุมิคิดว่าถ้าปีหน้าเป็นคุกกี้อีกก็ดีนะ...เอ๊ะ?

โคโครน! ดูคุกกี้ที่มิชเชลให้มาสิ! นี่มัน...เหมือนจะทำเองด้วยล่ะ! สุดยอด!

โคโคโระ : แหม! จริงด้วยล่ะ! มิชเชล อุตส่าห์ทำให้พวกเราเลยเนอะ! ดีใจมากๆ เลยล่ะ!

มิชเชล : ม...ไม่หรอก มันไม่ใช่ของยิ่งใหญ่อะไรหรอก...

โคโคโระ : ก็นี่น่ะมิชเชลทำเองเลยนะ! มีเรื่องที่วิเศษขนาดนี้อยู่ด้วยเหรอ! ต้องเอาไปให้คาโอรุกับคาน่อนดูแล้ว!

ฮากุมิ : ฮากุมิเองก็ไปด้วย! งั้นก็ เเล้วเจอกันน้ามิชเชล! ขอบคุณสำหรับคุกกี้นะ!

มิชเชล : อ อื้ม...ไม่เป็นไร...

ไปซะแล้ว แบบว่า...ดีใจกันกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย...

คาน่อน : ดีแล้วเนอะ มิซากิจัง

มิชเชล : ว๊า!? ...อะ คาน่อนซัง

คาน่อน : สเตจเหนื่อยหน่อยนะจ๊ะ มิซากิจัง สนุกมากๆ เลยนะ

มิซากิ : ขอบคุณนะ คาน่อนซัง... อย่าบอกนะว่าเห็นเมื่อกี้ด้วย?

คาน่อน : อื้ม... ฮุๆ มิซากิจัง ทำของตอบแทนวันไวท์เดย์เองด้วยเนอะ

มิชเชล : ...ก ก็นะ... ก็ทั้งโคโคโระ ทั้งฮากุมิเองก็ทำเองนี่นา

อ๊ะ จริงด้วย ของคาน่อนซังเองก็ นี่ค่ะ

คาน่อน : อื้ม... เอ๊ะ คุกกี้นี่ ให้ฉันด้วยเหรอ?

มิชเชล : อื้ม ก็...วันวาเลนไทน์คาน่อนซังเองก็ให้มาด้วยใช่ไหมล่ะ ก็เลยต้องตอบแทน ขอบคุณนะ

คาน่อน : ว้าว...! มิซากิจัง ขอบคุณนะ! คุกกี้ทำเองเนี่ยดีใจมากๆ เลยล่ะ

มิชเชล : ที่จริงแล้ว ถึงวันวาเลนไทน์จะไม่ได้รับมาก็เถอะ แต่ทำเผื่อส่วนของคาโอรุซังด้วยล่ะนะ

แบบว่า...คิดว่าถ้าเป็นมิชเชลก็คงทำให้ทุกคนน่ะ

...แล้วทำไมฉันต้องทำขนมเพราะความรู้สึกของมิชเชลด้วยล่ะเนี่ย......

คาน่อน : ฮุๆ นั่นน่ะเป็นความรู้สึกของมิชเชลจริงๆ เหรอ?

มิชเชล : เอ่อ... อืม ยังไงกันนะ อาจจะมีความรู้สึกของฉันปนอยู่ด้วยล่ะมั้งคะ

คาน่อน : อื้ม ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะยิ่งดีใจเข้าไปใหญ่เลยล่ะจ้ะ