เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ไดอารี่เล่มโปรดจุดเล็กเล็ก
15.8.2017
  • เช้านี้สดใสเช่นเคย.
    สิ่งที่ท้าทายเราอันดับต้นๆสำหรับการเรียนปริญญาโท
    คือ การเดินทาง

    ด้วยสายรถเมล์ที่น้อย นานๆมาที
    รถตู้ก็เต็มซะก่อนจะถึงเรา หรือไม่ก็หนีไปเส้นอื่นเสียเลย
    เพราะเส้นทางนี้ ใครๆก็รู้ว่ารถติด
    เราจึงต้องเผื่อเวลาไว้เยอะๆเสมอ

    แต่วันนี้โชคดี รถเมล์มาถึงป้ายพอดี
    ได้ขึ้นแบบสบายๆเลย วันนี้ดีจัง :)

    พอถึง ก็เดินไปทานข้าวด้วยโต๊ะมุมเดิม
    เห็นเพื่อนๆ เริ่มมาถึงกันแล้ว ดีจัง
    การเจอเพื่อนดีดี มันดีจังเลยเนอะ มันรู้สึกว่าโลกเป็นมิตรกับเราจัง

    การเรียนวันนี้ เน้นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นที่เรามีต่อเหตุการณ์ต่างๆ ในมุมต่างๆ
    สิ่งที่เห็น คือ ในเหตุการณ์นั้น หากถามว่าคุณจะทำอย่างไร เรามักจะให้คำตอบที่ดี
    ในขณะที่ถ้าถามว่า คุณคิดว่าคนส่วนใหญ่จะทำอย่างไร เรามักจะให้คำตอบที่ดีน้อยลง

    แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์กับคนใกล้ตัว เรามักคิดถึงความสัมพันธ์มากกว่าความถูกต้อง

    ก็คงอาจจะตรงกับเรื่องราวของใครหลายๆคน
    ที่ผิดถูกไม่รู้ แต่เรารักของเรา
    ใครห้ามแตะ

    สิ่งหนึ่งที่อาจารย์กล่าวไว้และเราเอากลับไปคิด
    สิ่งที่ถูกต้องทำได้ยากกว่าสิ่งที่ถูกใจ
    แต่เลือกสิ่งที่ถูกใจก่อนถูกต้อง มักมีผลกระทบไม่ดีตามมาเสมอ

    ถูกใจ ถูกต้อง น่าจะดีถ้ามันมาพร้อมๆกัน

    ก่อนกลับบ้าน เหลือบมองที่ข้อมือตัวเองเห็นด้ายสีขาวที่ผูกอยู่
    พาลนึกถึงอาจารย์ที่เป็นคนผูกข้อมือให้พร้อมให้คำอวยพรที่ยิ่งใหญ่
    "ออมเป็นคนที่มีศักยภาพ ขอให้ออมใช้ศักยภาพของตัวเอง
    เพื่อดูแลครอบครัว พัฒนาสังคม และประเทศต่อไปนะ"

    คงต้องติดคำพูดของอาจารย์ให้บนหน้าผากเพื่อเตือนใจตัวเองเสมอ

    วันนี้มาเครียดจัง 5555 จริงๆเพราะได้รับการบ้านยากๆมา มึนไปหมดเลยวันนี้
    ขอตัวไปทานข้าวเพิ่มพลังก่อนนะ
    เจอกันใหม่พรุ่งนี้ :)


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in