(วันนี้จะอ่านหนังสือ)
ความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวฉันเสมอ ในช่วงเวลาที่ฝึกงานอยู่ เพราะอีก 6 เดือนข้างหน้าจะต้องสอบเพื่อจบมหาวิทยาลัยแล้ว
**กลับมาถึงหอ
หิวจังงงงง ไปซื้อข้าวมากินที่หอดีกว่า
(ก๊อกแก๊ก) เสียงไขประตู เดินเข้าห้องไปพร้อมกับวางถุงกับข้าวลง
ถอดรองเท้า จากนั้นเดินไปที่โต๊ะเพื่อวางกระเป๋าลง
ถอดถุงเท้า เสื้อผ้า อาบน้ำให้รู้สึกสดชื่น
อ๊าาาาา สบายจังอาบน้ำแล้ว กินข้าวดีกว่า
ไหนๆวันนี้มีรายการอะไรอัพเดทบ้างไหมนะ (จิ้มๆแอพ YouTube)
รายการนี้ละกัน ...
รายการดำเนินไปพร้อมกับเดินไปหยิบถุงกับข้าวมาเทใส่จานและนั่งกินไปพร้อมๆกับดูรายการใน YouTube
" สำหรับใครที่ชื่นชอบก็กดไลค์ กดสับตะไคร้ (เอ้ย! subscribe ม้้ยล่ะ) กดแชร์กันด้วยนะ "
ประโยคยอดฮิตของเหล่ายูทูปเบอร์
มองดูนาฬิกามุมบนขวาของหน้าจอโทรศัพท์
เอ้าสี่ทุ่มแล้ว ถึงเวลานอนละ
(ตี๊ด....) เสียงเปิดแอร์
ปิดไฟ ห่มผ่า และผลอยหลับไป
.
ตึ่ง ตื่อดื้อดือออ ดื้อ ดือ
บิดตัวขวาที ซ้ายที เอื้อมมือมาหยิบโทรศัพท์เพื่อปิดเสียง
ชูสองแขนขึ้นแล้วเปล่งเสียง อ๊าาาาา (ท่าบิดขี้เกียจของเธอ)
หกโมงแล้วหรือเนี่ย ต้องไปอาบน้ำละ
เช็ดผม ใส่ผ้า เขียนคิ้ว ทาครีม ใส่ถุงเท้า คว้ากระเป๋า ปิดไป ล็อคห้อง ลงลิฟต์
รอรถไปฝึกงาน....
.
ถึงเวลาเลิกงานละ
ขึ้นรถ
(ซ้ำ**)
.
.
.
ชีวิตประจำวันตลอดเดือนกว่าๆที่ผ่านมา
แทบไม่ได้จับหนังสือยกขึ้นอ่าน
เพียงเพราะ
" ไม่ใช่ไม่เห็นความสำคัญ
แต่แค่ยังไม่ถึงเวลา "
ประโยคปลอบใจตัวเองไปวันๆ
และปล่อยให้เป็นภาระของวันพรุ่งนี้แทน
แล้วคุณล่ะ
จะยอมปล่อยให้เวลามันเดินหน้าไปง่าย
โดยที่ไม่เริ่มลงมือทำสิ่งที่ตั้งใจ..ให้เป็นจริงกันหรือ
#โตแล้วคิดเอง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in