.... 

เราจองหนังสือ The Visionary ถอดรหัสกษัตริย์ผู้มองเห็นอนาคตไว้

ซึ่งเราทราบข่าวสารการแจกหนังสือจาก เพจเฟสบุค สานต่อที่พ่อทำ

ตอนนี้เปิดให้ไปรับแล้ว วันนี้ไม่ติดเรียน ก็เลยตั้งใจไป

ถึงแม้จะคุ้นเคยกับแถวสยามอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เคยเดินเข้าไปในหอศิลป์ฯ

ครั้งแรกก็วันนี้ล่ะ วันที่ไปรับหนังสือนี้แหละ

ด้วยความที่ไปถึงตอนประมาณ บ่ายสอง เลยไม่ต้องรอคิวเลย

เดินเข้าปุ๊บ เดินไปถึงหน้าตู้รับหนังสือ ได้หนังสือเลย

ภายในเวลาไม่ถึงนาทีด้วยมั้ง

ต้องชื่นชมคนจัดมากเลยจริงๆ จัดการได้ดีเลย

และเมื่อทุกอย่างมันรวดเร็วมาก เลยไม่ได้ถ่ายรูปอะไรเลย ทุกอย่างดันเรียบร้อยก่อน

...

ใกล้ๆกันมีนิทรรศการ ก็เลยเข้าไปเดินเล่นนิดหน่อย

เดินสักพัก มองเห็นแล้วว่ามีอะไรเล่น เลยตรงดิ่งเข้าไปหา

บูธนั้นเป็นบูธของกรมโยธาและผังเมือง

เป็นโครงการ "นักผังเมืองจิ๋ว"

ที่ชื่อนี้เพราะว่า เขาทำกิจกรรมกับเด็กนักเรียนไง แล้วนี้เราอายุเท่าไหร่แล้ว?

ไม่เป็นไร เราก็จะทำ ๕๕๕๕๕ 

นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เราไม่ได้มาทำอะไรแบบนี้

เขาก็ให้โปสการ์ดว่างๆมาใบหนึ่ง แล้วก็บอกว่าให้เราวางผังเมืองของตัวเองได้เลย

ใช้ตรายางปั๊มๆ แล้วตกแต่งระบายสีได้ตามใจชอบ มีสีให้เยอะแยะหลายเฉดสีเลย

อ่ะ ตรายางพร้อม สีพร้อม กระดาษพร้อม เราก็ต้องพร้อมละค่ะ

สิ่งที่ยากคือ ต้องวาดภาพไว้ในหัวก่อนถึงจะปั๊มตรายางได้

เดี๋ยวมันจะเละน่ะสิ นายท่าน

และ ผลสรุปออกมาก็คือ ... 

รก!

เออ ก็น่าดีใจนะ ที่ไม่เละแต่รถเลย .. ถ้าเป็นบ้านจริงจะมีงูไหม

ชอบต้นไม้ ชอบเยอะๆเลย ก็เลยปลูกต้นไม้ใหญ่ไว้รอบบ้านเลย เห็นไหม ^^

เอาละค่ะ ถึงขั้นตอนที่เราไม่ถนัดมากๆในวิชาศิลปะแล้ว

ระบายสี

ระบายไประบายมา คิดอยู่นะว่าจะออกมาดีไหม .. อ่อนหัดเหลือเกินเรื่องระบายสีเนี่ย

และแล้วก็เสร็จเรียบร้อยยย

แท่แด๊มมมมม .. 

เอ้อ ทำดีดีกับเขาก็เป็นนิ ระดับประถมศึกษาถือว่าผ่าน

บอกตรงๆว่า น่าจะเป็นความฟลุ๊คที่ออกมาได้ขนาดนี้ .. ใช้ความมั่วซั่วไปเยอะมากจริงๆ

ที่เหลือก็แค่รอโปสการ์ดมาส่งถึงบ้าน .. ส่งฟรีด้วย ดีจัง :)

เสร็จแล้ว ใจกำลังพองฟูเลยเดินขึ้นมาเดินเล่นชั้นอื่นๆดู

นึกๆแล้ว

ฉันพลาดสิ่งดีดีแบบนี้มานานเท่าไหร่กันนะ .. กี่ครั้งที่เดินเฉียดไปเฉียดมา ไม่เคยเข้ามาสักที

เดินดูรูปไป ยิ้มไป อ่านคำอธิบายรูปก็เผลอหัวเราะในอารมณ์ขันของผู้ส่งรูปเข้ามาประกวดบ้าง

เห็นหลายๆท่านยังเป็นเด็กหญิง เด็กชายก็มี .. ยอมใจ นี้นางสาวมาหลายปียังถ่ายรูปไม่ได้เรื่องอยู่เลย

และก็เจอภาพสถานที่ที่เคยไปเที่ยวกับพ่อด้วย .. พอส่งรูปให้พ่อดู พ่อจำไม่ได้

๕๕ ไม่เป็นไรนะ แค่เราจำได้ก็พอ ประสบการณ์นั้นฮาซะด้วย .. พ่ออดไปละกันนะ

เดินสำรวจหลายๆชั้นก็ถึงเวลากลับบ้าน

จริงๆแล้ว วันนี้เป็นวันที่ดีมากๆวันหนึ่งเลย

แค่เราโฟกัสให้ถูกจุด จุดที่ไม่ดีก็อย่าไปสนใจ .. ให้เราเห็นแต่เรื่องดีดีในชีวิต

ป๊ะ กลับบ้านกันนะ เจ้าหนังสือ :)

 - ราตรีสวัสดิ์ -