[SF] U&I
Gengre; Comedy(?) |Drabble
Pairing;Kim Taehyung*Kim Seokjin
Rate;13
Note: fictober but not october anymore
“แทแท”
“หืม”
“มีคนมาอีกแล้ว”
“เหรอ”
มันพูดออกมาง่ายดายขนาดนั้นเลยเหรอ? คำที่แทฮยองไม่เคยพูดมันออกมา
คำว่า รัก น่ะ———-
“แล้วตอบไปว่าไง”
“ขอโทษครับ”
“อ่าฮะ”
“ผมคบกับคุณไม่ได้ เพราะความรักของผมคือบุลโกกิ”
“ได้เหรอวะ——-”
ซอกจินยิ้มร่า หลุดขำเสียงเอี๊ยดอ๊าดเอกลักษณ์ของเจ้าตัว แขนคว้ากอดคอของเพื่อนรักไว้แน่นโดยที่ไม่รู้ว่าทำให้หัวใจของคนถูกกอดพองโตแค่ไหน
“มีแทแทอยู่แล้วจะไปคบคนอื่นได้ไงล่ะ!”
โอ้ ! พระเจ้า, หัวใจแทฮยองแทบจะระเบิด
“มีเพื่อนที่ดีที่สุดในโลกขนาดนี้เลยนะ”
ซอกจินว่าพลางยิ้มร่าตาหยี ส่วนแทฮยองก็ได้แค่ยิ้มตอบกลับด้วยสีหน้าปั้นได้ยาก
ครับ,เพื่อนที่ดีที่สุดในโลก คิมแทฮยองเองครับ.
ความรู้สึกที่สวนทางกัน มันทำให้แทฮยองรู้สึกอึดอัด แต่ก็เลือกที่เก็บความอัดอัดนั้นไว้ในกรอบของคำว่า เพื่อนสนิท แม้แทฮยองจะรู้สึกว่ามันชักจะอยากขึ้นทุกที ทุกครั้งที่สายตาของเราเลื่อนสบประสานให้โลกที่หมุนคว้างนั้นเคลื่อนที่ช้าลง วินาทีที่เคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้ามันช่างงดงาม แรงขับเคลื่อนที่บางเบาดั่งพัดให้ตะกอนความรู้สึกที่ตกค้างอยู่ที่ส่วนลึกพัดขึ้นมาปะทะกัน มันขัดแย้งรุนแรงขึ้นทุกที
แต่ว่า, รอยยิ้มของซอกจินน่ะ แทฮยองไม่อยากให้มันหายไป
เพราะงั้น แทฮยองจึงสวมหน้ากากนี้ต่อไป
เพื่อรอยยิ้มที่เขารักมันมากที่สุด รอยยิ้มของซอกจิน.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in