ติดสอยห้อยตาม - อยู่กะยิว

ป๋าไปทำธุระที่ธนาคาร พอเดินเข้าไป ทุกคนเข้าแถวรอฝาก-ถอนเงิน ที่เคาน์เตอร์ด้านหน้า
แต่ป๋าพาเดินเข้าไปข้างใน บอกว่า ข้างนอกสำหรับทุกคน แต่ป๋ามีคนดูแลให้พิเศษ (ไม่รู้พูดจริงหรือเล่น) เข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่สาว 2-3 คำ หันมาบอกว่า เสร็จแล้ว และต่อด้วยการนินทาเมียว่า ป้าอ้วนฝากเงินไว้อีกธนาคารหนึ่ง แต่ไม่เคยบอกว่ามีเงินฝากเท่าไหร่ รู้แต่ว่า แอบให้หลานอยู่บ่อยๆ

ออกจากธนาคาร ป๋าพานั่งรถไป Hadzar เป็นตลาดชุมชน ร้านค้า เดินได้ครู่เดียว ยังดูอะไรไม่ทั่วเลย ป๋าบอกไม่มีอะไรแล้ว ไปเที่ยวบนเขาดีกว่า ไปก็ไป ไม่ขัดอยู่แล้ว

เดินกลับมาขึ้นรถ วันนั้นป๋าขับรถ audi a5 ของลูก นานๆ ขับที กลไกต่างๆ ไม่ค่อยคุ้นมือ
ทั้ง 2 คนเข้าไปนั่งในรถเรียบร้อยแล้ว ป๋ากดรหัสไม่ถูก สัญญาณกันขโมยร้องโวยวาย เอาละซี วุ่นแล้ว
บอกว่าป๋ากดอย่างนี้ อย่างนี้ซิ รหัสอย่างนี้ ป๋าไม่เชื่อแฮะ

ตกใจเพราะทำอย่างไรสัญญาณไม่เงียบซักที ป๋าลงจากรถพร้อมปิดประตูเรียบร้อย ออกไปยืนข้างรถ โทรศัพท์ถามเพื่อนลูกซะงั้น ไม่วายหันมาสั่งว่ายูนั่งอยู่ในรถ ไม่ต้องลงมา

อากาศวันนั้น ร้อนมาก ลองจินตนาการสภาพที่ต้องนั่งอยู่ในรถปิดกระจกหมดทุกด้าน พร้อมๆ เสียงสัญญาณกันขโมยดังลั่นไม่หยุด เหมือนนั่งอยู่ในเตาอบที่อบขนมเสร็จแล้วนาฬิกาตั้งเวลาดังสนั่นหวั่นไหวแต่แม่ครัวไม่มากดปิด อยากจะตาย

ซักพักป๋าเปิดประตูเข้ามาในรถ กดรหัสและทำตามที่บอกตั้งแต่แรก พร้อมบ่นว่า ทำไมยูไม่พูดให้ชัดกว่านี้ล่ะ เวร...

ป๋าขับรถพาขึ้น Mt. Camel ที่อยู่เลยบ้านที่พัก พาไปดูโรงแรม Panorama Hof และ Dan Carmel Hotel ที่ Crown Prince of Thailand เคยเสด็จมาประทับเมื่อคราวเยือน Haifa วนอยู่แถว Carmel Ctr. ที่เป็นที่อยู่เศรษฐีคนมีกะตังค์
อากาศร้อนเหลือเกิน เหงื่อออกมาก ก่อนหน้านี้โดนอบอยู่ในรถเก๋ง รู้สึกเพลีย ชวนป๋ากลับบ้านเถอะ ป๋าจะได้พักผ่อน

บ่ายแก่ๆ แอบนั่งรถเมล์ขึ้นมาเดิน shopping ที่ Carmel Ctr. อีกรอบ เจอทักจากแม่บ้านชาวฟิลิปปินส์อีกแล้ว

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น