#catexpo7 #day1

ไม่ใช่รีวิวเนาะ เรียกว่าเป็นบันทึกส่วนตัวละกัน ^^

งานนี้เกือบซื้อบัตร early ไม่ทัน คือลืม คือเข้าไปเค้าก็ soldout กันแล้ว แต่ก็มีบัตรหลุดเรื่อยๆ ก็พยายามส่องเรื่อยๆ ในที่สุดก็ได้มา //จริงๆมีคนหลังไมค์มาบอกว่าหาบัตรให้ได้ แต่ตอนนั้นข้าน้อยได้บัตรแล้ว ก็เลยไม่ได้รบกวนนะค้าบบบ

ปีนี้ไปแบบถนอมตัวมาก เพราะสภาพร่างยังไม่สมบูรณ์ดี ใจสู้แต่ร่างพังมันก็จะไม่รอดจนจบงานนะ เจียมเนื้อเจียมตัวนะคะปีนี้ ชิลเข้าไว้...
เพื่อนดูพยากรณ์อากาศมาให้แล้วว่าฝนตกแน่นอน เลยเตรียมตัวไปค่อนข้างพร้อม เสื้อกันฝน ร่ม หมวก เอาไปหมด (แต่เสื้อกันฝนไม่ได้ใช้แฮะ) ใส่รองเท้าแตะ ใส่ขาสั้น ส่วนเสื้อก็ใส่เป็นแบบผ้าขาวบางไปเลยนะคะ 55555 กะว่าถ้าเปียกก็แห้งไว ไม่ชื้น ^^
แต่เอาจริงถ้าเปียกก็มีเสื้อเปลี่ยนนะ เพราะกะไปซื้อเสื้อ my playlist ของมุนินอยู่แล้ว

ออกจากบ้านปุ๊บ ฝนหยดมาเม็ดแรกเลยค่ะ ก่อนจะเทลงแบบหนักๆก็เราวิ่งเข้า MRT ได้พอดี ปีนี้ก็จองบัสเหมือนเคย ไปขึ้นที่มักกะสัน โชคดีที่ทางเดินไปถึงจุดรอรถอยู่ในร่มทั้งหมด ไม่เปียกเลย
ไปถึงก็งงๆนะ เพราะไม่รู้ว่าเค้าให้ขึ้นรถตรงไหน ไม่มีอะไรบอกทั้งสิ้น นี่อาศัยเดาๆเอา เดินมั่วๆไปแบบปีแรก ไปถึงเจอคนยืนกองกันอยู่ แต่ไม่เห็นสต๊าฟเลย (เวลานั้นคืออีกครึ่งชั่วโมงจะได้เวลารถออก) ไม่มีการต่อคิวใดๆ ไม่มีการเช็คตั๋วใดๆทั้งสิ้น ......จนอีกห้านาทีจะบ่ายโมงนั่นแหละ ถึงได้มีสต๊าฟมาบอกให้ตั้งแถว ^^ //ตอนนี้ฝนเริ่มซาแล้ว
ปีก่อนให้ยืนบนรถไปด้วยนะ แต่ปีนี้ดีหน่อย ให้นั่งทั้งหมด โอเครรรร มันควรจะเป็นแบบนี้ค่ะ ไม่ต้องรถแอร์ก็ได้ แต่อย่าให้ถึงกับต้องช่วงชิงที่นั่งเลย ไอ่ขาไปน่ะไม่เท่าไหร่ ถ้าขากลับดูคอนมาร่างแหลกแล้วยังต้องมายืนกลับอาจตายได้
รถมาถึงแถวๆงานแล้วคุณคนขับรถก็จอดมันซะดื้อๆเลยค่ะ จอดห่างทางเข้ามาก แถมพาให้ข้ามถนนไปอีกฝั่ง(ที่ไม่ใช่ทางเข้า)อีก น้องสต๊าฟที่มากับรถด้วยก็ไม่รู้เรื่องเลยว่าต้องให้รถจอดตรงไหน ทางเข้างานอยู่ตรงไหน นี่ทนไม่ได้เลยต้องบอกว่า ไม่ใช่แล้วค่ะ ปีนี้เค้าให้เข้าอีกฝั่งนึง แล้วลอดอุโมงค์ไป
มาถึงจุดต่อคิวเข้างานประมาณบ่ายสอง ก็ยืนต่อคิวในเต๊นท์ไปประมาณชั่วโมงนึง (ประตูเปิดบ่ายสาม) ช่วงแรกนี้คิวรันเรื่อยๆอ่ะนะ ถือว่าเร็ว โชคดีไป