หลายๆ ครั้ง เรามักหลงหลืมคำถาม (เอาจริงๆ จะเรียกว่าเป็นส่วนใหญ่ก็ว่าได้) ไม่คิดแม้แต่จะตั้ง ไม่แม้แต่จะคิดสงสัย

มันทำให้เราพลาดอะไรหลายๆ อย่างไป ทำอะไรหล่นหายไประหว่างทางมากเกินไป ที่ในความเป็นจริงเราไม่สามารถเรียกมันกลับมาได้อีกแล้ว

เราไม่ใช่นักตั้งคำถามที่ดี (เอาจริงๆ อาจเป็นนักตั้งถามชั้นเลวด้วยซ้ำ) เพียงเรื่องที่ควรตั้งคำถามกับตัวเอง เรายังไม่ถาม ยังไม่คิดทบทวน นับประสาอะไรกับการตั้งคำถามกับผู้อื่น

เราละเลย ปล่อยตัวเองให้จมอยู่กับความไม่รู้นานเกินไปแล้ว ทั้งเรื่องตัวเอง และเรื่องใหญ่ๆ อย่างเรื่องการเมือง

สังคมอยู่ไม่ได้หากไม่มีคำถาม และสังคมที่ห้ามไม่ให้ตั้งคำถามก็ไม่อาจเรียกได้ว่าสังคม

เขียนเตือนตัวเองเอาไว้อย่างนั้น หวังว่าสมุดบันทึกคำถามเล่มนี้จะพาเราไปสู่อีกหลายๆ คำถาม และอีกหลายๆ คำตอบ ไปสู่บนสนทนา ไปสู่การถกเถียง แลกเปลี่ยน ปะทะความคิด

อย่างคนมีอารยะเขาทำกัน

24.04.59
เขียนไว้ในหน้าแรกของสมุดบันทึกคำถาม