เช้าวันต่อมาหญิงสาวรีบตื่นขึ้น เพื่อปรุงอาหารรสเลิศให้ชาวนาได้ทาน เธอสรรหาวัตถุดิบอย่างดี ปรุงอย่างพิถีพิถัน จนอาหารในวันนั้นอร่อยเป็นพิเศษ เธอไม่ลืมที่จะเสิร์ฟมันพร้อมเหล้าที่เธอซื้อมาเตรียมไว้

อาหารอร่อยกินคู่กับเหล้าเป็นสิ่งที่ทำให้ชาวนาพึงพอใจและต่อว่าเธอน้อยลงกว่าทุกครั้งเพราะเมื่อเขากินเสร็จก็จะตกอยู่ในความเมามาย ซึ่งนับเป็นเรื่องดีสำหรับเธอที่จะไม่ต้องทนฟังเสียงดุด่าต่อว่าแบบทุก ๆ วันอีกต่อไป

หญิงสาวพยายามทำให้ชาวนากลายเป็นคนติดเหล้าด้วยการหาเหล้ารสชาติดีมาเสิร์ฟเขาทุก ๆ วัน และทุกครั้งที่ชาวนาไร้ซึ่งสติ เธอจะนำทรัพย์สมบัติของเขาไปขายทีละเล็กทีละน้อยและเก็บเงินจากการขายสมบัติเหล่านั้นไว้กับตนเอง เธอทำเช่นนี้มานานหลายต่อหลายเดือน โดยไม่มีเลยสักครั้งที่ชาวนาจะสังเกตเห็นความผิดปกติของข้าวของที่หายไป 'ชาวนาช่างเป็นคนที่โง่เขลาเสียจริง' และแน่นอนว่าคนโง่ย่อมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด หญิงสาวแอบเอาเงินจากการขายสมบัติเหล่านั้นไปซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ เหมือนหญิงคนอื่น ๆ ในเมื่อตอนนี้เธอมีโอกาสที่หาไม่ได้อีกต่อไปในชีวิตนี้เธอจึงพยายามทำทุกอย่างที่เธอไม่เคยได้ทำ ซื้อทุกอย่างที่เธอไม่เคยมี เธอมีเงินซื้อถุงมือมาปกปิดนิ้วที่ขาดไปทำให้ไม่มีใครเห็นความไม่สมประกอบของเธอ การแต่งตัวสวยช่วยให้คนยอมรับเธอมากขึ้น ไม่มีใครมองเธอด้วยสายตาเหยียดหยามหรือพูดจาดูถูกเธออีกต่อไป 'ช่างเป็นชีวิตที่ดีเหลือเกิน' เธอคิดแต่หากได้ใช้ชีวิตเช่นนี้ตลอดไปคงจะดีกว่านี้ร้อยเท่าพันเท่า พลางจะให้เธอซื้อเหล้ามาให้ชาวนากินตลอดชีวิตเธอก็คงตกเป็นทาสของเขาตลอดไป แต่จะดีกว่าถ้าเธอสามารถไถ่ตัวเองจากการเป็นทาสได้...

หญิงสาวเริ่มหลงงมงายไปกับความทะเยอทะยานที่เธอเพิ่งเคยได้สัมผัส จิตใจที่แข็งกร้าวของเธอตอนนี้แข็งยิ่งกว่าหินผาเธอไม่สนใจความผิดชอบชั่วดีอีกต่อไป จะมีประโยชน์อะไรถ้าเธอเป็นคนดีที่ใคร ๆ ต่างรังเกียจ เป็นคนดีที่ไม่มีจะกิน ไหน ๆ เธอก็กลายเป็นแพะรับบาปที่เธอไม่ได้ก่ออยู่แล้ว เธอจะเป็นคนชั่วอย่างไรก็คงไม่มีใครสนใจ ถ้าเธอจะต้องกลายเป็นคนชั่วแบบปลอม ๆ และทนทุกข์ทรมานอย่างนี้เธอยอมเป็นคนชั่วบริสุทธิ์เพื่อความสุขสบายในบั้นปลายชีวิตเสียยังดีกว่า

เช้าวันหนึ่งเธอจัดเตรียมอาหารมื้อสุดพิเศษแบบที่ไม่เคยทำมาก่อนเตรียมไว้ให้กับชาวนาและลูกชายของเขา พร้อมเหล้ารสเลิศราคาแพงเตรียมเอาไว้ให้พ่อลูกทั้งสองได้ดื่มกินอิ่มหนำสำราญเพราะนี่จะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายของพวกเขา

หญิงสาวเชื้อเชิญชาวนาและลูกชายให้มาทานอาหารเหล่านี้เพื่อเป็นการตอบแทนความทุกข์ระทมที่เธอได้รับ อาหารอันโอชะและรสชาติของเหล้าที่ไหลรินเข้าสู่ร่างกายของทั้งสอง ทำให้สติของพวกเขาเริ่มเลือนลางลงไปทุกที เหล้าทุกไหที่เธอนำมาให้ก็ไม่เหลือแม้แต่เพียงหยดเดียว ในตอนนี้ถึงเธอจะเรียกพวกเขาดังเท่าใด ก็ไม่มีใครได้ยินหรือตอบสนองอย่างมีสติได้เลย

หญิงสาวเริ่มลากตัวสองพ่อลูกเข้าไปที่ฟาร์มหมูนั้น พลางหยิบมีดอันแหลมคมจากครัวเป็นมีดเล่มเดียวกันกับที่สาวใช้ใช้ปลิดชีพตนเข้ามาด้วย หญิงสาวเริ่มเฉือนไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายสองพ่อลูกราวกับกำลังเฉือนหมูโตเต็มวัย จู่ ๆ มนุษย์ที่ไร้ซึ่งสติก็กลับมีสติขึ้นมาพยายามร้องขอชีวิต เสียงร้องโหยหวนของพวกเขาช่างไพเราะน่าฟังกว่าบทสนทนาสกปรก ๆ ที่พวกเขาพูดกันในทุก ๆ วัน เธอบรรจงลงมีดไปตามอวัยวะส่วนต่าง ๆ ชำแหละมันออกเป็นชิ้น ๆ จนบทเพลงแห่งความโหยหวนจบลงเหลือเพียงแต่ร่างไร้วิญญาณและเลือดเข้มสีแดงของพ่อลูกที่ไหลปะปนกันในที่สุดเธอก็กลายเป็นฆาตกรตามที่พวกเขากล่าวหาโดยแท้จริง ทุกอย่างเป็นจริงตามคำที่สองพ่อลูกเคยกล่าว

“ถ้าจะมีใครตายก็เธอรึเปล่าที่เป็นคนฆ่า” 

“แกเป็นคนฆ่า” 

ใช่แล้วตอนนี้เธอเป็น 'คนฆ่า' ไม่มีอะไรต้องปฏิเสธ เพราะตอนนี้ทุกอย่างมันคือความจริง ในที่สุดหญิงสาวก็ไถ่ความผิดบาปในใจของเธอออกไปจนหมดสิ้นไม่มีอะไรติดค้างในใจเธออีกต่อไป...