Happy Birthday to you,

Happy Birthday, Happy Birthday,

Happy Birthday to you

เด็กผู้หญิงอายุเก้าขวบกำลังร้องเพลงในวันเกิดตัวเอง

ฉันจำได้ขึ้นใจว่าฉันนี่แหละที่เป็นเด็กขี้แย แถมยังร้องไห้เก่งในวันเกิดตัวเอง

ในหัวฉันมีแต่คำว่าเค้ก เป่าเทียน ของขวัญ ตุ๊กตา ของเล่น 

ฉันจินตนาการมาตลอดว่าทุกครั้งที่เป็นวันเกิดตัวเอง ฉันต้องได้ปิดไฟในบ้าน 

ฉันจะได้เป่าเค้ก ได้ร้องเพลงได้กินเค้กแบบที่ (ตั้งใจ) ทำให้เลอะปาก ได้ถ่ายรูป 

ทั้งหมดทั้งมวล ฉันจินตนาการไว้และมันก็เกิดขึ้นจริงแทบทุกปี

แม่พาไปซื้อเค้กร้านประจำ เขียนหน้าเค้กเสร็จสรรพ 

พ่อพาไปซื้อเสื้อผ้า พ่อพาไปกินร้านอาหารอร่อย 

ตายายร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดให้ฉัน

ฉันจำสีหน้าและรอยยิ้มนั้นได้ดี 

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นฉันทำได้ยังไงเหรอ

ร้องไห้สิ ใช่ ฉันร้องไห้ โวยวาย 

ฉันทะเลาะกับแม่เพื่อให้ได้ของที่ฉันอยากได้มา

ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันอยากได้มันจริง ๆ หรือเปล่า

มีปีหนึ่ง ฉันอ้อนแม่ให้พาไปร้านขายของขวัญที่บังเอิญก็เป็นเพื่อนแม่สมัยมัธยมอีก

ฉันกวาดสายตามองไปในร้านที่ติดกระจกยาวไปสุดลูกหูลูกตา 

ฉันเรียกแม่ดังลั่นแล้วบอกว่าจะเอานาฬิกาทรายอันนี้

เท่าที่จำความได้ไม่รู้ทำไมฉันถึงรู้สึกผิด หวิว แล้วก็เสียใจ 

แม่ตีฉัน แม่ขอโทษเพื่อนแม่แถมเพื่อนแม่ยังแซวอีกว่าวันหลังมาอีกได้นะจ๊ะ 

ฉันร้องไห้หนักเข้าไปอีก ฉันทำอะไรลงไป ฉันพลาดเอามือไปโดนของในร้านแตกน่ะสิหรือไม่ได้พลาดก็ไม่รู้เหมือนกัน เท่าที่ฉันรู้ ของที่แตกไม่ใช่ชิ้นเดียวอย่างแน่นอน ฉันจำได้แม่นเพราะแม่ตีฉันหลายครั้งมากและบอกให้หยุดร้องไห้ได้แล้วพร้อมกับจูงมือออกจากร้านแบบไม่มีอะไรติดออกไปซักชิ้น

ยี่สิบสี่ปีผ่านไป

ฉันคือเด็กผู้หญิงคนนั้น คนที่ร้องไห้ โวยวายเอาแต่ใจตัวเอง คิดถึงแต่ตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ตัว

ฉันไม่ร้องไห้ในวันเกิดตัวเองแล้ว ฉันไม่ขี้แย ฉันไม่อยากได้ของขวัญเลยซักชิ้น 

ฉันไม่อยากกินเค้ก ฉันไม่ชอบการเป่าเทียน ฉันไม่ชอบการสังสรรค์อะไรพวกนี้เลย

ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีของขวัญวันเกิดไปทำไม

ฉันรู้สึกแปลกที่ในวันเกิดทุกคนต้องทำให้ตัวเองดูมีความสุข

ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแต่ละวันที่ผ่านมาฉันมีชีวิตอยู่มาถึงตอนนี้เพื่ออะไร...

ฉันภาวนาให้วันรุ่งขึ้นเป็นวันที่สดใส ฉันอยากตื่นมาอาบน้ำอุ่น ฉันอยากกินโอวัลตินกับขนมปังทาแยมหน้าบ้านก่อนไปโรงเรียน 

ฉันภาวนาอยู่เสมอให้ฉันมีสติ รอบคอบ และมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง

ฉันภาวนาให้ฉันคิดถึงคนอื่นอยู่เสมอ รับฟัง เห็นใจ แบ่งปัน 

ฉันภาวนาและขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ทำให้ฉันผ่านมาได้จนถึงวินาทีนี้

ฉันภาวนาหลายครั้งนับไม่ถ้วน ฉันขอให้วันพรุ่งนี้เป็นอีกวันที่ฉันอยากอยู่ต่อ

 

 

โดยที่ฉันไม่ต้องคิดว่าอยู่ไปเพื่ออะไร...